Faraomier drijft Annie tot wanhoop: 'Ik durf niet eens meer een boterham op mijn aanrecht te smeren'

Bij binnenkomst in het brandschone appartement op de zesde verdieping is te zien hoe de zespotige insecten over de witte tegelmuren lopen. "Ze zijn overal", zucht Annie. "Katteneten durf ik niet meer op de grond te zetten, want dan krioelt het van de mieren in de bakjes."

Annie is niet de enige met problemen. Ook de andere bewoners van het complex hebben last van het ongedierte. Ze legt uit dat de meeste bewoners denken dat het gaat om 'gewone' mieren, "maar het gaat hier om faraomieren". Deze mieren zijn waarschijnlijk ongemerkt met voedsel geïmporteerd uit andere delen van de wereld. Ze eten het liefst vlees. "Ik ben blij dat ik nog leef!" grapt Annie.

De faraomier is een tropische mier. Daarom zoekt het insectje de warmte op, bij voorkeur 30 graden. Het zijn sociale insecten en ze hebben per kolonie meerdere koninginnen, van twee tot wel 400. Per koningin worden er in totaal gemiddeld circa 300 eitjes gelegd.

Faraomieren zijn slechts een paar millimeter groot en vallen daardoor in de eerste instantie meestal niet gelijk op. Omdat ze zo klein zijn, verplaatsen ze zich ook vrij eenvoudig, via bijvoorbeeld verwarmingsbuizen. Onder de juiste omstandigheden kunnen ze zich razendsnel voortplanten. Buiten dat ze in grote aantallen hinderlijk zijn, vormen ze ook een bron van ziekteverwekkende bacteriën.

Annie wordt ondertussen gek van de kleine kruipers. "Je krijgt er een obsessie van", aldus Annie. Op het aanrecht staat een fles alcohol klaar. "Niet om te drinken, want een borrel lust ik niet. Met die alcohol neem ik het aanrecht af voordat ik een boterham maak. Je krijgt gewoon angst om een boterham klaar te maken, het is niet normaal." Annie bekijkt geregeld het aanrecht met een zaklantaarn. De spuit met Glassex neemt ze mee: "Ik verzuip ze een beetje".

De bewoonster van de flat aan de Vuurplaat heeft de mieren liever vandaag dan morgen weg. Ze heeft maandagochtend verhuurder Vestia gebeld om het probleem aan te kaarten. Aan de telefoon kreeg ze te horen dat er vanuit de verhuurder niks kan worden gedaan om de mieren te bestrijden. Annie kan zich niet in deze beslissing vinden. "De kosten voor een bestrijding kan ik met mijn AOW niet betalen. En we hebben het hier wel over faraomieren. Je kan moeilijk van een huurders verwachten dat ze zelf het hele pand ontsmetten."

In een reactie liet Vestia weten dat het intern is uitgezocht. "Allereerst willen we onze excuses aanbieden aan deze mevrouw. Het antwoord dat zij van onze klantenservice kreeg, is niet het juiste. Op basis van het wettelijk besluit ‘kleine herstellingen’ dienen bewoners de meeste vormen van ongedierte zelf te bestrijden. Zoals ook op onze website te vinden (www.vestia.nl/ongedierte), zijn faraomieren daarop een uitzondering en dat heeft onze medewerker helaas over het hoofd gezien. Wij hopen snel contact met mevrouw te krijgen zodat we haar kunnen helpen."