nieuws

ARCHIEF RIJNMOND 29 okt 2017 - De logica van de verzamelaar

943_Rainy-day-women
943_Rainy-day-women
Afgelopen week heb ik een inkijkje gekregen in een wat vreemd hoofd. Door een pakketje dat bij de post zat.
Maar laat ik bij het begin beginnen.
Ik verzamel muziek uit Rotterdam en omstreken.
Mede voor gebruik op de radio.
Een van de mensen die ik verzamel is Jules Deelder.
Ik heb denk ik wel zo’n beetje alles dat van hem is verschenen op cd, single en lp.
En dat zijn dan uitgaven van hem solo, en met diverse gezelschappen, zoals met De Deeldeliers en met Popera. Ook heb ik de plaatjes van zijn vroegere vriendin Roselie en van het gezelschap Rainy Day Women, met nummers van de hand van Jules.
Maar op een dag, nu al weer jaren geleden, zag ik opeens dat op eBay een Japanse persing werd aangeboden van het ene plaatje dat de Rainy Day Women hebben uitgebracht. Tot dat moment wist ik helemaal niet van het bestaan van zo’n Japanse uitgave, maar ik dacht meteen: die moet ik hebben. Die hoort bij de verzameling.
Ik weet niet of u weet hoe eBay werkt.
Iemand zet er een artikel op, met in het eenvoudigste geval een startprijs. Vanaf die minimumprijs kun je bieden. Je geeft daarbij je maximumbod aan, een bod dat de aanbieder niet te zien krijgt, en afhankelijk van wat anderen bieden, wordt jouw bod steeds automatisch verhoogd, tot aan je maximum. En wie op een van tevoren aangegeven moment het hoogste bod heeft, die koopt het object.
Wie vertrouwd is met kopen via eBay moet deze passage maar als niet-gelezen beschouwen.
Nu kun je meteen gaan bieden als je een advertentie ziet staan, maar dan loop je het risico in een biedoorlog met een andere gegadigde verzeild te raken, wat de prijs flink kan opdrijven. Wat je ook kunt doen: een zogeheten sniper inzetten. Een sluipschutter. Dan vraag je aan lui van Auction Sniper of ze een bepaald aantal seconden voor het aflopen van de advertentie namens jou een bepaald bedrag willen bieden. Waarmee je – tegen een kleine vergoeding - een nietsvermoedende andere aspirant-koper kunt verrassen.
Precies dat dacht ik te doen met dat singletje van de Rainy Day Women. Ik dacht: weet je wat, ik laat op het allerlaatste moment een veel hoger bedrag bieden dan nodig is. Dan weet ik zeker dat ik ‘m heb. En ik tikte 42 euro in.
Een week of zo later liep de advertentie af en … viste ik naast het net. Het plaatje ging naar iemand anders, voor 43 euro. Ook iemand uit Rotterdam, iemand die ik uit de verte kende. Wat een domper. Want hoe zou ik dat plaatje ooit nog tegenkomen? Een Japanse versie van een onsuccesvol Nederlands zangclubje met een lied dat mede is geschreven door Jules Deelder. Kom daar maar eens om.
Ik polste degene die mij had afgetroefd of hij het plaatje misschien wilde doorverkopen. Nee, helaas. Hij verzamelde Deelder ook.
Deelder heeft eens een fraai gedicht gemaakt met allemaal synoniemen voor het vrouwelijk geslachtsdeel, maar ik dacht op dat moment alleen maar: kut, kut, kut.
Er zat niks anders op dan het internet te blijven afstruinen, in de hoop dat er nòg eens een exemplaar zou opduiken.
Dat gebeurde, in mei van dit jaar. Op de site Discogs bood iemand het door mij felbegeerde singletje aan. Voor 80 euro.
Oei. Wat een bedrag. Ging ik er zó veel voor betalen?
Dat ene plaatje was weliswaar uitgegroeid tot een kleine obsessie, maar wie weet kon ik nog wat van de prijs afknabbelen. Ik mailde de verkoper met de mededeling dat datzelfde plaatje al eens voor 43 euro was verkocht, en dat ik tot maximaal 60 euro wilde gaan.
Nog steeds een idioot bedrag, maar dan kon ik dat ding tenminste afstrepen en die teleurstellende geschiedenis vergeten.
De verkoper ging akkoord en kort daarna kon ik de Rotterdamse Deelder-verzamelaar die mij eerder de pas had afgesneden melden dat het evenwicht in het heelal was hersteld.
Einde verhaal. Dacht ik.
Een paar weken geleden zag ik dat dat plaatje wéér werd aangeboden, op eBay. Door iemand in Japan. Voor 2,5 euro.
U leest het goed: voor 2,5 euro.
Ja, als startbod. Het kan daarna nog gierend uit de hand lopen, maar ik dacht: weet je wat, ik bied de gevraagde 2,5 euro.
Kijken wat er gebeurt.
Weet u wat er gebeurde? Er gebeurde niks.
Niemand bood er verder op.
Aan het eind van het liedje was het plaatje voor mij. Voor 2,5 euro.
Nou denkt u misschien: ook erg. Je had jezelf 57,5 euro kunnen besparen door geduldig af te wachten. Je zal er wel de smoor in hebben.
En misschien vraagt u zich af: waarom zou je een tweede exemplaar kopen? Je had ‘m toch al?
Ja, maar dan kent u de logica van de verzamelaar nog niet.
Door nòg een exemplaar te kopen, maar nu voor een veel lagere prijs, is het gemiddelde dat ik voor dit singletje heb betaald aanzienlijk gedaald. Ik heb misschien in totaal wel meer uitgegeven, maar per plaatje - gemiddeld - minder. En op de een of andere manier voelt deze vorm van zelfbedrog goed aan.
Ik verkeer nogal eens onder verzamelaars.
Daar zitten een hoop vreemde types bij.
En één ervan ben ik.
SPEELLIJST
DE TUNE
1. Ik mis je – John Verkroost
2. Rubber baby - Rainy day women
HET GELUK VAN DE SPRINKHAAN
3. Het everzwijn - Toon Tellegen & Het Wisselend Toonkwintet
4. De slak - Toon Tellegen & Het Wisselend Toonkwintet
5. De krekel – Toon Tellegen & Het Wisselend Toonkwintet
6. I’ll close my eyes – The Sounddiggers & Juup Bakker
7. Biefstukken – Ansje van Brandenberg
8. Ik heb je nog gekend toen je zo was, Rotterdam – Steye van Brandenberg
DRS. P
9. Markt – Drs. P
10. Kleptomane Netty – Heren op Zicht
AANKONDIGINGEN
11. Americanas – Metropole Orchestra Big Band

💬 WhatsApp ons!
Heb jij een tip voor de redactie? Stuur ons een bericht, foto of filmpje via WhatsApp ons of Mail: nieuws@rijnmond.nl