ARCHIEF RIJNMOND 6 mei 2012 - Wilskracht

Wie mij een beetje kent, weet dat ik een enorme vreetzak kan zijn.
Compleet remmingsloos.
Op de burelen van Rijnmond heb ik bijvoorbeeld een beetje een reputatie in het verorberen van rondslingerende, al dan niet aangevreten, stukken taart van onbekende ouderdom.
Een avondredacteur heeft in de redactiekoelkast dankzij mij wel eens misgegrepen naar zijn aldaar gestalde, maar niet van naam en datum voorziene, maaltijd.
En als er een feestje bij Rijnmond wordt gehouden, ga ik nog wel eens naar huis met de in plastic tassen geschoven restanten.
Remmingsloos, en schaamteloos.

Dat gebrek aan schaamte vind ik persoonlijk niet zo erg.
Uiteraard.
Maar dat ontbreken van remmen, dat breekt me wel eens op.

Zo heb ik me laatst op vakantie tamelijk schandalig misdragen.
Met mijn vrouw heb ik een groepsreis van 2,5 week door Zuid-Afrika gemaakt, waarbij de bus ons bracht naar nogal wat hotels met een buffet-restaurant.
Zelf opscheppen. Zo veel en zo vaak als je wilt.
Vooral aan de toetjesbuffetten heb ik me werkelijk klem gevreten.
Chocoladetaart, ijs, roomvla.
Soms kon ik na afloop bijna geen pap meer zeggen.
En toen we eenmaal thuiskwamen van de vakantie voelde ik me een gestrande potvis.

De terugkeer van vakantie moest ook maar weer het startschot zijn van ‘gewoon doen’.
Geen toetjes meer, maaltijden met veel rauwkost, en tussendoor een appel.

Ik kan dat ook best.
Ik kan er zelfs van genieten.
“Ik heb best wilskracht,” zei ik tegen mijn vrouw.
En als bewijs haalde ik die periode aan, nu alweer jaren geleden, voor ik haar kende, dat ik in een aanval van discipline in zo’n acht maanden tijd maar liefst 21 kilo afviel.
Die ik er later wel weer heb aangegeten, maar toch.
En een paar jaar geleden was ik toch door sporten en beter eten weer iets van tien kilo kwijtgeraakt van de bijna 120 die ik woog?
Waar inmiddels wel weer wat van terug is, maar niet alles.
Hoe dan ook: ik heb wel wilskracht.

Mijn vrouw keek mij aan.
En toen zei ze: “Ik heb heel lang gerookt. En daar ben ik mee gestopt. Als ik na een half jaar weer was begonnen, zou jij dan zeggen dat ik wilskracht had?”

Oef.
Ze had me klem.
Zoals wel vaker.

Mijn vrouw heeft een meer dan helder verstand, en ik leg het nogal eens tegen haar af.

Heb ik wilskracht?
Als ik wil bewijzen dat ik best wilskracht heb, moet ik die elke dag opnieuw tonen, en niet maar even een tijdje.

Een lastig te verteren waarheid, maar wel de waarheid, vrees ik.
Het is aan mij.
Ik mag zelf kiezen.

SPEELLIJST

1. Ik mis je (Smits) – John Verkroost
(Tune van het programma. Van de cd ‘Rotterdam 650’, uit 1990, RAM 2675162. Met Jack Weyts, slagwerk)

2. I wished on the moon (Rainger) - Dick Willebrandts en zijn radio-orkest
(Radio-opname uit 1943, gedraaid van de cd ‘Yearning’ van Dick Willebrandts en zijn radio-orkest, een uitgave van het Doctor Jazz Magazine uit 2011, DJ 008)

C3 – MIKE BODDÉ, ONNO INNEMEE & JELKA VAN HOUTEN
3. Eigen opnames van C3, Schouwburg De Nieuwe Doelen in Gorinchem, 1 mei 2012

4. Blik op de weg (Korbijn) – Kees Korbijn
(Opname huisstudio Kees Korbijn, mei 2012)

5. De crocus en de hyacinth (Manders) – Kees Korbijn
(Opname huisstudio Kees Korbijn, mei 2012)

6. Ik zou mijn leven willen geven (Torn) – Kees Torn
(Eigen opname van ‘Loze Kreten’, afscheidsvoorstelling van Kees Torn in Oude Luxor Rotterdam, 5 mei 2012)

7. Kees (Van Merwijk) – Jeroen van Merwijk
(Van de cd ‘Dat kunnen alleen de hele groten’, uit 2007, JP 71255)

8. Keerpunten (Torn) - Kees Torn
(Van cd uit de box ‘Een ommetje met Kees Torn’, uit 2012, zonder labelnummer)