ARCHIEFRIJNMOND

ARCHIEF RIJNMOND 16 mei 2021 - Bevestiging

Creativiteit en wereldvreemdheid.
Creativiteit en wereldvreemdheid. © Tekening Herman Schouwenburg
Afgelopen week heb ik een geluksmomentje beleefd dat ik totaal niet had zien aankomen. Ik werd nogal overvallen door de aangename ervaring.
Het was in het ziekenhuis, in het Franciscus gasthuis.
Ik moest daar even zijn, en werd er door iemand herkend.
Dat mensen me herkennen van de radio of van andere bezigheden in het publieke domein, daar ben ik wel aan gewend, maar dit was anders.
Ergens in de lente van vorig jaar ben ik gaan tobben met hartritmestoornissen. Ik heb daar toen nog een week mee in het genoemde ziekenhuis gelegen. Wat mij zelf een beetje overdreven leek, een ziekenhuisopname, maar goed ze hebben me binnenstebuiten gekeerd en momenteel ben ik aan de derde soort medicijnen bezig om de onrust van mijn hart te dempen.
Ja, en ik heb afgelopen week weer 48 uur rondgelopen met een kastje om mijn hartritme te monitoren. Dan kunnen ze zien hoe het er nu voor staat.
Dat kastje moest ik inleveren op de afdeling die ik nog kende van vorig jaar. Cardiologie.
Na het verlaten van die afdeling raakte ik bij en in de lift in gesprek met een verpleegster die een man in rolstoel duwde. Mocht ik erbij in de lift? Hadden ze het druk op de afdeling? Werd het aantal opnames nog afgeremd vanwege capaciteitsproblemen door corona?
Aan vragen heb ik nooit gebrek.
Na een paar verdiepingen zei de verpleegster vanachter haar mondkapje: ‘U hebt toch ook op de afdeling gelegen?’
‘Ja,’ antwoordde ik enigszins verrast, vanachter míjn mondkapje, ‘vorig jaar, een weekie.’
‘Hoe was uw naam ook weer?’
‘Vonk.’
‘O ja.’
Dat ze me herkende.
Ik was er wel door getroffen.
Het voelde aan als een daad van bevestiging, analyseerde ik even later op de fiets naar huis.
Op de een of andere manier wil iedereen natuurlijk gezien worden.
En het gevoel hebben ergens bij te horen.
Zelf heb ik daar niet zo’n groot talent voor, ergens bijhoren, maar ook ík ben natuurlijk niet ongevoelig voor bevestiging.
Misschien wel helemaal in deze coronatijden waarin je als thuiswerker nog meer op jezelf bent teruggeworpen dan anders.
Ik moet weleens denken aan een verhaal van schrijver Herman Pieter de Boer, oorspronkelijk uit Rotterdam. Herman Pieter werkte op een reclamebureau en daar had ie een collega die creativiteit paarde aan een zekere wereldvreemdheid. Op een ochtend ontbrak die collega bij een belangrijke vergadering. Na een tijdje belden ze ‘m toch maar eens op, thuis. Waar hij bleef.
‘Waar ik blijf?’ echode de man door de telefoon.
‘Ja, hier op de zaak’.
Lang verhaal kort: hij was vergeten dat ie op dat reclamebureau werkte.
Toen ik dat las moest ik inwendig hard lachen. Maar hoever zit ik daar inmiddels zelf vandaan? Ik ben wel de hele dag bezig met muziek en met verhalen, en veel daarvan gaat uiteindelijk in de trechter van programma’s op Radio Rijnmond, maar soms vergeet ik bijna dat ik het allemaal daar voor doe.
En hoewel ik al zo’n 33 jaar af en aan actief ben voor Radio en TV Rijnmond ben ik ervan doordrongen dat als mijn bezigheden voor het station ooit ophouden het oppervlak zich naadloos achter mij sluit. Zo gaan die dingen. Als ik ooit met pensioen ga, wat ik hoop te kunnen omzeilen, klinkt er echt niet wekelijks een paar uur stilte op de zender op zondag.
Een fraaie voorbode van hoe het kan gaan heb ik jaren en jaren geleden gekregen toen Radio Rijnmond nog aan de Mathenesserlaan zat. Het was een jaar nadat mede-oprichter en directeur-hoofdredacteur Nico Haasbroek de overstap had gemaakt van Rijnmond naar het NOS-journaal. Waarmee de ‘grote Radio Rijnmond familie’ zo’n beetje z’n ‘pater familias’ was verloren.
Ik maakte het programma Archief Rijnmond toen nog op zaterdag, en na een uitzending trof ik aan de balie van het verder vrij stille pand een nog tamelijk nieuwe receptioniste, bezig om de post te sorteren. Nu ze me toch zag had ze een vraag. Kijkend op een envelop in haar hand vroeg ze me: ‘Ehhhm, Nico Haasbroek, is dat iemand die hier werkt?’
SPEELLIJST
DE TUNE
1. Ik mis je - John Verkroost
2. Kijk nou eens wie daar binnenkomt - Harry-Jan Bus
3. Japie de Portier - Pim van Alten
JACKY VAN DAM
Herhaling van gesprek met Jack (Jaap Plugers) uit juli 2000, omlijst door:
4. Japie de portier – Jacky van Dam
5. De baggeraars van Holland – Jacky van Dam
6. Ode aan de baggeraars – Jacky van Dam
7. Ik ben zo stapeldol op haar – Jacky van Dam
8. Het is de allerhoogste tijd – Jacky van Dam
9. Morgen zal ik moeder weer zien – Jacky van Dam
10. Groot hart - Joris Lutz
11. Kop van Zuid - Bas Noordzij
EDDY DE JONG
Gesprek met Eddy de Jong, omlijst door eigen coronaliedjes:
12. Wees niet bang - Eddy de Jong
13. Het leven van een muzikant - Eddy de Jong
14. Tijd - Eddy de Jong

💬 WhatsApp ons!
Heb jij een tip voor de redactie? Stuur ons een bericht, foto of filmpje via WhatsApp ons of Mail: nieuws@rijnmond.nl