nieuws
De Luchtbeschermingdienst tijdens WOII
ROTTERDAM - Het is voor veel mensen die de Tweede Wereldoorlog hebben meegemaakt nog een duidelijke herinnering: het luchtalarm, de angst, het geluid van naderende vliegtuigen, het gesuis en gefluit van vallende bommen en het moment van de inslag van die bommen.
Het luchtalarm dat in die tijd afgaat om de bevolking te waarschuwen is onderdeel van de Luchtbeschermingsdienst, de LBD. Deze dienst is in 1939 opgericht. Het is dan een organisatie die werkt met vrijwilligers. Tijdens de Duitse bezetting van Nederland werkt de LBD door en wordt het personeelsbestand uitgebreid met ambtenaren.
De Luchtbeschermingsdienst heeft tot taak de bevolking te wijzen op de gevaren van luchtaanvallen en op de maatregelen die genomen kunnen worden om risisco's te beperken. Eén van die maatregelen is het luchtalarm. In Rotterdam staan tijdens de Tweede Wereldoorlog 59 sirenes. De Duitse Luftschutz Warnzentrale (LSWZ) die is ingericht in het stadhuis beslist of burgers geïnformeerd moeten worden voor naderend luchtgevaar.
Die LSWZ is een voor die tijd zeer geavanceerde centrale. Tijdens de Dolle Dagen van september 1944 verlaten de Duitsers deze post in het centrum van Rotterdam. Ze vernielen wel eerst de hele installatie.
De Luchtbeschermingsdienst is in een aantal afdelingen verdeeld. De waarschuwingsafdeling controleert de ingestelde verduisteringsmaatregelen en bemant vaste uitkijkposten. Voor verzetsmensen is het handig om lid te zijn van deze afdeling, leden mogen na spertijd op straat zijn. 'Gewone' burgers mogen dat niet.
Daarnaast zijn er ook de politie- en brandweerafdeling, de afdeling publieke werken en de geneeskundige dienst.
