WIELRENNEN
Lucinda Brand keek lijdzaam toe bij Olympische wegwedstrijd: ‘Er was geen duidelijke rolverdeling’
De Olympische wegwedstrijd voor de Nederlandse wielrensters verliep zondagmorgen nogal opmerkelijk. Binnen en buiten ons land was iedereen het erover eens dat Nederland de topfavoriet was met vier wereldtoppers aan de start, maar een Oostenrijkse 'amateur' zonder commerciële ploeg pakte het goud. “Er was geen duidelijke rolverdeling,” zegt de Rotterdamse renster Lucinda Brand, die thuis teleurgesteld toekeek.
Nederland mocht met vier rensters aan de start verschijnen, waardoor de concurrentie moordend was voor Brand en eveneens Chantal Blaak uit Berkel en Rodenrijs. Titelverdediger Anna van der Breggen, voormalig wereldkampioen Annemiek van Vleuten, de Olympische Kampioen van 2012 Marianne Vos en talent Demi Vollering uit Berkel en Rodenrijs startten.
Waar zo’n beetje alle rensters naar de Nederlanders keken, liep een kopgroep de latere Oostenrijkse winnares Anna Kiesenhofer uit naar een voorsprong van ruim tien minuten. “Met nog 100 kilometer te gaan is dat behoorlijk uniek in het vrouwenwielrennen”, zegt Brand. “De koersen zijn niet heel lang en in zo’n wedstrijd heb je maar vier rensters in de ploeg. Dat is moeilijk controleren. Ook de andere landen deden niets.”
Thuis voor de televisie dacht Brand: er moet iets gebeuren. Volgens haar vormde Nederland geen collectief. “Vollering gaf een paar klappen op kop en daarna ook Van Vleuten. Ik zag niet wat de rollen waren. Dat vond ik jammer om te zien. Het was gewoon geen mooie wedstrijd.”
Volgens Brand mistte Nederland een renster zonder eigen belangen. “Ik zeg niet dat ik dat moet zijn, maar het lijkt of er nu geen rolverdeling was. Ik ben het ermee eens dat de vier sterkste renners gaan, alleen de rollen zijn vrijgelaten. Ik durf wel te zeggen dat ik het gat niet tien minuten had laten worden. Het komt op me over dat ze lang gewacht hebben. Ze moesten anticiperen en dan moet je keuzes maken.”
Brand begreep dat daarbij de communicatie slecht was. “Niet alleen vanuit de wedstrijdleiding, maar ook binnen de ploeg. Na de wedstrijd hoorde ik het ook van mijn buitenlandse ploeggenoten.” De wereldkampioen veldrijden was verbaasd over het feit dan Van Vleuten juichend over de streep kwam als tweede achter de Oostenrijkse. “Ik dacht: juicht ze nu voor zilver? Het pas pijnlijk om te zien.”
Ook Brand kende winnares Kiesenhofer niet. “Het woord amateur klinkt heel negatief, maar ze heeft inderdaad geen ploeg. Alleen het was duidelijk dat ze professioneel traint en zich goed heeft voorbereid. Het verloop was vrij uniek: ze kwamen gewoon niet dichterbij.”
