ARCHIEF RIJNMOND 17 februari 2013 - Consumptiemaatschappij

De consumptie-maatschappij.

Waarom zou ik daar dan geen lid van zijn?
Hoezo zou ik denken dat ik daar minder bijhoor dan anderen?

Nou, ons huis puilt wel uit van de spullen, maar dat zijn voor een belangrijk deel spullen die ik tweedehands heb gekregen. Grammofoonplaten, cd’s, boeken.

En om allerlei dingen die andere mensen nogal belangrijk lijken te vinden, geef ik niet zo.
Dure meubels, de laatste elektronica, een grote smart-tv, wijn van een best jaar, kleding, schoenen, het nieuwste model auto.
Je schijnt er indruk mee te kunnen maken, maar mij zegt het allemaal weinig.

Ik heb ook meestal het gevoel dat allerlei reclame niet voor mij bedoeld is.

Nou ja, al die reclamefolders die door de bus komen, die wel.
Die spel ik.

Deels vanuit een soort antropologische belangstelling.
Om te weten te komen wat andere mensen bezighoudt.
Om te zien wat in hun ogen nou mogelijk begerenswaardig is.

Maar deels ook voor mezelf.
Soms ga ik wel eens op een aanbieding af.

Druiven in de aanbieding bij de supermarkt? Goed om te weten.
Een bepaalde cd-box in het voordeelschap bij de drogisterij? Het overwegen waard.
Of een kortingsbon van 25% bij een bouwmarkt?
Eens even denken wat er toch al op mijn denkbeeldige klus-lijstje stond.

En zo veerde ik laatst op bij kortingsstickers van de Hema.

Iets in mij haat kortingsstickers.
Ergens echt fysiek zelf een kortingssticker op plakken vind ik een tikkeltje armoedig.
Maar meestal hoeft dat ook niet.
Dan overhandig je zo’n velletje aan de cassière, en die koppelt de hoogste korting aan het duurste produkt dat je aanschaft.
Als het goed is.

Ik naar de Hema.
Toch al een van de aardiger warenhuizen.

Sokken mochten er wel weer eens komen.
En ik wilde wel eens onderbroeken van de Hema proberen.

Allebei aangeschaft, met in mijn achterhoofd de vraag hoe ze hier nog iets aan konden verdienen met 20 en 25 procent korting.
Hoe groot zou de marge zijn?
En dan nog al die kosten van het laten drukken en rondbrengen van die stickervellen.
Het leek mij nauwelijks lonen.
En geld verdienen zal toch het doel zijn van de Hema.
Het is geen filantropische instelling.
Het is een radertje in een kapitalistische consumptiemaatschappij.

Maar zie, niet alleen de sokken bevallen prima, ook de onderbroeken zitten goed. Het is nog even afwachten hoe ze zich houden in de was. Maar goede kans dat ik in het vervolg mijn onderbroeken bij de Hema haal.

Ik realiseer me dat vermoedelijk maar weing luisteraars zitten te wachten op zulke persoonlijke informatie.

Maar wat ik maar wil zeggen: op den duur verdient zo’n keten die eenmalige korting en al die papierrommel die je in de bus krijgt wel weer terug.
Mede dankzij mensen ... zoals ik.
Mede dankzij mij.

Ik ben misschien wel een trouwer lid van de consumptie-maatschappij dan ik zelf wil weten.

SPEELLIJST

DE TUNE
1. Ik mis je – John Verkroost

2. Shell biedt meer – Shell
3. Streepjescode – Kees Torn
4. Emma Dilemma – Dave von Raven
5. Zeilen op de wind van vandaag – Jos Brink & Frans Mulder

HAWAII & OMSTREKEN
6. Fascinating rhythm – The Kilima Hawaiians
7. Er hangt een paardenhoofstel aan de muur – Henk Stuurop
8. Jamaica – Los Cuatro
9. Tahuwa-huwa – The Hawaiian Stars

10. Alpejagerslied – Ramsey Nasr
11. Olé Guapa – Paco Pereira

THE SWISS MAID
12. Angelique – André van Duin
13. The Swiss maid – Del Shannon
14. The Swiss maid – Roger Miller
15. The Swiss maid – Frank Ifield

16. Vrouwenhel – ‘t Asoosjale Orkest