Joost Luiten over hole-in-ones, ziekenhuisbezoek en Olympische aspiraties: 'Ik ga ervan uit dat ik naar Tokio ga'

"Ik denk dat dat nog een beetje moeten groeien. Je moet het vergelijken met tennis. Toen dat Olympisch werd, gingen de grote namen nog niet. Maar je merkt nu ook steeds meer dat de grote namen willen. Tiger Woods is er nu niet bij, maar heeft na de vorige Spelen in Rio wel gezegd dat het een doel was om daar toch een keer aan mee te doen. Ik verwacht ook zeker dat het een sterker deelnemersveld zal zijn dan in Brazilië", zegt Luiten.

Golfers dromen nog steeds meer van winst in de 'Majors', dan een medaille op de Spelen. "Misschien dat de nieuwe generatie die op de World Golf Tour komt, daar wel mee opgroeit. Dat zal bij die jongens hoog op het lijstje komen te staan. Bij mij staat het nu ook hoog op het lijstje. Ik vind het een uniek evenement, ik heb het in 2016 natuurlijk al meegemaakt.

Ik vond het heel bijzonder om in het Olympisch dorp te zitten, waar je al die andere sporters meemaakt. Normaal zit je in je eigen golfwereldje. Dat ken je heel goed en dan doen we ons ding. Maar in het Olympisch dorp, ben je toch onderdeel van het Nederlands team. Het is heel mooi om mee te maken dat al die sporters op hun eigen manier met hun sport bezig zijn.

Dan zie je bijvoorbeeld Dafne Schippers in de garage loopoefeningen doen en Tom Dumoulin die warm aan fietsen is. Dat je daar dan tussen loopt, er onderdeel van bent en dat je met ze kan praten over hoe ze dingen doen, dat maakte het voor mij heel bijzonder. Niet zozeer het golftoernooi, maar juist alles eromheen."

Luiten is nog niet geplaatst voor de Spelen. De golfer staat hoog op de ranking, maar nog net niet hoog genoeg om af te reizen naar Tokio. "Het zou zonde zijn als er geen enkele golfer gaat. Dit is wel dé schijnwerper voor de sport en vooral belangrijk voor de mensen die nog niet zoveel met golf hebben. Dit soort toernooien kunnen net even een boost geven. Het is aan mij om ervoor te zorgen dat ik er toch bij ben."

Het verging Luiten de laatste tijd goed. Hij sloeg in één week twee keer een hole-in-one. "Die zijn gewoon heel bijzonder. Het is bij ons de ultieme slag, die ene klap die er in een keer in gaat. Dat gebeurt gewoon niet zo vaak. Ik ben nu vijftien jaar prof en ik heb er op profniveau zes geslagen. Dat is één keer in de twee jaar, terwijl we elke dag op de baan staan. Om aan te geven hoe klein die kans is. Als je het dan twee keer in één week te doet, dan merk je toch dat de media en zelfs de Tour-spelers dat bijzonder vinden. Dat is leuk om mee te maken, maar tegelijk is het ook maar één slag die goed gaat, het liefst wil je natuurlijk toernooien winnen."

Luiten stak sowieso in goede vorm. Hij eindigde op een aantal toernooien in de top-10, totdat hij last van zijn darmen kreeg. "Linksonder in mijn buik voelde ik een beetje spierpijn. Ik dacht dat ik het misschien verrekt had. In plaats van dat het wegtrok, werd het alleen maar erger. Op zaterdag voelde ik het met alles: met lopen, bukken en slaan. Toen dacht ik: dit is niet goed. Na de ronde ging ik naar de fysio's toe. Die zeiden dat ze het niet vertrouwden en riepen gelijk de dokter erbij. De dokter vertrouwde het ook niet en wilde een scan in het ziekenhuis laten maken. De arts zei gelijk: 'we gaan morgenochtend meteen snijden', dat vond ik niet zo'n goed plan. Dan zit je daar in een Spaanse kliniek waar je niet echt kan praten. Hij sprak geen Engels en ik geen Spaans."

Uiteindelijk vloog Luiten terug naar Nederland en ging het al snel, door rust te nemen, beter. "Het gaat nu heel erg goed, ik ben weer heel licht aan het trainen om te kijken hoe het reageert. In rust is het toch anders. We zullen de belasting rustig gaan opbouwen en kijken hoe ik erop reageer. De eerste keer dat ik weer ging trainen, merkte ik dat ik weer lichte klachten had, maar dat kan ook een beetje spierpijn zijn omdat je anderhalve week niks hebt gedaan. Ik verwacht dat ik over anderhalve week à twee weken weer 100 procent ben."