nieuws

Zo Ben Ik Groot Geworden: Arie van der Krogt

Zijn vader stond op de kermis. Met koeken, suikergoed en een draaimolen. Een hartelijke man, met humor en bravoure. Zijn moeder? Die was meer ingetogen en beschouwend. Zanger Arie van der Krogt (Zoeterwoude, 1952) heeft van beide wat meegekregen, zegt hij. "Op het podium lijk ik op mijn vader, maar als ik liedjes schrijf ben ik net mijn moeder."
Vorige week ging hij met pensioen als ambtenaar bij de gemeente Rotterdam, waar hij zich decennialang bezighield met stasdsvernieuwing. Uiteraard ging dat niet zonder een optreden op zijn eigen feestje.
Bewonderend of venijnig; Van der Krogt zingt graag over Rotterdam. Maar ook over zijn eigen leven. Zoeterwoude bijvoorbeeld, de katholieke enclave waar hij opgroeide als jongste in een gezin van acht kinderen. Met zes oudere zussen grossierde hij in moeders. En trouwens, nog steeds voelt hij zich meer op zijn gemak bij vrouwen.
Een haantje de voorste is hij nooit geweest. Eerder een verlegen jongen, die als puber uren alleen op z'n kamer doorbracht. Met de lange haren achter de oorschelp luisterde hij dan hoe Bob Dylan zong over veranderende tijden.
Pas op zijn veertigste heeft hij genoeg moed verzameld om met een gitaar het podium op te stappen. De eerste keer? "Op de golfclub in Kralingen."
Plankenkoorts? Die heeft hij dan niet meer. "Wat mijn vader op de kermis kon, bleek ik ook te kunnen..."

💬 WhatsApp ons!
Heb jij een tip voor de redactie? Stuur ons een bericht, foto of filmpje via WhatsApp ons of Mail: nieuws@rijnmond.nl