Leontien kan het weten: Marathon is zwaarder dan de Tour de France

“In het Kralingse Bos, na ongeveer 35 km, staat een man met een hamer en die slaat je vol op je kop. Ik weet nu nog steeds niet hoe ik de finish heb gehaald. Maar het was een onvergetelijke ervaring. Een van de mooiste sportmomenten van mijn leven.”

Na haar imposante wielercarrière liep Leontien van Moorsel vijf marathons. Die van Rotterdam vond ze veruit de mooiste. De mensen langs de kant, de sfeer en de gezelligheid maken de Rotterdam Marathon tot een feestje.

“Je wordt hier door het publiek gedragen. Ik heb in Rotterdam mijn snelste tijd gelopen: 3 uur en 28 minuten. Met deze korte pootjes. Maar och, wat is het zwaar. Ik heb hier een heleboel zweetdruppels liggen. Het was heftiger dan elke prestatie die ik in mijn leven heb geleverd.”

“Toch had ik het voor geen goud willen missen”, vervolgt ze. “Ik heb zo genoten. Ik heb hele stukken met kippenvel gelopen. Dat ik hem heb uitgelopen, daar ben ik nog steeds razend trots op. Ik ben een wielrenner. Hardlopen is niet mijn eerste natuur. Het leuke van rennen is dat je veel meer van de omgeving ziet dan met fietsen. Met fietsen flits je voorbij. Je bent dan ook helemaal gefocust op gaten in de weg. Tijdens het hardlopen heb je de tijd om om je heen te kijken. Je ziet veel.”

Op de vraag van presentator Sander de Kramer of ze de marathon nóg eens gaat lopen, krabt Leontien zich even achter het oor. “Eh, alleen als jij meeloopt… haha!”

Oud-wereldkampioen boksen Don Diego Poeder heeft andere herinneringen aan de marathon. Voor hem was het eens maar nooit meer. Staand bij de Erasmusbrug, vertelt hij over de laatste kilometers naar de finish.

“Ik heb het laatste stuk letterlijk strompelend afgelegd”, lacht de sympathieke Rotterdammer. “Ik zat er helemaal doorheen. Ik dacht alleen: het is nu alles of niets. Toen ik over de finish kwam, ben ik meteen op de grond gaan liggen. Het slijm zat over mijn hele gezicht. Ik kan me de foto in de krant nog herinneren. Twee weken lang heb ik spierpijn gehad. Ik had de Rotterdam Marathon al jaren op mijn bucketlist staan. Ik wilde zo graag rennen in de stad waar mijn hart ligt."

De bekende Rotterdammer was tijdens het lopen onder de indruk van het enthousiaste publiek. "Ik werd echt de hele route toegejuicht", vertelt hij. "Iedereen was zo vriendelijk. ‘Hé Don, zet ‘m op, jongen!’ Geweldig gewoon. Het publiek heeft me door de moeilijke momenten gesleept. Ik heb hem uitgelopen, daar ben ik trots op. Maar ik doe het nooit meer.”

Hans van den Hoven uit het Oude Noorden liep maar liefst dertig keer de marathon. Op 59-jarige leeftijd bereikte hij zelfs de finish binnen de drie uur. Het leverde hem de bijnaam ‘de snelste kapper van Nederland’ op.

“Ik heb op meerdere plekken marathons gelopen, maar die van Rotterdam is magisch. Het is een belevenis. Wat onze marathon zo bijzonder maakt? Dat is toch het finishen op de Coolsingel. Je hebt het hele stuk gelopen en dan staat die enorme mensenmassa je toe te juichen. Dat is helemaal fantastisch."

Van den Hoven heeft tijdens de Rotterdam Marathon alle soorten weer gehad. "Van bloedheet tot in de sneeuw. Ik kan me nog herinneren dat het eens zo hard plensde, dat mijn schoenen sopten van al het water. Zulke dagen vergeet je nooit meer."

Hans trainde zes keer per week om de Rotterdam Marathon tot een goed einde te brengen. "Ik nam de marathon bloedserieus. Ik trainde bijna elke dag. Dan stond ik om vijf uur nog gauw iemand te knippen, om daarna de winkel dicht te gooien en meteen door te gaan om te trainen."

Van den Hoven, inmiddels de 70 gepasseerd, loopt de marathon niet meer. Wel staat hij elk jaar langs de kant van het parcours om de renners aan te moedigen. “Ik mis het wel, hoor, het marathonlopen. Als ik door mijn wijk liep, hoorde je overal: 'Kom op, kappertje!' Heerlijk! De Rotterdam Marathon lopen is en blijft het mooiste wat er is.”