nieuws
Vader Kan lijkt drijvende kracht achter miljoenenfraude Waterfront
6 januari 2017, 18:15 • 6 minuten leestijd
Vader Kan was vermoedelijk het brein achter de miljoenenfraude bij het voormalige Rotterdamse poppodium Waterfront. Hij stuurde willens en wetens voor bijna 8 miljoen euro aan valse rekeningen naar de gemeente. Vervolgens werden die facturen met medeweten en medewerking van vooral één ambtenaar uitbetaald, zo blijkt uit vertrouwelijke stukken over de zaak die RTV Rijnmond in handen heeft.
De fraude rondom Waterfront is ongekend voor de gemeente Rotterdam, zowel wat het bedrag betreft, als de periode van vijf jaar waarover de malversaties plaatsvonden.
Om de uitbetaling van de facturen te bespoedigen, zet Kan de gemeente onder druk met emails die vol staan met taal- en typefouten.
De 53-jarige Gürsel Kan en zijn 33-jarige zoon Göksel raken in 2010 betrokken bij Waterfront. In dat jaar huurt Göksel het pand aan de Boompjeskade van de gemeente om er feesten en partijen te geven.
Na een paar maanden stopt Göksel met het betalen van de maandelijkse huur omdat het Waterfront-pand volgens hem gebreken vertoont. De zoon vraagt zijn vader om met de gemeente te onderhandelen over hoe de problemen opgelost moeten worden en wie dat betaalt. Tegelijkertijd huurt hij zijn vader in als aannemer om de vermeende gebreken te herstellen.
Uit de vertrouwelijke stukken blijkt dat de twee Kan's zélf verantwoordelijk zijn voor de gebreken. Het gaat namelijk om schade die is ontstaan nadat vader en zoon het pand rigoureus hadden verbouwd. De gemeente is als huisbaas niet vooraf geïnformeerd over deze verbouwing
Gürsel Kan declareert er lustig op los, en Rotterdam betaalt hem in totaal 6,5 miljoen euro uit.
Onthutsend
SBV Forensics komt vorig jaar na uitvoerig onderzoek tot een onthutsende conclusie: 97 procent van de door Kan gefactureerde en door de gemeente betaalde werkzaamheden zijn niet uitgevoerd.
SBV Forensics komt vorig jaar na uitvoerig onderzoek tot een onthutsende conclusie: 97 procent van de door Kan gefactureerde en door de gemeente betaalde werkzaamheden zijn niet uitgevoerd.
Voor dat onderzoek heeft SBV wanden, plafonds en deuren in Waterfront verwijderd om daadwerkelijk te kunnen vaststellen wat er wel, en vooral dus niet aan werkzaamheden is verricht.
Vader Kan ontkent via zijn advocaat alle beschuldigingen. "De grootste onzin ooit", zegt raadsman Haroon Raza namens zijn cliënt.
De geheime stukken schetsen een ontluisterend beeld over hoe vader Kan op een brutale manier en in gebrekkig Nederlands de gemeente oplicht, daarbij geholpen door vooral één ambtenaar.
Te pas en te onpas komen vader en zoon Kan op de proppen met gebreken aan het pand, en dienen facturen in voor herstelwerkzaamheden, waarvoor geen opdracht was gegeven en die niet waren uitgevoerd.
Reconstructie vanaf 2010
Vrijwel meteen nadat de Göksel Kan in 2010 het huurcontract heeft getekend, voert hij met zijn vader een grootschalige verbouwing door.
Ze breken wanden weg waardoor er een grotere zaal ontstaat waar een feest voor vijfhonderd tot duizend mensen georganiseerd kan worden.
De Kan's gaan daarbij zó rigoreus te werk dat er problemen ontstaan met de luchtbehandeling, riolering en brandveiligheid.
Vader en zoon doen bij de gemeente hun beklag over de gebreken, en Göksel stopt met het het betalen van de huur.
In de onderhandelingen met vader Gürsel verklaart Rotterdam zich bereid de herstelkosten voor zijn rekening te nemen.
