Ronald is afhankelijk van de bus, maar wordt vanwege zijn elektrische rolstoel vaak geweigerd

De goedlachse Ronald raakte drie jaar geleden gedeeltelijk verlamd na een nare val in zijn huis in Vlaardingen. Hij liep een dwarslaesie op en sindsdien is de oud-vrachtwagenchauffeur afhankelijk van zijn elektrische rolstoel. Zijn linkerarm en benen kan hij nauwelijks nog bewegen.

Ronald wilde zijn vrouw Nora niet met de zorg voor hem belasten. Daarom woont hij inmiddels in een verzorgingshuis in Schiedam. Om vanuit daar een bezoekje aan Nora in Vlaardingen te kunnen maken is hij aangewezen op stadsbus 56 richting Vlaardingen. Dat gaat vaak goed, maar lang niet altijd, legt Ronald uit.

"Ik heb al een paar keer te horen gekregen dat mijn rolstoel niet mee zou mogen in de bus. Ze weigeren dan gewoon om mij mee te nemen", zegt Ronald. Afgelopen zomer zou hij maar liefst acht keer zijn achtergebleven bij de bushalte. 'Niet alle chauffeurs doen het, maar veel wel. Dan voel ik me diep in de zeik genomen, op z'n Rotterdams gezegd. Het is vernederend."

Voor Ronald is de busrit een belangrijk onderdeel van zijn toch al zeer beperkte bewegingsvrijheid. "Ik ga voor de gezelligheid of om even wat was bij mijn vrouw af te geven of gewoon om er even uit te zijn. Ik lig in een verzorgingstehuis en dan is het toch wel fijn om er af en toe even uit te kunnen. Ik vind de bus gezellig."

Om bij zijn bushalte te komen moet Ronald eerst een stukje met de tram. Dat gaat hem goed af. Problemen met zijn elektrische rolstoel heeft hij daar dan ook nog nooit gehad. "Met de metro of de tram is het allemaal geen probleem. Je rijdt zo rechtstreeks naar binnen, maar de bus moet een plank laten zakken."

Ronald heeft wel andere opties om te komen waar hij moet zijn, zoals de rolstoeltaxi, maar dat vindt hij maar niks, onder meer omdat die minder betrouwbaar zouden zijn. "Vanmorgen moest ik naar het ziekenhuis. Ik moest er om 9.30 uur zijn, maar de taxi kwam pas om 9.25 uur aan omdat het druk was."

De rolstoel van Ronald past zonder al te veel moeite in het daarvoor aangewezen vak in de bus. Ook het naar binnen rijden over de daarvoor bestemde plank lijkt hem geen problemen op te leveren. Waarom wordt hij dan wel geweigerd? Dat heeft volgens de RET tóch met afmetingen van zijn rolstoel te maken.

"Er zijn bepaalde voorschriften voor de maximale afmetingen en gewicht van rolstoelen en scootmobielen in de bus", legt een woordvoerder van de RET uit. "Dat heeft te maken met de veiligheid van de invalide passagier zelf én de passagiers om hem heen. De rolstoel van deze meneer is helaas te groot. Dat betekent dat hij eigenlijk geluk heeft gehad dat hij tot nu toe zo vaak is meegenomen."

Volgens de RET zijn zij verplicht de bestaande richtlijnen te volgen en mogen zij zelf niet beslissen om daar van af te wijken. Die richtlijnen zeggen dat een hulpmiddel (zoals de elektrische rolstoel van Ronald) maximaal 120 bij 70 bij 109 centimeter mag zijn. De rolstoel van Ronald is te groot en mag dus niet mee, ondanks dat het formaat van zijn stoel in de praktijk weinig problemen lijkt op te leveren.

"Het gaat er niet alleen om of er plek is", vult de woordvoerder aan. "De voorschriften zijn gebaseerd op een aantal scenario's die we doornemen. Bijvoorbeeld als het hard geremd wordt of als het druk is in de bus. Die richtlijnen kunnen we niet zomaar veranderen, hoe vervelend het ook is. De enige oplossing zou zijn dat deze meneer kijkt naar een andere rolstoel die wel aan die regels voldoet."

Maar dat is volgens Ronald makkelijker gezegd dan gedaan. Zijn rolstoel heeft hij toegewezen gekregen van zijn zorgverzekeraar. Daar moet hij zeker tien jaar mee doen voordat hij een nieuwe zou kunnen krijgen. Een elektrische rolstoel kost al gauw duizenden euro's en dat geld heeft hij ook niet.

Voor nu lijkt Ronald dus toch aangewezen op de rolstoeltaxi, maar dat laat hij niet zonder slag of stoot gebeuren. Zolang het hem lukt, wil hij blijven proberen om met de bus te gaan. "Ik denk niet dat de buschauffeurs met een meetlintje langs mijn stoel gaan liggen om te kijken of het volgens de regels mag", lacht hij.