Paul is oprichter van de Roze Kameraden, de eerste LHBTI+-supportersvereniging van Feyenoord: 'Het is nodig'

Bijna twintig jaar later, inmiddels trouwe Feyenoordfan en uit de kast, richt hij met medesupporters Thijs van der Heijden en Sebas Maasland de supportersvereniging ‘Roze Kameraden’ op. Het is op dit moment de enige supportersclub voor LHBTI+ers in de Eredivisie, zegt Van Dorst. ADO Den Haag heeft ‘De Roze Règâhs’, ook een regenboogvereniging, maar ADO degradeerde vorig seizoen. ‘Chapter Pink’ bij PSV is niet actief, volgens Van Dorst. “Wat Feyenoord doet aan haar inclusieve karakter is nog niet naar behoren.”

Waarom richten jullie deze supportersvereniging op?

“Bijna een jaar geleden publiceerde het supportersblad Hand in Hand een artikel over LHBTI+ers die Feyenoordfan zijn. Uit dat verhaal bleek uit dat we een roze supportersvereniging missen om de voetbalclub inclusiever te maken, maar vooral ook om gezellig met gelijkgestemden voetbal te kijken. De Roze Règâhs namen toen contact met ons op met de vraag of het ons leuk leek om zo’n vereniging op te richten. Zo ontstond het idee.”

“En het is nodig, vinden wij. Feyenoord is een maatschappelijk betrokken club, kijk bijvoorbeeld naar hun werk op Zuid, maar wij missen aandacht voor mensen zoals ons. Waarom hangt Feyenoord als signaal aan LHBTI+ers – want die zijn er ook, óók bij Feyenoord – tijdens pride bijvoorbeeld geen regenboogvlaggen aan het Maasgebouw? Het zal ongetwijfeld te maken hebben met de machowereld die de voetbalwereld is.”

“Sinds 2001 zit ik in een fanatiek vak, en dat is heel leuk. Ik heb prachtige momenten meegemaakt: denk aan het kampioenschap in 2017. Maar ik ben ook aan een hoop gewend geraakt in de loop van de jaren wat ik soms te veel van me af laat glijden denk ik. Spreekkoren over de tegenstander of scheidsrechter met termen als ‘vuile flikker’ of ‘tyfushomo’ bijvoorbeeld. Als je veertien jaar oud bent en onzeker over je geaardheid dan kunnen zulke spreekkoren eraan bijdragen dat je je niet op je plek voelt in De Kuip. Ik kan me goed voorstellen dat je dan geen zin meer hebt om in dat stadion te komen.”

“Ik ben op mijn achttiende uit de kast gekomen en heb dus ook lang in het stadion gezeten toen ik er nog niet precies uit was waar ik op viel, maar ik heb persoonlijk nooit serieus overwogen om mijn seizoenkaart op te zeggen of het stadion vaarwel te zeggen.”

Na de oprichting van ‘De Roze Règâhs’ stuitten ze op weerstand: een van de leden is in elkaar geslagen en hun vlag is naar beneden gehaald door andere supporters. Ben je bang voor sentimenten die bij Feyenoord kunnen ontstaan?

“Wel een beetje, we willen in gesprek met Feyenoord over onze veiligheid. Maar iemand moet zijn nek uitsteken. De reacties op onze oprichting zijn voor nu wisselend: de negatieve geluiden komen al binnen, maar gelukkig krijgen we ook een hele hoop positieve reacties.”

“Nee. En we staan ook los van de supportersvereniging. Maar daar zijn wij niet uniek in, Feyenoord heeft genoeg clubjes die nergens aan verbonden zijn. Denk aan de Varkenoordgroep of de club rond de Noordzijde van het stadion. Het zijn groepjes met hun eigen agenda, en die hebben wij ook. Het uiteindelijke doel dat wij voor ogen hebben: meer inclusiviteit, diversiteit en acceptatie bij Feyenoord voor LHBTI+’ers. Maar als wij binnen een jaar de regenboogvlag in De Kuip hebben hangen, ben ik al heel blij.”

“Hoe je lid kunt worden moeten we nog bepalen. De lancering van de vereniging in café Boudewijn is alleen voor genodigden en op 19 augustus. We vonden het vanwege 19-08 wel een mooie een iconische datum voor Feyenoord (1908 is het jaar dat de club is opgericht, red.).”

"Dat is een gevaarlijke vraag. Je wil geen klopjacht organiseren of enorme druk creëren, iedereen moet op zijn eigen tijd uit de kast komen. Het zegt wel veel over de voetbalwereld dat nog geen enkele speler uit de kast is. Ook voor hen moet in het voetbal een veilige omgeving gecreëerd worden. En dan komt het vanzelf wel, daar ben ik van overtuigd.”