DRUGSHANDEL

Jason dealde drugs, werd paranoïde en belandde in een psychose: 'Spring jongen, zei een stemmetje'

Van drugsdealer via een psychose naar theatermaker
Van drugsdealer via een psychose naar theatermaker © Tenny Tenzer
Jason groeide op in de wijk Hillesluis in Rotterdam-Zuid, hij kwam er in contact met wat hijzelf "het leven van de straat" noemt. Jason zwichtte voor het grote geld dat hij anderen zag verdienen en werd drugsdealer. Die keuze trok een zware wissel op zijn leven. Het dieptepunt? Een psychose waarin hij bijna zelfmoord pleegde door van de Willemsbrug te springen. Jaren later, na 5,5 jaar in de gevangenis, heeft hij het leven van de straat achter zich gelaten. Nu heeft hij over zijn mentale conditie van toen een theaterstuk gemaakt: Psygozer.
Kinderen spelen op het Stichteseplein in de wijk Hillesluis in een voetbalkooi, Jason is er lange tijd niet geweest. Dit pleintje was voor hem ooit een tweede huis. Hij herinnert zich de grote suikerfeesten op het plein, maar ook de junkies die rondliepen, vertelt hij. Aan hen verkocht hij drugs. ‘Hosselen’, het op een illegale manier aan geld komen, was hier voor hem al snel doodnormaal geworden.
“Soms kwamen er auto’s langs uit Frankrijk of Duitsland, met inzittenden die vroegen of we aan drugs konden komen. Zo ben ik ook die talen gaan leren”, vertelt hij. Jason is geen domme jongen, hij heeft zelfs op het HBO gezeten. Toch zwichtte hij uiteindelijk voor het snelle geld en moest hij jaren de gevangenis in.
Jason op het Stichtseplein in Hillesluis
Jason op het Stichtseplein in Hillesluis © Tenny Tenzer

Hosselen

Status is hier een belangrijk element op straat, vertelt Jason. “Ik zag jongens met de duurste auto’s, Mercedes C63 AMG was mijn favoriet. Een dikke Rolex om de pols en een schakelketting met diamanten.” Voor Jason werkte het zien van materiële spullen aanstekelijk. “Als hij het kan, dan kan ik het ook”, dacht hij. Jason wilde ook rijk worden, en drugsdealen was de snelste manier.
Het was voor de 20-jarige Jason geen optie om op een legale manier geld te verdienen. “Via het uitzendbureau krijg je het minimumloon. Als een junkie met een briefje van vijftig aan het zwaaien is, pak je het of laat je het gaan? Ik heb ervoor gekozen het te pakken. Zo ging het fout.”
?
Bij een psychose weet je niet meer het verschil tussen werkelijkheid en waanbeelden
Jason
Maar het straatleven bracht risico’s met zich mee. Jason vertelt dat meer dan de helft van de jongens waar hij vroeger mee omging er niet meer zijn of vast zitten. “Ze zijn dood of beland in de gevangenis. In de criminele wereld kan je vandaag tweeduizend euro verdienen en morgen dertigduizend schuld hebben bij iemand, er is veel stress. Hosselen op straat is niet aan te raden.”
Jason ondervond dat zelf, hij werd achterdochtig, paranoïde en kreeg slaapstoornissen. Volgens hem zijn dat de oorzaken die uiteindelijk leidden tot zijn psychose, waarin hij het verschil tussen werkelijkheid en waanbeelden niet meer zag.

Zelfmoord?

