nieuws

Rijnmond Staat Stil met Johanna van Rossum

Johanna van Rossum(56) uit Rotterdam werkt bij Slachtofferhulp Nederland. Zij doet alleen de zware gevallen, de levensdelicten.
Johanna begeleidt de families die met deze grote drama's te maken krijgen. Ze gaat bijvoorbeeld met hen mee naar de rechtszaken tegen de verdachten.
Dat is ook de plek waar verslaggever Paul Verspeek haar regelmatig tegenkomt. En hij vroeg zich af: word je daar niet somber van, als je de hele dag met moord en doodslag bezig bent?
En zo kwamen ze te spreken over haar carrière, die zo op het eerste oog wonderlijk is verlopen. "Ik werkte in de jaren tachtig in Rotterdam samen met Berend Lenstra, deed festivals, popconcerten, de Dag van de Romantische Muziek.... Maar ik dacht: ik ben alleen met mooi en leuk bezig. Dat is niet de werkelijkheid. Het mag ook wel ergens anders over gaan."

Vluchtelingen

Johanna van Rossum werd manager van Paul van Vliet, die ambassadeur van Unicef was. Ze organiseerde een voorstelling over vluchtelingen in Las Palmas in Rotterdam. "Het heeft me erg geraakt. Ik kwam steeds meer in de inhoud terecht."
Met een theatergezelschap belandde zij in Oeganda. "Ik ontmoette in de kampen gehavende mensen, waarvan de lippen of oren waren afgesneden. Kindsoldaten van tien jaar die hun ouders moesten vermoorden, zodat zij niemand meer hadden om naar terug te gaan. Ik hoorde mijzelf daar voor het eerst zeggen: als ik écht iets wil betekenen, dan moet ik hier blijven en naast die mensen gaan staan."

Liberia

Ze leefde en werkte vijf jaar lang in een Liberiaans vluchtelingenkamp in Ghana. "Dat klopte helemaal bij mijn levensfase. Maar uiteindelijk ben ik het land uitgezet toen ik als blanke meedeed aan een demonstratie."
In Nederland werd zij vrijwilliger bij Slachtofferhulp Nederland en dat is nu sinds 2009 haar werk: casemanager levensdelicten. Een van haar cliënten is Martin Huisman, de vader van het 'meisje van Nulde', Rowena Rikkers. Huisman verzet zich tegen het vertrek uit de TBS-kliniek van dader Mike J.

Mortuarium

Van Rossum staat familieleden bij vanaf het eerst begin. Vaak is dat de identificatie in het mortuarium. "Soms is hun huis plaats delict en moet ik vervangend onderdak regelen. Ik wijs hen de weg in justitie-land, rond de rechtszaak. En soms moet ik ook gewoon een arm om de schouder leggen." Haar ervaringen in 'donker Afrika' komen daarbij zeker van pas.
Een concrete God met een kerk is zij allang kwijtgeraakt, maar de restanten van de gereformeerde opvoeding zijn er nog wel: naastenliefde, verbinden, troosten "Er is een drive, laten we hem God noemen -ik noem hem graag my inner self-, die zegt: ik wil leven. Ik wil er iets moois van maken. Een vlam of licht dat ik wil doorgeven."
En vandaar, terugkomend op de beginvraag, dat Johanna van Rossum niet somber wordt van haar werk. "Ik zie dat de meeste van mijn cliënten weer behoorlijk in balans zijn en het leven weer aangaan. Dan heb ik daar toch een bijdrage aan kunnen leveren die er toe doet.."
Rijnmond Staat Stil over de dood en doorgaan met leven....

💬 WhatsApp ons!
Heb jij een tip voor de redactie? Stuur ons een bericht, foto of filmpje via WhatsApp ons of Mail: nieuws@rijnmond.nl