Een jaar thuiswerken, hoe bevalt dat? Wij vragen het drie regiogenoten

"Ik ben langzaam naar het thuiswerken toegegroeid. In de eerste lockdown dacht ik ‘oh nee dat zoomen…’, ik zag het helemaal niet zitten", zegt yogadocent Myrte van Zutphen. "Het voelde ook een beetje onveilig, dus ik ben begonnen met het opsturen van lessen per video. Op de lange termijn bleek dat toch niet te werken.

Cursisten gaven aan dat ze een stok achter de deur nodig hebben. Ik ben toen vanuit een studio zoomlessen gaan aanbieden. En het gekke is: in vergelijking met die video’s vind ik het geven van zoomlessen echt fijner. Omdat je toch contact houdt met iedereen. Je maakt even een praatje, ziet hoe iedereen erbij zit. Ik voel mij nu veel meer betrokken."

Toch mist Myrte het ‘face-to-face’ lesgeven wel. "Ik moet meer moeite doen om mijn vak leuk te houden voor mijzelf. Ik ben meer dan voorheen op zoek naar inspiratie. Als je live bezig bent met een groep ontstaat er veel vanuit de dynamiek. Dat mis ik nu. Ik moet meer moeite doen om te prikkelen."

Makkelijk was het niet altijd. "Ik heb tijdens de eerste lockdown echt zorgen gehad over mijn inkomsten. Op een gegeven moment had ik nog maar drie cursisten en mijn vriend moest de TOZO aanvragen. Voordeel was wel dat we middenin een verhuizing zaten en genoeg te doen hadden. Gelukkig ging het na de lockdown op werkgebied, bij ons beiden, weer als een speer en kwamen de inkomsten terug.”

En het werd zelfs druk, want na de eerste lockdown waren er veel aanmeldingen voor zwangerschapsyoga. Myrte, lachend: "Ja, wat doe je als je thuiszit met zijn tweeën? Kindjes maken of scheiden. Je moet in zo’n lockdown natuurlijk gedwongen ontspannen… Het was echt opvallend hoe groot de vraag naar zwangerschapsyoga ineens was."

Inmiddels is de rust wedergekeerd. "Mensen zien de situatie nu als het nieuwe normaal, alleen dan online. Ik merk het ook aan mezelf. Overschakelen naar live lessen zou ik nu echt heel raar vinden."

Wat ook helpt: de kinderen gaan ‘godzijdank’ weer naar school. "Ik heb enorm zitten ploeteren, het was echt lastig. Zelf mailtjes sturen en dan ‘maaaam ik begrijp dit niet’. Ik werd er gefrustreerd van, kon mij totaal niet focussen. Ik heb toen de kinderen op één gezet en in de uurtjes die overbleven mijn werk gedaan. Gelukkig zijn de scholen nu weer open."

Dus…bevalt de huidige situatie? "Het is status quo maar wat mij betreft is er wel meer nodig op termijn. Het thuiswerken is makkelijker geworden maar sociaal gezien armoedig."

Op een ‘normale’ pre-corona werkdag ging Ellen naar een middelbare school waar ze met leerlingen sprak over zaken als: (mentale) gezondheid, de thuissituatie en eventuele hulp. Die gesprekken voert ze nu ook maar dan vanachter haar computer. Ze noemt de situatie 'best gek’. "Toen de coronacrisis kwam zijn we allemaal vanuit huis gaan werken. Even schakelen want we waren het beeldbellen helemaal niet gewend. Ik dacht ook ‘dit gaat natuurlijk niet werken’, maar eigenlijk gaat het heel goed." Ellen vertelt dat de jongeren die zij spreekt veelal in hun eigen kamer zitten en dat werkt verrassend goed. "Het maakt de gesprekken persoonlijker. Ik merk dat ze meer op hun gemak zijn vanuit huis en makkelijker praten dan op school. Er is ook meer rust, al zal dat niet voor iedereen zo zijn."

