Waarom heet een spaarvarken een spaarVARKEN?

In het oud-Engels heet klei "pygg". Een potje gemaakt van klei om munten in te bewaren heette daarom in de Middeleeuwen een "pygg bank". Door de eeuwen heen vergaten mensen de oorspronkelijke betekenis van pygg, maar maakten ze er "piggy bank" van, het spaarvarken.

In de eeuwen daarna kreeg hetzelfde potje steeds meer het uiterlijk van een varken, met ogen, poten en een staartje. Dat was toepasselijk.

Het varken was (en is in grote delen van de wereld) een soort spaarpot voor de armen. Een varken eet de restjes van de tafel of scharrelt braaf knorrend zelf zijn voer bij elkaar. En in het najaar bedankt zijn baas hem daarvoor door zijn hals door te snijden. Het varken wordt dan het vlees dat een familie de winter door helpt.

Op 23 mei 2012 werd in het radioprogramma Middag aan de Maas aandacht besteed aan het spaarvarken.

‘Iedereen heeft er vast wel één, een spaarpot. Maar wie heeft er een spaarkip of een aardewerken spaarvarken? Cees Herweijer van het Bureau Oudkundig Onderzoek Rotterdam hebben ze wel. Spaarpotten die gevonden zijn in de gedempte Binnenrotte. Ook is er aandacht voor een oud blikken spaarpotje met Engelse teksten erop en komt er een zeer bijzonder Middeleeuws spaarpotje voorbij, waar nu geen Euro in zou passen.’

Beluister hier de uitzending:

http://www.rijnmond.nl/programmas/middag-aan-de-maas/berichten/23-05-2012/historische-spaarvarkens