Kranslegging bij herdenking Donckselaan Ridderkerk

Ter nagedachtenis aan de slachtoffers is op 8 mei 1946 een tijdelijk monument opgericht. Het huidige moment is op 17 mei 1947 onthuld en staat naast de voormalige woning van Dr. Berger. Elk jaar, op 8 mei, worden zij 'Gevallen door het geweld des vijands', herdacht.

Inmiddels is het monument geadopteerd door basisschool De Driemaster uit Slikkerveer en jaarlijks leggen de leerlingen uit groep 8 een krans neer bij het monument.

Moffenmeiden
Destijds gaf burgemeester Crezee een arrestatieploeg opdracht enkele 'moffenmeiden' op te halen in Bolnes om hen in Ridderkerk kaal te scheren, als straf voor het heulen met de vijand. Deze ploeg bestond uit een politieman in uniform en vijf leden van de Binnenlandse Strijdkracht (BS).

Er kwamen veel toeschouwers op de arrestatie af en er dreigde een opstootje. Een van de BS'ers wilde een waarschuwingsschot lossen om hieraan een einde te maken. Hij trof daarbij per ongeluk een toeschouwer in zijn onderbeen.

Worsteling
De gewonde werd samen met de drie gearresteerde meiden met een open platte vrachtwagen naar de woning van huisarts Berger aan de Donckselaan gereden voor behandeling.

Tijdens dit oponthoud werd door de eerder genoemde politieman een personenwagen van de Duitse Weermacht aangehouden. In de wagen zat behalve de chauffeur, een Duitse officier met zijn Nederlandse vriendin, die bekend stond als 'moffenmeid'.

De agent wilde haar arresteren. Hierbij ontstond een worsteling tussen het meisje en de agent, waarbij ze de hulp in riep van de Duitse officier, die zijn pistool probeerde te trekken.

Willekeurige omstanders
Een BS'er die dat zag hield hem met zijn pistool in bedwang. De Duitser claxonneerde daarna hevig, waardoor andere Duitsers uit de naastgelegen villa te hulp schoten. Er onstond een fel gevecht tussen de Duitsers en de BS'ers.

Acht mannen bij en in het huis, werden gegrepen en met de handen omhoog naast elkaar, met het gezicht naar de garagedeur gezet en onder veel geschreeuw en gesnauw gefouilleerd, niet een van hen behoorde tot de BS of had aan het gevecht deelgenomen, vrouwen en kinderen liet men gaan. Dokter Berger probeerde nog de Duitsers tot rede te brengen, maar dit mocht niet baten.

Om omstreeks 21.45 uur klonk een bevel en werden ze een voor een, op een afstand van ongeveer drie meter, neergeschoten. Twee van hen bleken achteraf het drama overleefd te hebben, één met een schot in zijn dijbeen, de ander met een schot in zijn hoofd, waardoor hij voor het leven blind werd.

Door zich letterlijk doodstil te houden tussen de andere lichamen werd door de Duitsers niet opgemerkt dat ze nog in leven waren. Intussen arriveerde vanuit Ridderkerk een wagen met 23 man BS ter versterking.

Er onstonden vuurgevechten, waar uiteindelijk de Duitse commandant een einde maakte door in contact te treden met de BS-commandant.

De gewonden werden met spoed naar het ziekenhuis gebracht. Zo kwam er een einde aan deze dramatische gebeurtenis die diepe sporen naliet in de Ridderkerkse gemeenschap.