Brandweer
De gemeenteambtenaar die de zaak in behandeling neemt, verzoekt vader Kan zijn facturen voor het herstelwerk per stuk onder de 15.000 euro te houden. Tot dat bedrag bedrag mag hij rekeningen goedkeuren. Bovendien hoeven werkzaamheden die minder kosten dan 15.000 euro niet te worden aanbesteed.
Gürsel Kan stuurt ook rekeningen voor aanvullende werkzaamheden als gevolg van extra eisen van de brandweer.
Uit de geheime stukken ontstaat een onthutsend beeld: niemand heeft opdracht gegeven voor de klussen, en er zijn geen extra veiligheidseisen van de brandweer. De ingediende rekeningen worden zonder morren door de gemeente uitbetaald. Niemand controleert of de gedeclareerde werkzaamheden daadwerkelijk zijn verricht.
Onder druk
Güksel Kan weigert zijn facturen te onderbouwen, en zit de gemeente op de huid. Hij belt voortdurend en eist dat de facturen uitbetaald worden. Hij zet medewerkers van vooral de crediteurenadministratie onder druk om snel te betalen. Kan neemt met name de projectmanager Technisch Beheer op de korrel, zo valt te lezen in de vertrouwelijke stukken.
Toenmalig PvdA-wethouder Karakus krijgt in augustus 2012 een mail van vader Kan. Daarin staat dat op last van de brandweer alle activiteiten in het voormalig Waterfront-gebouw beëindigd zijn, en dat het gebruik van het pand dus onmogelijk is geworden. Uit de vertrouwelijke stukken blijkt dat daar niets van waar is: het gebouw wordt volop gebruikt.
Eind 2012 worden afspraken gemaakt tussen de directeur Vastgoed van de gemeente en familie Kan om de problemen op te lossen. Rotterdam geeft toestemming en betaalt een eenmalige verbouwing van 350.000 euro. In ruil daarvoor lost Göksel zijn huurachterstand af en hervat hij de huurbetalingen.
Maar huur wordt er nooit betaald, en er blijven verbouwingsrekeningen binnenstromen die de 350.000 euro ver overschrijden.
Gebrekkig Nederlands
Vader Kan weigert een verzoek van de behandelend ambtenaar om zijn facturen nader te specificeren of te verlagen. In een mail van 2 juli 2013 wimpelt hij de ambtenaar in zeer slecht Nederlands af:
"Naar afleiden van mail die ik van ontvangen heb hier bij mak ik hier bezwaar de reide van bezwaar is ik ga niet akkoord met op merken van u geef aan dat proforma nummer 50 (d.i. factuur 50, red.) u vraag mij of ik kan het werk kunne sepesifisire dak kan ik weel doen ik heb gewon kort geoha als ik alle werk die op Boompjeskade 10 t/m 15 heb gedaan en als ik alles op rekeningen beregen dan zo nog tonen moet betalen dar heb ik geen zien meer in wij moet dat Keulse zo snel mogelijk afronden zorg dat opdracht bonen zo seniel mogelijk naar ons stuur dat wij ook het facturen naar u toe sturen dat juli aan ons betalingen kunne doen dat wij met ons werk dor gaan anders duurt het nog 3 jaar dar heb ik geen zien meer in."
Medio 2015 overspeelt Gürsel Kan zijn hand. Hij wekt argwaan als hij meerdere keren belt over de betaling van zeven facturen met een totale waarde van dan 1 miljoen euro. Een medewerker constateert dat de gemeente geen opdracht heeft gegeven voor werkzaamheden die in de facturen worden opgevoerd.
Rotterdam heeft tegen Gürsel en Göksel Kan aangifte gedaan van oplichting en fraude. De gemeente ziet de vader als kwade genius achter de fraude, maar verwijt ook de zoon veel.
Volgens de gemeente hebben de twee samengespannen om de gemeente op te kunnen lichten.
Mogelijk was de zoon niet volledig op de hoogte van de praktijken van zijn vader. Maar als officiële huurder van het pand had hij het kunnen en moeten weten.
Dit is het tweede artikel dat is verschenen over de fraude bij het voormalige poppodium Waterfront. Het eerste artikel verscheen donderdag 5 januari.
Wilt u reageren op dit bericht? Mail verslaggever Marion Keete (marion.keete@rijnmond.nl)
