Rahiied A.: van dokterssetje naar fatale injectie

De beschrijving van zijn jeugd en opleiding laat hij ook donderdag zwijgend over zich heen komen, op de derde dag van het insulineproces. Het is een lang verhaal van een getraumatiseerde kindertijd.
Lees meer: Dag drie insulinemoorden: 'Lafaard, ik hoop dat je nooit meer vrijkomt'

Zijn vader is alcoholist en slaat zijn kinderen. Soms gaat hij helemaal door het lint. De man stelt hoge eisen aan zijn kinderen. Eisen waaraan Rahiied, die moeite had met leren, niet aan kan voldoen.

Als hij nog jong is, overlijden zijn vader en oma. Zijn moeder is niet in staat het gezin met vijf kinderen (Rahiied heeft een tweelingbroer) te runnen. Maar Rahiied heeft die droom: met een witte jas door een ziekenhuis lopen en belangrijke beslissingen nemen. Hij kijkt ook veel naar series met dokters op TV.

De jongen moet al snel zijn doelen bijstellen. Op leertechnisch niveau geldt hij als zwakbegaafd. MBO3 is te hoog gegrepen. De opleiding aan het Albeda College gaat met horten en stoten. Hij neemt een katheter, stethoscoop en spuiten mee naar huis. Om daar verder te dromen.

Ook in de verzorgingstehuizen waar hij aan de slag gaat, gedraagt hij zich als een arts die graag collega's en stagiaires commandeert. Hij stopt insulinespullen in zijn tas en neemt die mee naar huis. "Dat gaf mij een doktersgevoel."

De deskundigen die hem hebben onderzocht, leggen een nadrukkelijke relatie tussen zijn jeugd, dromen en de (bijna) fatale injecties. "Opgegroeid in een onveilig, gewelddadig milieu had hij zo hard bevestiging nodig. Vanuit zijn fantasiewereld als arts zocht hij de spanning. Hij kon dan groot en belangrijk zijn."

Het lijkt ook een patroon bij alle insuline-incidenten: niet alleen heeft Rahiied steeds dienst, hij geeft zichzelf een grote rol. Hij belt de familie op dat hun moeder of vader onwel is. Hij schrijft de rapporten, dient medicijnen toe en heeft contact met de (echte) arts.

"Hij wist dat de insuline dodelijk was. Maar het ging hem niet om het doden van de bewoners. Hij wilde verantwoordelijk zijn en kon zich niet beheersen", vatten de deskundigen het samen. Zij vinden hem sterk verminderd toerekeningsvatbaar.

Rahiied A. heeft borderline, leidt aan narcisme en is anti-sociaal. Ook zijn zwakbegaafdheid is een probleem. De kans op herhaling is groot. Daarom moet hij in ieder geval tbs krijgen, zeggen de deskundigen. "En hij mag nooit meer in de zorg werkzaam zijn."

Justitie heeft nog gekeken naar een extra maatregel: Rahiied zou dan na zijn detentie en na zijn tbs-behandeling gecontroleerd en begeleid worden. Desnoods de rest van zijn leven. De reclassering heeft gezegd dat wel verstandig te vinden.

Vrijdag komt Justitie in Rotterdam met de strafeis. De rechter merkt vast op dat Rahiied uiteindelijk het laatste woord krijgt. "Ik zou daar goed over nadenken. Je krijgt nog één kans om je verhaal te doen." De verdachte zwijgt weer. Niet eens een knikje. Met de stressbal in de hand verlaat hij met gebogen hoofd de rechtszaal.