Van bombardementen in Oekraïne naar veiligheid in Rotterdam: ’Hoop zit vanbinnen en kan nooit afgepakt worden’

Lachende kinderen rennen door het pand. Er staat een tafel met broodjes, koffie en snoep. In een hoek staat een rek met kleding en schoenen die meegenomen kunnen worden. Er is geprobeerd om de ruimte zo knus mogelijk te maken. Een schril contrast met de ontberingen die de vluchtelingen moesten doorstaan voordat ze in Rotterdam aankwamen. We spraken drie vluchtelingen in het Oekraïens Huis. Ze hebben alles achtergelaten en nu een onderkomen gevonden bij gastgezinnen in Rotterdam.

“We moesten schuilen in kelders voor bombardementen. Het was afschuwelijk en koud. Ik sliep op de grond met de kinderen, terwijl de explosies erg luid waren.”

"We slapen nu bij een gastgezin in een mooi huis. Het is de eerste keer in lange tijd dat we weer iets hebben dat voelt als een thuis waar we onze eigen ruimte hebben. Hiervoor zaten we in een huis in Polen met drie kamers waar elf mensen en vier huisdieren verbleven, dat was heel zwaar.”

"We proberen elkaar te bellen en te ondersteunen via berichtenapps. We huilen veel. We weten dat als we de volgende keer bellen, er niet opgenomen kan worden. We sturen foto’s van de tijd dat we koffie gingen drinken, de honden uitlaten en naar de film gingen. Het normale leven. Dat hebben we nu niet, alleen maar herinneringen."

“Ik leef van dag tot dag. Ik breng mijn kinderen naar school. Ik probeer te sporten. Rennen vermindert de stress. Ik geloof dat Oekraïne weer wordt herbouwd en dat we weer naar onze huizen kunnen. Hoop is het laatste wat van ons afgepakt kan worden. Een huis, auto en familieleden kunnen afgepakt worden. Maar hoop zit van binnen en kan nooit van ons afgepakt worden.”

Veronika: “Een paar raketten kwamen langs ons huis, maar het was nog veilig. Het centrum van de stad is wel verwoest. Het kan heel gevaarlijk zijn als je boodschappen doet. Het luchtalarm kan opeens afgaan, waarna overal explosies zijn. Je ziet dan kapotte auto’s en lijken op straat.”

Jamal: “Ik ben dankbaar voor ons gastgezin. Het is een moeilijke beslissing om een kamer te geven aan mensen die je niet kent."

Veronika: “Ja, het is makkelijk om contact te hebben via berichtenapps dankzij Starlink [Een satellietsysteem waardoor internet mogelijk is, gedoneerd door Tesla-baas Elon Musk, red.].
Jamal: “We weten daardoor waar onze familie is. Zoals mijn kind en ex-vriendin, ze komen over drie weken naar Amsterdam. Ik ken een man die overleden is omdat hij vrijwillig meevocht.”

Veronika: “Ik heb al mijn kapperspullen achter moeten laten en hoop dat ik weer mag knippen omdat het mijn passie is. Ik heb al een paar interviews gehad, maar de beautyindustrie hij is anders dan in Oekraïne. We hebben ook papieren nodig om legaal te werken.”
Jamal: “Nu help ik vluchtelingen bij het Oekraïense Huis met documenten. We willen hier blijven totdat de oorlog voorbij is. Op deze veilige plek hebben we meer mogelijkheden om onze families te helpen en ze kinderen op te voeden.”