Kleine beurs en toch naar het songfestival? John uit Vreewijk mocht gaan: 'Waanzinnig!'

Een festival voor álle Rotterdammers, dat moet het Eurovisie Songfestival zijn, laat wethouder Kasmi weten. "Ik ben heel blij voor je", zegt hij tegen John, die er al helemaal klaar voor is.

Speciaal voor het songfestival heeft hij namelijk een overhemd en colbert aangetrokken. “Ik heb alles bij elkaar geregeld, zodat ik presentabel met mijn dochter naar het songfestival kan gaan", vertelt hij. Naar het avondje weg kijkt hij enorm uit. "Normaal zou ik er niet naartoe kunnen gaan, omdat ik er het geld niet voor heb." Even verzinkt hij in gedachten. "Jij kijkt er altijd naar, je droomt ervan..." En nu wordt het realiteit. "Het is toch uniek om erbij te kunnen zijn!"

John is een van de drieduizend Rotterdamse minima die de kaarten van de gemeente heeft gekregen. Door gezondheidsproblemen heeft de Rotterdammer geen werk. John is vrijwilliger bij de voedselbank, waar hij ook hulp van krijgt. Hij leeft van een uitkering en staat er naar eigen zeggen financieel ‘belabberd’ voor. "Het is toch vaak wel even puzzelen hoe we gaan rondkomen. Aan het begin van de maand komt er geld binnen; dan krijg je je uitkering en dan is het zo op."

Dinsdagavond wordt er even niet aan geldproblemen gedacht; dan gaat John samen met zijn dochter Yasemin naar de eerste halve finale van het songfestival. Voordat het zover is krijgt hij de bekende, gekleurde songfestivalsjaal om zijn nek gehangen. "Ik kijk ernaar uit om de show te zien in het echt en niet achter de tv", vertelt hij enthousiast.

Eenmaal bij Ahoy begint het duo de spanning wel te voelen. "Straks gaat het helemaal los! Binnen gaan we iets beleven...", zegt John, terwijl hij een blik op de ingang van Ahoy werpt. "Het is héél lang geleden dat ik hier binnen ben geweest", voegt hij toe.

Het is rond 23:00 uur als de show is afgelopen. Duizenden mensen stromen Ahoy uit en John heeft een glimlach van oor tot oor. “Het was waanzinnig! Vooral Noorwegen ging helemaal los. Ik voel het in mijn hele lichaam. Ik heb ook naar de techniek gekeken, dat was zo mooi!"

Ook dochter Yasemin heeft de tijd van haar leven gehad. “Het was echt superleuk. Al kon ik de namen niet meer herinneren van de artiesten. Aan het einde hebben we toch eventjes gedanst." De organisatie kan op haar verwondering rekenen. "Het is zo goed geregeld en voorbereid. Je kreeg lampjes om je arm en daardoor lichtte de hele zaal op. Heel tof om te zien!"

Van de ruim vierduizend beschikbare kaarten voor Rotterdamse minima is overigens een deel niet opgenomen door deze groep. Wethouder Kasmi denkt dat dat te maken heeft met het feit dat het songfestival een fieldlabexperiment is. Daardoor moet men zich namelijk houden aan een 'aantal voorschriften', legt hij uit. "Bepaalde risicogroepen -zoals 70-plussers en mensen met obesitas - wordt ontraden om te gaan.” De ongeveer duizend kaarten die overbleven zijn aan het zorgpersoneel gegeven.