Hans Becker probeert het nog één keer

In het pand van een voormalig bejaardenhuis wil hij volgend jaar een 'résidence' openen, met veertig kamers. Met veel kunst, een restaurant, een muziekstudio, en een 'herinneringsmuseum' vol spulletjes van vroeger, zoals Becker dat ooit bedacht bij Humanitas in Hillegersberg.

Becker vindt dat de zorg te veel is doorgeschoten naar regeltjes en formulieren en wil daar een eind aan maken. "In de bejaardenzorg wordt veel te veel gekeken naar medische dingen. Natuurlijk, die kun je niet missen, maar dat soort zaken heeft nu veel te vaak de overhand. Er moet een themometer in de koelkast liggen. Als je een plakje kaas uit een pakje haalt, moet de datum erop. En op het toilet moet een lijstje hangen met wanneer het schoongemaakt is. Prima hoor, maar dat zijn niet de dingen waar je als bewoner blij van wordt."

Hans Becker heeft voor zijn nieuwe verzorgingshuis een paar uitgangspunten die hij al langer hanteerde: eigen regie voor de bewoners, actieve inbreng, en een familiegevoel. "Niet iedereen kan natuurlijk z'n eigen familie om zich heen hebben, maar door de manier van omgaan met elkaar en het personeel kan je wel zo'n gevoel hebben."

En dan is er nog een uitgangspunt: 'use it or loose it'. "Je moet zorgen dat de mensen de functies die ze nog hebben, blijven gebruiken. Te weinig zorg is slecht, maar te veel ook!"

In Rozenburg kunnen straks zowel alleenstaanden als stellen komen wonen. Ook als ze een partner hebben die niets mankeert. En Hans Beckers zelf misschien ook wel: "Ik heb al op die bovenste etage zitten kijken, als ik wat krijg kan ik er misschien ook wel terecht..."