Vergeten Verhalen: Bruiloft op de puin

Op de achtergrond is het stadhuis van Rotterdam te zien. Opgeschoten jochies zijn op restanten van muurtjes geklauterd en kijken het geheel aan.

Het is Rotterdam in de zomer van 1940. Het is de trouwfoto van Koos van der Heul en Lien Louwe Kooijmans. Ze stappen op 24 juli 1940 in het huwelijksbootje.

De zwart-wit foto is opgenomen in de collectie van van Museum Rotterdam '40-'45 NU. De zoon van Koos en Lien van der Heul heeft de foto aan het museum geschonken.

Dreiging
Lien Kooijmans werkt op 14 mei 1940 op het kantoor van het Rotterdamsch Nieuwblad in het centrum van Rotterdam. Ze corrigeert advertenties. Rond 10.00 uur besluit de directeur iedereen naar huis te sturen.

De dreiging van een bombardement is groot. Lien Kooijmans gaat met een collega mee naar Rotterdam-Noord. Daar zien zij vanaf het balkon hoe het centrum wordt gebombardeerd. Aan het eind van middag wil Kooijmans terug naar kantoor. Al snel ziet ze dat alles weg is.

Koos van der Heul is meubelmaker voor de oorlog. Hij is nooit werkloos geweest maar het is voor hem wel een moeilijke tijd en elke cent moet worden omgedraaid.

Direct na het bombardement zegt zijn moeder tegen hem: "Jullie kunnen eindelijk gaan trouwen, want nu is er werk genoeg."

Van der Heul wordt opzichter bij de puinopruimingsdienst. Ruim twee maanden na het bombardment treden Koos en Lien in het huwelijk. De collega's van de opruimingsdienst staan ook op de huwelijksfoto.

Eén van de foto's van het huwelijk wordt later in een Duitse krant geplaatst. Het bijschift luidt: "so heiratet man in Rotterdam" (zo trouwen ze in Rotterdam).

Propaganda
Johan van der Hoeven van Museum Rotterdam '40-'45 NU: "Duidelijk de bedoeling om te laten zien dat het leven in Rotterdam gewoon doorging, dat het allemaal wel meeviel. Wij weten wel beter."