nieuws
'Litteken steeds groter', zegt overlevende watersnoodramp
ROTTERDAM - "Ik zat in militaire dienst en moest de volgende ochtend om 10 uur in Den Helder zijn. Het was slecht weer, dus ik dacht: ik neem een pontje eerder", herinnert Jos de Boet uit Oude-Tonge zich. Hij ontsnapte erdoor aan de dood, maar niet aan het verdriet. Negen broertjes en zusjes en zijn beide ouders verdronken tijdens de watersnoodramp.
Ook andere familieleden werden op 1 februari 1953 door de vernietigende kracht van het water verrast. In één nacht werd de familie De Boet vrijwel volledig weggevaagd. "Er liggen hier dertig De Boeten", vertelt de overlevende op de begraafplaats in Oude-Tonge.
Toen de eerste berichten over de ramp doordrongen, dacht hij nog dat het mee zou vallen. "In de oorlog hebben we hier ook water gehad. We stonden toen tot aan de knieën in het water." Hij dacht dat het net zoiets was, maar niets was minder waar.
Verjaardag
Jos de Boet verloor bijna al zijn dierbaren. "Op 3 februari ben ik jarig", vertelt hij. Op de dag van de ramp bedacht hij zich nog dat zijn moeder vast iets moois voor hem zou hebben gekocht. "Nou, ik heb een mooi cadeautje gekregen. Mijn hele familie verdronken’’, verzucht hij nu.
Het litteken is met de jaren alleen maar groter geworden, zegt De Boet. "Vroeger wilde ik het wegstoppen. Iedereen wilde het wegstoppen. Maar als je ouder wordt...ik wil niet zeggen dat ik er nu ieder uur mee bezig ben, maar wel wekelijks, dagelijks."
Dat de ramp nog ieder jaar herdacht wordt, vindt hij heel belangrijk. "Dan wordt er tenminste nog aandacht aan geschonken. Het moet ook nooit stoppen."
