nieuws

Zo Ben Ik Groot Geworden: Ed Wubbe

Militaire dienst? Daar had Ed Wubbe (Amstelveen, 1957) toch echt geen zin in. De huidige artistiek directeur en choreograaf van het Scapino Ballet in Rotterdam was net begonnen met dansen. En dat kwam goed van pas. Bij het leger zaten ze bepaald niet te wachten op een vermeende homo die verklaarde dat hij elke ochtend in zijn witte majo rek- en strekoefeningen moest doen. Wubbe kreeg - "helemaal prima" - het label buitengewoon dienstplichtig. Einde exercitie.
Thuis waren ze met z'n zessen: vader, moeder en vier broers. Een middle class-gezin. Geen knuffelfamilie. Maar wel hartelijk en gezellig. Pa werkt als navigator bij de KLM, moeder bekommert zich om het huishouden.
Ed is een verlegen jongetje dat bij het minste of geringste een rood hoofd krijgt. Zijn moeder besluit hem daarom op toneelles te doen. Dat helpt. Spieren en conditie doet hij op bij tafeltennis, judo en volleybal.
Op school is hij geen hoogvlieger. Meer een dromer. Een carrière als popster lijkt hem wel wat. Of iets in de mode. Maar met een pakket vol exacte vakken lijkt een studie bouwkunde een logischer stap.
Totdat een klasgenoot hem uitnodigt om naar de voorstelling Romeo en Julia van het Nationaal Ballet te gaan. "Van de ene op de andere dag werd toen alles anders. Danser, dát wilde ik worden."
Tijdens de opleiding in Amsterdam gaat er een wereld voor hem open. "Er waren heel veel feesten. De kleedkamers waren gemengd, de douches waren gemengd. Een heel andere wereld dan Amstelveen, waar vooral KLM-kindertjes woonden."
Thuis hadden ze eerst raar opgekeken toen hij vertelde dat hij z'n hart bij dansen lag. "Vooral mijn moeder dacht: oeh, zou dat wel goed gaan? Maar daarna hebben mijn ouders mij altijd gesteund."
Inderdaad, hij is pas laat begonnen. En daarom mist zijn lichaam toch een bepaalde basisvorming die je nodig hebt om werkelijk je kop boven het maaiveld te kunnen uitsteken. Maar Wubbe ontdekt al snel een andere passie: het maken van choreografieën. Hij werkt eerst bij Introdans. En later bij Scapino.
Al zo'n veertig jaar doet hij nu werk dat voelt als een hobbie. "Ik ben een bevoorrecht man."
Zijn dochter van vijf? Ja, die heeft hij ooit op ballet gedaan. Maar ze is geen meisje van Barbies en roze jurkjes. Dus ze vond het helemaal niks. "Ze zit nu op breakdance en hiphop."
Zijn ouders zijn inmiddels overleden. Hij is ze dankbaar dat ze hem nooit belemmerd hebben om het podium op te gaan. "Ik weet dat heel veel jongens dat wél is overkomen. Het is zo belangrijk om iets te doen waarin je je kunt verliezen. Daar kun je dan - daar ben ik van overtuigd - ook je brood in verdienen."
Op het Filmfestival Rotterdam is deze week nog drie keer de documentaire De Wereld van Wubbe te zien. TV Rijnmond zendt de film van Jan Louter over de totstandkoming van de voorstelling Ting! van het Scapino Ballet uit op 11 februari.

💬 WhatsApp ons!
Heb jij een tip voor de redactie? Stuur ons een bericht, foto of filmpje via WhatsApp ons of Mail: nieuws@rijnmond.nl