Waarom feliciteer je op een verjaardag iedereen?

Antwoord van de bieb:

Vroeger was dat voorbehouden aan dorpse, provinciale kringen, waarin het individu ondergeschikt was aan de familie dan wel aan de gemeenschap. In families of in hechte samenlevingsverbanden wordt er niet zo veel onderscheid gemaakt tussen individuen en een van de manieren om eventuele verschillen recht te trekken is om bij een verjaardag of andere vreugdevolle gebeurtenis iedereen te feliciteren – de anderen zijn immers ‘ook een beetje jarig’ of delen althans in de glorie. Soms is dat ook terecht. Als een kind bijvoorbeeld is geslaagd voor zijn eindexamen, worden ouders ook gefeliciteerd, niet omdat zij het succes behaald hebben, maar omdat het voor hen ook een belangrijke mijlpaal is.

Het is inderdaad een merkwaardige gewoonte om mensen met andermans verjaardag te feliciteren. Ik weet niet waar het vandaan komt, maar ik heb het idee dat het nu vaker gebeurt dan vroeger. Meer dan de behoefte om iets aardigs te zeggen bij wijze van conversatieopening is het niet. Je hebt iets tegen een ander gezegd (beleefd) en je bent er ook meteen weer vanaf, want het zinnetje nodigt niet uit tot een verder gesprek. Mensen zeggen het, omdat ze niets anders kunnen bedenken.