NIEUWS
Hagel en barre kou tijdens tweede editie vrijheidsmars: 'Een grensverleggende uitdaging'
Een wandeltocht van 76 kilometer is al een flinke uitdaging op zich, maar de tweede editie van de vrijheidsmars door onze regio werd nog zwaarder door barre omstandigheden. De iets meer dan vijftig deelnemers liepen door de kou en kregen ook nog hagel op hun dak. Wandelend staan zij stil bij de vrijheid. "Het is een grensverleggende uitdaging," zegt één van hen.
De vrijheidsmars is een initiatief van voormalig marinier Jan van de Werken en is dus vorig jaar voor het eerst gehouden. Toen liep Van de Werken zelf nog 75 kilometer voor 75 jaar vrijheid, maar nu houdt hij het bij de organisatie van de tocht. De route door de regio loopt vanuit het Hoge Bergsche Bos, naar Slikkenveer, Barendrecht, de Rhoonse Grienden en weer terug.
De lopers zijn exact om 00:00 aan de uitdagende tocht begonnen. Na een kilometer of 40 wachtte verslaggever Maikel Coomans Van de Werken en enkele lopers op. "Het is een pittige dag voor de deelnemers met veel regen en wind," zegt Van de Werken. Hij vindt dat zijn route past bij Bevrijdingsdag. "Het is meer dan een festival met een biertje. Vrijheid is niet vanzelfsprekend, daar hebben mensen voor gestreden. Wij willen de beleving van vrijheid koppelen aan een sportieve uitdaging."
Ook veteraan Sebastiaan van Nieuwenhuizen doet mee aan de tocht. Hij heeft een dwarslaesie opgelopen tijdens een militaire oefening in Duitsland.
Ruim over de helft moet Van de Werken spijtig genoeg concluderen dat vier lopers zijn afgehaakt door de lastige omstandigheden. Een deelnemer die nog wel loopt, heeft zijn eerste blaar geconstateerd. "Maar mentaal gaat alles goed en op het weer kun je je kleden!" Hij heeft een paar keer goed getraind en beleeft zijn vuurdoop wat betreft zo'n lange tocht. "Het is een grensverleggende uitdaging en leuk om te doen."
Deelnemers met een verhaal
Ook passeert er een echte oorlogsveteraan, volledig in kostuum. "Ik vind dit een goed doel. Zelf ben ik in Bosnië en Kosovo geweest en ik heb daar een Posttraumatische stressstoornis (PTSS) opgelopen. Dan krijg je nachtmerries of slapeloosheid en je kunt snel boos worden. Ik krijg er nog steeds hulp voor. Zo'n tocht helpt je om je hoofd leeg te maken."
Vlakbij het Kralingse Bos treft Coomans misschien wel de meest bijzondere deelnemer. Sebastiaan van Nieuwenhuizen legt de route af met een rolstoel. Hij is goed getraind. "Ik ben veteraan en doe nu vaker zulke tochten. Voor mij is dit mooie symboliek om in gedachten naar veteranen te gaan." Op missie is hij in een rolstoel beland. "24 jaar geleden ben ik geëlektrocuteerd bij een treintransport. Maar daarmee houdt het leven van een militair in mij niet op. Dat zit nog altijd in me!"
Laura is één van de weinige vrouwelijke deelnemers. Ook zij heeft een bijzonder verhaal. "Als 16-jarige ben ik gevlucht uit Rwanda met slechts een paar spullen. Toen had ik geen keuze en moest ik blijven lopen. Nu 20 jaar later is het wel een keuze als ik de mars voor de vrijheid loop."
