nieuws
Waarom lopen naaktslakken in dezelfde richting?
ROTTERDAM - Tijdens de uitzending van Vraag Het De Bieb van zaterdag 15 juni werd de volgende vraag gesteld:Huub uit Barendrecht: Als ik 's ochtends ga hardlopen in het voorjaar zie ik regelmatig naaktslakken op het fietspad waar ik loop. Wat mij opvalt is dat alle naaktslakken in dezelfde richting bewegen. Ik vroeg mij af : “Waarom is dat zo?” Na regelmatige bestudering van dit fenomeen tijdens mijn hardloop rondjes viel het me ook op dat ze meestal in de richting bewegen waar de wind vandaan komt. Is daar literatuur over? Klopt mijn constatering met de literatuur hierover? En zo ja, waarom bewegen ze dan net in die richting.Luister iedere zaterdag van 12.00 tot 14.00 naar Vraag Het De Bieb voor nieuwe vragen en antwoorden
Antwoord:
Naaktslakken leven in een vochtige omgeving. Er is geen informatie gevonden dat naaktslakken afhankelijk van de wind in een bepaalde richting bewegen. Wel is duidelijk dat zij altijd de richting van vochtige plekken op bewegen omdat zij op hetzelfde gunstige tijdstip op weg gaan naar voedsel of een goeie vochtige schuilplaats. Omdat zij niet te lang in de ongunstige droge omgeving kunnen verkeren, moeten zij zo efficiënt mogelijk met hun energie omgaan; een omweggetje maken of zomaar wat rondkruipen is er dan niet bij.
Zij houden zich het grootste deel van hun tijd op in de grond of onder compost, waar zij de ondergrondse delen van de planten aantasten. In maart/april (hangt af van de temperatuurontwikkeling in de winter) worden de eerste eitjes in hoopjes van 20 tot 30 vlak onder het grondoppervlak gelegd. Gemiddeld kan een slak 500 eitjes leggen. De eitjes zijn wit doorschijnend. Drie weken later komen de eitjes uit. De ontwikkeling tot een volwassen slak duurt twee maanden. Paring geschiedt meestal in het voor- en najaar. Een naaktslak (zoals de grote aardslak) kan twee tot drie jaar oud worden. Met onze huidige weersomstandigheden zijn er zelfs exemplaren die 20 cm lang kunnen worden! Bij strenge vorst kunnen veel naaktslakken dood gaan. Slakken zijn hermaphrodiet Dat wil zeggen dat elke slak kan een vrouwelijke of een mannelijke vorm aannemen tijdens de paring.
Slakken hebben een tong die uit rijen harde tandjes bestaat. Hiermee raspen zij het voedsel af.
De bekendste soorten zijn de Grote rode, oranje of zwarte wegslak (Arion ater rufus) komt het meest voor in vochtige loofbossen, gemengde bossen, wegbermen, akkers, tuinen, graslanden en bosranden. Ook in de buurt van menselijke activiteiten. Tijdens het kruipen wordt een dikke laag slijm achtergelaten.
De Grote wegslak en andere naaktslakken zijn gevoelig voor uitdroging waardoor alleen na de dauw en na regenval gekropen wordt; bij droger weer zit de Grote wegslak verstopt onder een object of in een dichte struik
Plaagherkenning
Slechts 's nachts of na de regen komen de naaktslakken bovengronds om rafelige gaatjes uit bladeren te eten of om stengeltjes van jonge zaailingen aan te vreten of af te breken. De aangevreten plekken vormen een opening voor allerlei plantenziekten. Door een slijmspoor op de planten achter te laten, worden deze minder aantrekkelijk. In 24 uur tijd kan een naaktslak minstens 50% van haar/zijn lichaamsgewicht eten. Bij warm en vochtig weer kunnen ze dan ook een ware plaag vormen. Bovendien worden de aangevreten planten gevoelig voor schimmels en bacteriën die via de wonden de planten binnendringen .
Slechts 's nachts of na de regen komen de naaktslakken bovengronds om rafelige gaatjes uit bladeren te eten of om stengeltjes van jonge zaailingen aan te vreten of af te breken. De aangevreten plekken vormen een opening voor allerlei plantenziekten. Door een slijmspoor op de planten achter te laten, worden deze minder aantrekkelijk. In 24 uur tijd kan een naaktslak minstens 50% van haar/zijn lichaamsgewicht eten. Bij warm en vochtig weer kunnen ze dan ook een ware plaag vormen. Bovendien worden de aangevreten planten gevoelig voor schimmels en bacteriën die via de wonden de planten binnendringen .
