Van vissersboot naar drijvend vluchtelingenhospitaal

De verbouwing is ingrijpend: zo wordt het vaartuig onder meer voorzien van een ziekenhuis, dat wordt gevestigd in het voormalige visruim.

''Hier werd de vis ingevroren en hier gaan we de patiënten behandelen die aan boord komen'', wijst vrijwilliger Pieter Wittenberg tijdens een tour door het schip.

Commandocentrum
Het vaartuig is ook voorzien van een commandocentrum, waar contact wordt onderhouden met de Italiaanse kustwacht. Ook wordt de radar er in de gaten gehouden.

Wittenberg: ''Als er een alarm is of een scheepje gesignaleerd wordt, sturen we onze snelle motorboot daarnaar toe.''

Kraan
De inzet van de 1600 kilo wegende motorboot heeft nog wel wat voeten in de aarde. Het vaartuigje is zo zwaar dat ook een grote kraan op de Golfo Azzuro is aangebracht.

Het schip van Stichting Bootvluchteling koerst in augustus naar de Middellandse Zee. Ze reageren op een verzoek van de Italiaanse overheid, die wel enige hulp kan gebruiken.

''Er zullen dagen zijn dat je ligt te wachten en te dobberen'', vertelt Wittenberg. ''En er zullen dagen zijn waarop je boot na boot tegenkomt en eruit moet halen.''

Mensensmokkelaars grijpen het zomerse weer aan om vanuit Libië massaal bootjes met vluchtelingen richting Italië te sturen.

Zo haalden schepen uit onder meer Groot-Brittannië, Spanje en Ierland eerder deze week meer dan 3000 mensen van tientallen overvolle bootjes voor de Libische kust.

Vrijwilliger Wittenberg was zelf in het verleden investeringsbankier. ''Dit is heel andere koek'', erkent hij. ''Goede koek.''

Dat de bootvluchtelingen vooral 'gelukszoekers' zouden zijn, vindt hij geen reden om niet in actie te komen. ''Ze hebben gelijk, het zijn gelukszoekers'', stelt Wittenberg.

''Dat recht kan niemand ontzegd worden'', vervolgt hij. ''Want u bent een gelukszoeker, ik ben een gelukszoeker, dat zijn we allemaal. Ieder mens is een gelukszoeker.''