Bewoners Hoogvliet over komst asielzoekers: 'Pleurt op!'

Het gaat om mannen, die wachten op gezinshereniging. De opvang moet maximaal twee jaar in gebruik zijn. Maar de buurt is niet bij de besluitvorming betrokken.

Woensdag aan het eind van de middag kregen de meesten pas een brief in de bus, waarin werd verteld dat de bijeenkomst was verplaatst van de werf naar een nabijgelegen sporthal.

Daar zouden de bewoners in twee groepen om de beurt worden ingelicht. Maar dat pikten ze niet. Na zich aanvankelijk in een krap zaaltje van de sporthal te hebben verzameld, besloten ze na een rumoerig protest weer naar buiten te gaan.

"We zijn één wijk", zegt een van de omwonenden. "Dus we komen ook voor elkaar op hier. De gemeente had ons tegelijkertijd moeten informeren, zodat je met z'n allen tegelijk aan bod komt."

De boze bewoners verzamelen zich in de kantine van de sporthal, waarop na enig aarzelen iemand namens de gemeente bekend maakt dat ze straks alsnog terecht kunnen in de, veel grotere, sportzaal.

Verwarring over aantal
Nadat enkele tientallen sportende kinderen spoorslags uit de zaal zijn gehaald, kan daar dan alsnog de bijeenkomst beginnen. Maar de onrust is nog lang niet weg. Wethouder Ronald Schneider wil namens de gemeente het besluit over de opvang toelichten, maar krijgt daarvoor nauwelijks de kans. De bezoekers van de informatieavond zijn ziedend.

"Vang ze maar lekker op in je eigen achtertuin, pleurt op", klinkt het uit de zaal. En dan is er verwarring over het aantal asielzoekers dat er komt. Eerder werd gemeld tachtig, maar dat is het maximale aantal dat Rotterdam verspreid over twee locaties gaat huisvesten.

In Hoogvliet worden het er uiteindelijk maximaal twaalf, zegt Schneider de zaal toe. Maar met weinig succes.

Kort rokje
"Geen 80, geen 40, maar ook geen twaalf", roept een vrouw boos door de microfoon. In de zaal breekt een luid applaus los. "Jij zit er niet mee", zegt ze tegen een schijnbaar onbewogen wethouder.

"Wij wel, wij kijken erop. Die gasten lopen dalijk bij ons door de wijk, waar mijn dochter van twaalf speelt, met een korte rok. Maar niet zo kort dat het niet gepast is. Ik kies daar niet voor", zegt ze.

Bijna de gehele tijd is de sfeer grimmig. Mensen roepen scheldwoorden, dwars door het betoog van de wethouder heen. Als ze na een paar minuten steeds harder gaan schreeuwen, zegt een medewerker van de gemeente door de microfoon dat het verstandiger is af te ronden.

Dan breekt er nog meer gegil los. De man van de gemeente belooft nog dat er binnenkort nog een aanvullend gesprek is met de buurtbewoners, maar de meesten van hen horen dat al niet meer.

Wethouder met piepende banden weg
Ze snellen naar buiten, achter wethouder Schneider aan. Die kiest, onder escorte van een aantal agenten, het hazenpad. Voor de deur staat nog meer politie. De chauffeur van Schneijder staat al met draaiende motor op hem te wachten. En dan wordt de sfeer grimmig.

Mensen roepen leuzen en scheldwoorden en een aantal van hen slaat ondertussen keihard op de ruit van de dienstwagen of schopt tegen de auto aan. De chauffeur kijkt met een getergde blik uit het raam en besluit extra gas te geven. Met piepende banden gaat de dikke BMW er vandoor, ondertussen een aantal omstanders nog licht aantikkend met de zijdeur.

"Hij reed ook nog tegen mijn been aan", vertel Jackie de Wijer. Zij is de initiatiefneemster van de Facebookpagina tegen de komst van de statushouders. De Wijer bood tussen alle tumult door nog een mapje met ruim 500 handtekeningen aan bij Schneider. Ze baalt dat het uit de hand is gelopen.

"Ik had echt een vreedzaam bijeenkomen verwacht. Ik ga proberen een afspraak te maken met meneer Schneider en kijken wat we er nog aan kunnen doen." Ze noemt het opmerkelijk dat uitgerekend een wethouder van Leefbaar Rotterdam de komst van de asielzoekers verdedigt: "Dat kan ik niet begrijpen. Ik ben bang dat Pim z'n eigen nu zes keer omgedraaid heeft in zijn graf". zegt ze tegen Radio Rijnmond.

Vlam in de pan
De wethouder is er ondertussen vandoor. Volgens zijn woordvoerder wil hij niet meer reageren tegenover Radio Rijnmond, ook niet op een andere locatie dan de sporthal. Even later laat de woordvoerder in een schriftelijke reactie weten dat volgens Schneider de emoties in de zaal inderdaad hoog opliepen, maar dat "hoort bij het werk als wethouder".

Daar loop ik ook niet voor weg, zegt Schneider, "Daarom was ik er ook. Maar het ging niet anders, als ik langer was gebleven was de vlam in de pan geslagen", aldus de wethouder in een schriftelijke verklaring.