ARCHIEF RIJNMOND 29 september 2013 – Slechte bui

Het begon ermee dat ik afgelopen week bij vlagen slecht in mijn vel zat.
De herfst wil bij nog wel eens naar binnen slaan.
Daar kan het mee te maken hebben.
Ik gebruik al heel lang anti-depressiva, en na een misrekening van de voorraad zat ik van de week tegen een leeg doosje aan te kijken, en heb ik een dag overgeslagen.
Ik weet dat er na twee dagen zonder medicatie rare dingen in mijn hoofd gaan gebeuren.
Dat moment wist ik dankzij de apotheek nog voor te blijven, maar er had zich al een heel onprettig gevoel in mijn hoofd genesteld. En toen mijn vrouw een ongemakkelijk gespreksonderwerp van jaren geleden nog eens oppakte, een onderwerp dat we op zich al bevredigend hadden afgesloten, en dat helemaal niet meer actueel is, of problematisch, voelde ik de bodem onder mijn stemming wegzakken.

Rationeel nam ik mijn vrouw niks kwalijk.
Er was haar ook niks te verwijten.
Maar ’s avonds laat lag ik in bed met een hoofd vol ongerichte droefenis en boosheid.
Ergens in mij was iemand woest.

Nou ja, gewoon blijven liggen, dan zakt het wel, en val je uiteindelijk in slaap.
Zo geschiedde.

Toen ik de volgende avond weer in het echtelijk bed lag, was mijn hoofd al aardig opgeklaard.
Ik dacht terug aan de avond ervoor.
En aan de geestesgesteldheid die me toen zo had overvallen.
Zo’n rare boosheid ergens diep van binnen: je weet dat je die maar het beste kan negeren.
Het is iets waar je niks mee kan.
Ik bedoel: ik ga niet mijn vrouw een lel verkopen, de hond een schop onder d’r holletje geven of het servies stukslaan.
Dat doe je niet.

En toen moest ik denken aan, schrik niet ... pedofielen.
Ik heb begrepen dat pedofilie, je seksueel aangetrokken voelen tot kinderen, een aangeboren iets is.
Het is een geaardheid, een geestesgesteldheid die in je genen zit. Je kunt er weinig aan doen dat je ‘t hebt.

Net zoals ik weinig kon doen aan die redeloze woede.

Maar zoals het mij wel duidelijk was dat ik geen handelingen uit die woede moest laten voortvloeien, zo zal een sociaal aangepaste pedofiel snappen dat ie het niet echt met kinderen moet aanleggen. De ongelijkwaardigheid staat zoiets in de weg. Het kan niet.

Zou het moeilijk zijn om zo’n innerlijk verlangen te weerstaan?
Het zal van persoon tot persoon verschillen.
Maar zoals iemand die nu en dan boos is geen vechtersbaas hoeft te worden, en zoals er hordes heteroseksuelen zijn die geen sex hebben, laat staan zich ontpoppen tot verkrachter, zo zullen er vast veel pedofielen zijn die hun verlangen laten voor wat het is.
Je hoeft niet elke aandrang om te zetten in daden.

De afgelopen jaren is er een soort hetze ontstaan tegen pedofielen, en hier en daar zelfs een soort heksenjacht.
Wat op mij erg akelig overkomt.
Soms weet ik niet wat maatschappelijk lastiger te hanteren is: de pedofiel of de pedofielenjager.

Ik ben blij dat ik het allebei niet ben.
Af en toe mijn positieve stemming verliezen is al vervelend genoeg.

SPEELLIJST

DE TUNE
1. Ik mis je – John Verkroost

2. Timmerman – Cornelis Pons
3. Brilletjes – Mannen van Naam
4. Die Lijnbaan – Dorus
5. Ouwe Hef – Gerard Wold

JULES DEELDER
6. Vader op zoon – Jules Deelder & Louis Gauthier
7. Voor Ari – Jules Deelder & Louis Gauthier
8. The Chase – De Deeldeliers
9. Blues on Tuesday – De Deeldeliers
10. Bix – De Deeldeliers
11. St. James Infirmary – De Deeldeliers

12. Hans Zirkzee over Rita Reys en Piet LeBlanc
13. Op de Schiedamsedijk – Lisy Pires & ensemble Carlos Matos
14. Het boemeltje van Purmerend – Cees Zwaard