50 jaar wereldbeker Feyenoord: Hoe Joop van Daele met zijn goal én brilletje de geschiedenisboeken in ging

50 jaar later heeft Van Daele de wereldbeker weer in zijn handen. Op ons verzoek komt hij naar het Feyenoord Museum en aangezien hij één van de selectiespelers is van het legendarische elftal van 1970, mag de cup uit de kast en in zijn handen. “Ik wist niet meer dat dit ding zó zwaar was,” zegt Van Daele.

Joop van Daele moet in zijn leven het verhaal al honderden keren hebben verteld. Over hoe ‘De Lange’ met één goal onderdeel werd van de clubgeschiedenis van zijn Feyenoord. En natuurlijk over het onsportieve gedrag van de Argentijnen, die na zijn doelpunt zijn bril afpakten en kapot maakten. Maar vervelen doet het Van Daele nooit. “Ik ben er heel trots op dat ik een onderdeel uitmaak van de historie van deze fantastische club. Dat kan niemand mij afnemen.”

Want waar de heenwedstrijd in Argentinië nog redelijk sportief was en Feyenoord het spel kon laten zien waar het een seizoen eerder de wereld ook mee verblufte, was daar bij de terugwedstrijd in de Kuip geen sprake van. Het werd een vechtwedstrijd, waarin na het gelijkspel in Argentinië één doelpunt beslissend kon zijn.

Lees meer: 50 jaar wereldbeker Feyenoord: Treijtel in de fout bij belangrijkste duel uit zijn loopbaan

Estudiantes probeerde op alle mogelijke manieren de wedstrijd in de Kuip op 0-0 te houden. Uitdoelpunten telden destijds nog niet dubbel en dus zou er bij een nieuw gelijkspel een beslissingswedstrijd in Madrid komen. Maar gezien de schoppartij in Rotterdam, zou dat niet verantwoord zijn geweest, vonden ze bij Feyenoord.

Clubicoon Coen Moulijn speelde een onzichtbare partij. Het zou de wedstrijd worden van zijn vervanger, pinchhitter Joop van Daele. “Het was in de Kuip. Kuipvrees hadden we niet, we wisten niet eens hoe je het moest schrijven. Dat stadion zat altijd vol met 63.000 man. Een orkaan van geluid. Helemaal na de goal. Ik kwam erin en na 5, 6 minuten lag de bal er al in: 1-0.”

“Niemand besefte toendertijd hoe goede spelers Feyenoord had,” geeft Van Daele ook de credits aan zijn medespelers. “Dat is typisch Nederlands. Spelers worden hier niet op een voetstuk geplaatst. Zoals dat in Duitsland, Engeland of Frankrijk wél gebeurt met spelers van toen. In Nederland wordt daar niet zo mee omgegaan, terwijl die spelers dat wel verdienen.”

Nadat Joop van Daele zijn historische doelpunt had gemaakt, ging het pas echt goed mis in de wedstrijd. Oscar Malbernat had het brilletje bij Van Daele van diens verbaasde hoofd gerukt. En Carlos Pachamé brak zijn bril dwars doormidden. Het verhaal is mogelijk nog bekender dan de goal zelf.

De Argentijnen beweerden na afloop van de wedstrijd dat ze Van Daele zijn bril hadden afgerukt omdat hij door die bril een gevaar op het veld was. In Zuid-Amerika zou het vanwege die reden verboden zijn te voetballen met een bril op.

Tegen het tijdschrift Hard Gras zei Pachamé in 2005 over Van Daele: "Die kerel zette zijn bril op als ze in de aanval waren en weer af als ze gingen verdedigen. Maar het was duidelijk tegen de regels, dus een van ons pakte hem zijn bril af en toen ging die stuk." En zijn medespeler Juan Ramon Verón vulde aan: "Zijn bril viel af. Misschien stapte een van ons er per ongeluk op."

In Rotterdam wordt het verhaal anders verteld. Het harde spel van de Argentijnen zorgde er zelfs voor dat Ernst Happel, normaal altijd de rust zelve, tegen manager Guus Brox zei dat die beslissingswedstrijd er nooit zou komen. Volgens de overlevering zei Happel: “Guus, mocht het toch nog 1-1 worden, dan gaan we echt niet meer naar Madrid. Tegen deze misdadigers wil ik nooit meer een wedstrijd spelen.”

Zover kwam het niet en het brilletje Van Daele werd het symbool van de wedstrijd en het doorzettingsvermogen van Feyenoord. Het verhaal werd zelfs op de plaat door Luc Lutz in het door Toon Hermans geschreven Het brilletje van Van Daele.

Toch had het weinig gescheeld of er was nóg een absolute hoofdrolspeler geweest. “Bijna waren we op 2-0 gekomen door een counter van Boskamp. Hij stifte hem 20 centimeter naast. Anders was het helemaal niet de wedstrijd van Van Daele geweest, haha.”

“Daarna komt het hele verhaal dat je de man bent van de winnende goal. Kranten die erover schrijven. Het maakt mij nog steeds trots als ik daar aan denk,” eindigt Van Daele het relaas dat hij wederom niet voor het laatst verteld zal hebben.