NIEUWS

Column: Hoe lang rijdt Max Verstappen nog ongehinderd door mijn straat in Rotterdam-Noord?

Een auto die over de Meent scheurt in het centrum van Rotterdam
Een auto die over de Meent scheurt in het centrum van Rotterdam © Rijnmond
Afgelopen week leek het even dat ik door de tijd werd ingehaald. Ik dacht: ik ga eens een stukje schrijven voor de radio over mijn grootste ergernis. En zie: de inkt van mijn stukje was bij wijze van spreken nog niet droog of een mogelijke oplossing voor die ergernis stond opeens centraal in een nieuwsbericht. Mijn grootste ergernis betreft hoe sommigen zich gedragen in het verkeer bij mij in de buurt.
Ik woon in Rotterdam-Noord en in het stukje waar ik dagelijks de hond uitlaat wordt zeker ’s avonds vaak afschuwelijk hard gereden, met een hoop onnodig lawaai ook. Er wordt gescheurd met geknetter, motorgebrul en gestuif over het asfalt. De Bergweg, de Bergselaan, de Rodenrijselaan, de Rodenrijsestraat: het lijkt soms een racecircuit.
Ik heb begrepen dat het probleem op allerlei plekken in Rotterdam speelt, zoals op de Mathenesserlaan, de West-Kruiskade, de Nieuwe Binnenweg en de Meent, en vast ook buiten Rotterdam, maar in dit gebiedje in Noord ervaar ik het zelf. Al jaren. En voor mijn gevoel heeft het begin vorig jaar, bij het begin van de coronacrisis, echt onhoudbare vormen aangenomen. Het probleem van dat scheuren door de buurt is natuurlijk om te beginnen het gevaar. Er zijn geregeld aanrijdingen op de kruising van de Bergselaan en de Rodenrijselaan en -straat. En de man die drie jaar geleden een jongen van 19 op een zebra op de Bergweg doodreed, deed dat naar verluidt met een snelheid van 75 kilometer per uur. Op een weg waar 50 eigenlijk al vrij hard is.
Dat gejakker door de straten levert ook een hoop onrust op. Geregeld horen mijn vrouw en ik het gebrul van buiten als we in bed liggen, en dan voelen we ons alsof we langs het circuit van Zandvoort wonen. Het is lastig om je te onttrekken aan zulk hard geluid.
En dan is er nog de frustratie dat dit zomaar, jaar in jaar uit, ongestraft door kan gaan. We hebben weliswaar met z’n allen afgesproken dat 50 de limiet is in de stad maar wie daar lak aan heeft kan bijna ongestoord zijn gang gaan. De overheid lijkt nauwelijks op te treden. En dat knaagt aan het vertrouwen in de overheid dat toch al ernstige gaten vertoont. Wat me een ernstige ontwikkeling lijkt.

Grote frustratie bij bewoners

Hoe groot de frustratie is, merk ik als ik berichten lees op de Facebook-pagina Stop Verkeershufters in het Liskwartier en Omgeving. Rustige, eerbiedwaardige dames uit de buurt wisselen daarop onder meer geweldsfantasieën uit. Dat ze zin krijgen in spijkermatten op de weg. En ik heb ook al eens horen praten over stenen en honkbalknuppels. Een beetje zoals de wijk Spangen in de jaren negentig omging met Franse drugstoeristen. Het zijn maar fantasieën. Die dames gaan niet echt over tot geweld. Maar van zulk straffeloos asociaal gedrag in je omgeving word je vroeg of laat agressief. Ik heb mijn vrouw ook al heel vaak bij het ondergaan van weer zo’n geluids- en snelheids-terreurdaad, onder haar adem, horen zeggen: ‘Ga toch dood!’
Bij herhaling zijn in de wijk de koppen bij elkaar gestoken, er is ook een wijkraad, en na een oproep om meteen de politie te bellen als ‘ze’ weer bezig zijn, heb ik dat ook een tijdje gedaan. Ik heb zelfs een tijdje filmpjes gemaakt en geplaatst van hardrijders. Maar vooralsnog lijkt het allemaal tot niets te leiden. Ja, er heeft een weekje een apparaat in de straat gestaan om te meten hóe vaak er nou hóe veel te hard wordt gereden. Bleek het dacht ik om maar een paar auto’s per uur te gaan. Wat ik best geloof. Maar ja, als Max Verstappen drie keer per uur door je straat scheurt, woon je toch minder prettig.
Ik heb ook eens een opzichtige politiecontrole gezien, op de Bergselaan. ’s Middags. Terwijl het grootste probleem juist ’s avonds is. En een geüniformeerd optreden natuurlijk maar heel weinig kans van slagen heeft. Als je die lui wilt betrappen moet je niet herkenbaar zijn. Ik heb ook weleens ’s avonds een enkele asociale automobilist aangehouden zien worden. Maar dat leek me niet meer dan een speldenprikje.
Ja, en er is een roulerende, mobiele flitser toegezegd. Op meerdere plekken in de stad, waaronder de Bergweg. Niet elke flitskast zal steeds gevuld zijn, het is ook een experiment. Maar zelfs als zo’n kast wél altijd werkt, wat is één kast op zo’n heel circuit? In de Zwartjanstraat zijn inmiddels verkeersdrempels aangelegd maar in de andere genoemde straten kan dat niet, aangezien die straten onderdeel vormen van een verkeerscirculatieplan. De brandweer en de ambulances moeten erdoor.
Kortom: er gebeurt wel wat, maar veel te traag, te weinig of op verkeerde tijden.
Tekst gaat verder onder de illustratie.
Aanpak verkeersterreur
Aanpak verkeersterreur © Herman Schouwenburg

Wat zou er dan moeten gebeuren?

Tja, volgens onderzoekers gaat het om een clubje van een man of honderd. Mijn gevoel zegt me dat het probleem algemener is, maar goed: laat dat de kern zijn. Honderd - in mijn beleving - jonge jongens met een migratieachtergrond die de auto gebruiken om indruk te maken. Zijn we als samenleving nou echt niet in staat om zo’n groepje te identificeren en tot de orde te roepen? Daar moeten politie en justitie toch wel menskracht voor kunnen vrijmaken?
En als je het wilt zoeken in algemene maatregelen: maak het dan ofwel fysiek onmogelijk om keihard te rijden, of maak de gevolgen ervan zó onaantrekkelijk dat potentiële snelheidsduivels zich wel drie keer bedenken voordat ze zich misdragen. Ik zou om te beginnen de pakkans drastisch verhogen. Van mij mag de hele buurt worden volgezet met camera’s en flitspalen. Die verdienen zichzelf terug, in boetes en anders wel in woongenot. Ik wil er als bewoner ook best aan meebetalen.
Maar goed, dat had ik van de week allemaal bedacht, en toen kwam het bericht dat de gemeente in elk geval het lawáái van ‘patsersbakken’ wil terugdringen met camera’s, geluidsmeters en nummerherkenning. Fijn dat de gemeente ziet dat er een probleem is, maar ik lees in de berichtgeving ook termen als ‘vervolgonderzoek’ en ‘nader overleg’. Dat voedt een cynisch gebiedje in mijn hoofd waar ik nauwelijks meer omheen kan. In dat gebiedje rees van de week de vraag: wat zou er eerder zijn? De uitgestelde heropening van Museum Boymans-van Beuningen of het eind van de verkeersterreur in Rotterdam?

💬 WhatsApp ons!
Heb jij een tip voor de redactie? Stuur ons een bericht, foto of filmpje via WhatsApp ons of Mail: nieuws@rijnmond.nl