Rijnmond Staat Stil met Marianne van den Anker

Marianne van den Anker. Altijd rusteloos, altijd middenin de samenleving, altijd zoekend naar oplossingen.

Als wethouder was zij actief voor Leefbaar Rotterdam. En, zij overweegt een terugkeer in de politiek. Zij heeft grote plannen, voor de stad Rotterdam. Een stad, die zo te maken heeft met tegenstellingen, tussen partijen en bevolkingsgroepen.

Zo stond zij tussen de Turkse demonstranten op de Westblaak. Zij voelde zich een vreemde in eigen stad. "Ik heb die jongeren gevraagd: wat denk je dat dit met mij doet? Alleen maar Turkse vlaggen en Allahu Akbar. Hoe moet ik jou nog als medelander zien? Maar het interesseert ze geen mallemoer."

Stiekem had Van den Anker gehoopt op een verkiezingsoverwinning van PVV én Denk. "Omdat de spanningen in de grote steden dan zichtbaar zijn. Zodat we weten: we hebben wat met elkaar te doen. Want de middenpartijen hebben toch de neiging te duiken."

Ze snapt dat burgers de politiek niet vertrouwen. "Mensen begrijpen gewoon niet hoe het systeem werkt. Eigenlijk gaat alleen een rijbewijs en paspoort aanvragen goed. In een reflex op wat er verkeerd gaat, maken we een nieuwe regel. We stikken van de regels. In dat woud voelt de mens zich eenzaam."

Ze zou wel een beweging willen starten. Of weer terug in de gemeentepolitiek. Maar dat is toekomstmuziek. Voorlopig benoemt zij de problemen in het radioprogramma Kwesties, dat zij samen met Rob Oudkerk persenteert. Een mooi duo. "Het is Rotterdam-Amsterdam. Leefbaar-PvdA. Grappend zeg ik wel eens: hij ging over de hoeren heen, ik sloot de hoerenzone."

Ze is als presentator ook niet bang haar mening te geven. Is het onderwerp veiligheid, dan komt de criminologe in haar naar boven. "Ik ben absoluut niet voor strenger straffen. Heel veel daders komen als grotere criminelen uit de gevangenis."

Een verfrissend geluid op rechts dus.... "Ik ben niet zo van links en rechts. Maar ik vind dat vakkennis onvoldoende doordringt tot de politiek. Je hoort soms als wetenschapper de grootst mogelijk onzin."

Marianne van de Anker (46) dus. Onafhankelijk, gedreven, idealistisch. Op zoek naar een common ground.

"Mijn grote droom is dat politieke partijen een beweging worden. En dat er allianties komen, van groepjes mensen die de drie grootste kansen en problemen in de stad gaan aanpakken. Dat kan een dominee zijn, of de rector van de universiteit. Als ze maar een gemeenschappelijke passie hebben. Zij besturen vier jaar lang de stad. Dat lijkt mij geweldig. Dan ben je af van links en rechts en van politieke partijen."