Ellen en haar collega’s werden in rap tempo digitaal vaardig en inmiddels is het zoomen de normaalste zaak van de wereld. "We maken wel steeds de afweging: soms kan iets echt niet online en moeten we een fysieke ontmoeting mogelijk maken." De online consulten hebben nog meer voordelen. "Ik heb vaak gesprekken met ouders en school. Voor corona was dat lastig in te plannen met de agenda’s van iedereen. Via teams gaat dat veel makkelijker en kan iedereen aanhaken."

Over op de online consulten dan maar? "Nou nee… maar ik zou wel een keuzemenu willen. Dat je voorlegt: hoe wil jij nu meeten: online of fysiek?"

Privé bracht de coronacrisis rust. "We zijn met vijf mensen thuis. Dat was natuurlijk even wennen: iedereen in zijn hok en goede wifi. Maar het bracht ook veel. Je zit s ’avonds met zijn allen aan tafel. Je hebt meer contact met elkaar en zicht op elkaars werk. Best leuk, ook voor de kinderen. Die zijn ook oud genoeg, dus ik heb weinig gedoe gehad met het thuisonderwijs. Dat scheelt natuurlijk."

Voor Ellen bracht het thuiswerken veel. "Als je het mij het van tevoren had gevraagd, had ik gedacht, hoe moet dat? Maar het kan hartstikke goed. Ik mis mijn collega’s wel maar ook dat kan je online regelen. Lunchafspraken maken via zoom en het dan bewust niet over werk hebben bijvoorbeeld."

"Voor corona stond ik vroeg op en reed ik in de file naar kantoor. Dan was ik daar de hele dag aan het werk, vaak ook nog overwerk. Na mijn werk reed ik in de file terug.’’ Dat is inmiddels verleden tijd zegt Yvonne lachend. ‘’We moesten allemaal verplicht thuiswerken en ik vond het gelijk heerlijk! Mijn collega’s mag ik graag maar ik hoef ze niet elke dag te zien. Nu gaat het contact via een videocall en dat is prima. Ik heb ontdekt dat ik niet altijd onder de mensen hoef te zijn."

Ook de katten van Yvonne zijn blij met de huidige situatie. "Ik heb een katten-loungeplek gecreëerd naast mijn bureau en zo altijd gezelschap. Mijn man is kunstenaar en altijd thuis. Heerlijk!"

Het klinkt heel fijn en zo ervaart ze het ook. "Pas toen ik thuis ging werken merkte ik dat er zo veel meer ontspanning kwam. Blijkbaar was het op kantoor zijn en filerijden voor mij veel meer stress dan ik dacht. Je kunt ook veel meer tussendoor doen: even koken of de afwas doen. Ik werk efficiënter en ben meer gefocust. En ook fijn: ik heb door het gebrek aan reistijd veel meer vrije tijd."

Yvonne is dan ook blij met de kans om, ook in de toekomst, vaker vanuit huis te werken. "Mijn manager heeft al gezegd: als je niet naar kantoor hoeft dan is dat ook niet nodig. Het kantoor gaat ook verhuizen naar een kleinere locatie dus dat maakt flexibel werken nog makkelijker." Dan grappend: "Het enige onhandige is dat ik BHV-coördinator ben. Hoe dat vanuit huis gaat moeten we nog even bekijken."

Yvonne ziet ook dat niet iedereen zo geniet van het thuiswerken. "Ik ken mensen die het echt verschrikkelijk vinden. Een collega vroeg bijvoorbeeld of hij alsjeblieft weer soms op kantoor mag werken voor zijn mentale gezondheid. Het zijn vaak mensen met kinderen die daar behoefte aan hebben merk ik en dat snap ik wel."

En dat overwerken? "Ja dat doe ik soms nog wel. Ook nu jij mij belt voor dit interview ben ik nog aan het werk, maar dat hoort er in mijn functie soms ook gewoon bij."