Een tumultueuze periode brak aan in het leven van Jason. Hij verloor zijn broer van 34 jaar aan een hartstilstand, komt een aantal keer terecht in de gevangenis in het buitenland en schulden stapelen zich op. Op dat moment knapte er iets in het hoofd van Jason. Hij liep over de Willemsbrug en wilde er vanaf springen. Nu, jaren later loopt hij voor het eerst weer op deze brug. Hij vertelt over het kantelpunt in zijn leven.
Jason staat op de plek waar hij jaren geleden van de Willemsburg wilde springen
Jason staat op de plek waar hij jaren geleden van de Willemsburg wilde springen © Tenny Tenzer
Jason staat op het midden van de brug, zijn lichaam richting de Erasmusbrug, zodat de namiddagzon op zijn gezicht valt. De reling houd hij stevig vast, met beide handen. “Ik stond precies hier. Een stem in mijn hoofd zei: ‘Spring jongen’.” Jason vertelt dat hij die dag pijlen op de borden voor werkverkeer zag die naar beneden wezen. “Een pijl zei tegen me dat ik naar beneden moest springen. Ik zou zelfmoord moeten plegen." Uiteindelijk sprong hij niet. Jason is gelovig: hij denkt nu dat het geloof hem die dag heeft tegengehouden en gered.
Maar de psychose stopte niet bij de Willemsbrug. Jason ging naar Den Bosch, waar hij een tijdje heeft gewoond. Met kleren en al zwom hij in de grachten van Den Bosch, hij overleefde het net. Drie maanden lang verbleef hij daarna in het Erasmus MC op de afdeling psychiatrie. Hij zei zijn oude criminele leven vaarwel en onderging veel therapiesessies. Jason kreeg weer rust in zijn leven.

Wederopstanding

Jason is altijd een verhalenverteller geweest. Op het kantoor van het Rotterdamse productiehuis Flow waar hij nu werkt als officemanager, maakte hij altijd graag grapjes met zijn collega’s. Tijdens therapiesessies is hij er ook achter gekomen dat hij zijn verhaal wilde delen. “Het is een taboe, weinig mensen durven erover te praten.”
Hij merkte op dat hoe meer hij zijn verhaal deelde, hoe meer mensen ook hun eigen mentale problemen deelden. Zo kwam hij op het idee zijn verhaal te delen op het podium. Die kans krijgt hij nu van het productiehuis waar hij werkt. Hier werken al theatermakers die een dubbelfunctie hebben in het bedrijf. Directeur Y.M.P. is ook theatermaker, mede-directeur Bigjayzus is componist. Nu is ook officemedewerker Jason theatermaker. 
Jason in Psygozer
Jason in Psygozer © Productiehuis FLOW
Met een grote glimlach loopt Jason nu in Theater Zuidplein. “Ik word emotioneel nu ik hier sta.” Dit is de plek waar hij een aantal weken geleden de première beleefde van zijn solo-theatervoorstelling Psychozer: zijn debuut in de theaterwereld. Hij kreeg een staande ovatie. In deze voorstelling neemt hij het publiek mee in de gedachtegang van een schizofreen.
Hij denkt er hardop in terug naar de reis die hij heeft gemaakt. Van de ‘hosseldagen’ op het Stichtseplein naar de zelfmoordpoging op de Willemsbrug en zijn psychose. “Die donkere dagen zet ik nu om in theater en spoken word. Ik geloof niet in toeval, ik ben bestemd om dit te doen.”

Nieuwe carrière

“Toch was het moeilijk om mijn persoonlijke verhaal voor de 77 aanwezige bezoekers te delen. Door goed oefenen voelde ik me op mijn gemak op het podium.” Toch was er een moment dat hij brak in de voorstelling. “Er is een stuk waar ik in vertel over mijn broer. Ik moest huilen, maar dat is ook supermooi. Daar ben ik supertrots op. Door de voorstelling heb ik het verlies van mijn broer een plek kunnen geven.”
Voor Jason was de voorstelling het begin van een nieuwe carrière en een afsluiting van zijn oude leven. In de toekomst wil hij meer voorstellingen gaan maken. “Dit is nu mijn tweede huis. Dit is mijn nieuwe plek om te hosselen.”
Kijk hieronder naar de video van Jason:
De voorstelling is voor Jason het begin van een nieuwe carrière

💬 WhatsApp ons!
Heb jij een tip voor de redactie? Stuur ons een bericht, foto of filmpje via WhatsApp ons of Mail: nieuws@rijnmond.nl