ARCHIEF RIJNMOND 12 feb 2017 - Geslaagd leven

Al wandelend met de hond heb ik gekauwd op de vraag: wanneer beschouw je je leven als geslaagd?

Is het voldoende dat je de tijd een beetje aangenaam doorkomt?
Dat je ‘leuke’ dingen doet?
En je je omringd weet door dierbaren?

Is het voldoende dat je aardig en behulpzaam bent voor de mensen om je heen?
Voor familie, vrienden, collega’s, buurtgenoten?
Dat je iets voor anderen betekent?

Doet maatschappelijk succes er eigenlijk toe?
Is het van wezenlijk belang dat je talent tot bloei komt?
Moet je iets tot stand brengen?

Ik weet niet eens meer hoe ik er op kwam, op al deze vragen, maar van de week probeerde ik een beetje lijn te brengen in mijn gedachten hierover.

‘Vanaf de buitenkant kun je er weinig over zeggen,’ zei mijn vrouw, toen ik het onderwerp bij haar aankaartte.
En ze wees me op mijn oud-collega Karen de Bok.
Ik kan me Karen nog goed herinneren van haar tijd hier bij Radio Rijnmond. Ze ging op zeker moment naar de Vpro, klom daar op tot hoofd tv, heeft in die functie echt iets betekend voor programmamakers, heb ik begrepen, ze was zeer geliefd, en toch maakte ze een paar weken geleden, geplaagd door een ernstige depressie, een eind aan haar leven.

Tja, je kunt niet in andermans hoofd kijken.
Wat voor de buitenwacht een zeer geslaagd leven lijkt, kan van binnenuit best heel anders worden ervaren.

Toch ging het zoeken naar - ogenschijnlijk - geslaagde levens van anderen door, tijdens het uitlaten van de hond.

Ergens onderweg dook Voskuil op.
De schrijver J.J. Voskuil, inmiddels overleden. Dertig jaar lang heeft hij gewerkt op wat tegenwoordig het Meertens Instituut heet, instituut voor volkskundig onderzoek, en na zijn pensionering publiceerde hij een zevendelige romancyclus over die werkomgeving getiteld: Het Bureau. Een cyclus die wordt beschouwd als een treffende schets van ‘kantoorleven’.
Voskuil heeft met deze cyclus en met andere werken zo ongeveer zijn hele leven te boek gesteld. En zijn boeken zijn nog verslonden ook.

Of hij zijn leven zelf als geslaagd beschouwde, ik heb geen idee.
Ik heb – moet ik tot mijn schande bekennen - nooit een boek van hem gelezen.
Maar wat hij heeft gedaan, komt op mij – als buitenstaander – enorm geslaagd over.

Iets blijvends creëren.
Een dam opwerpen tegen de genadeloze klok die alles maar aan stukken maalt.

Het sluit aan bij een eigenschap die ik van mezelf ken.
Ik kan er slecht tegen dat dingen verloren gaan.
Dat complete levens, met alle verhalen en inzichten en creatieve uitingen die daar aan hangen, terecht komen op de stortplaats van de vergankelijkheid.
Ik wil graag dat er iets overblijft.

Wat blijft er over van wat ik zèlf doe, vroeg ik me van de week af, terwijl de hond nog maar eens drie druppels op een struikje liet vallen.

Ik maak mijn programma’s voor Radio Rijnmond echt met plezier, en ik weet dat ik er anderen een plezier mee doe, maar na afloop denk ik heel vaak: en wèg is het weer.
Het gaat de ether in, en daar sterft het.
Het is een beetje zoals in een minder bekend liedje van Dorus: parels rijgen aan een draadje zonder knoop.

Ik zou zo langzamerhand eens iets blijvends moeten doen, dacht ik van de week. Met een tiende van Voskuil zou ik al tevreden zijn.

En toen kreeg ik bezoek.
Iemand van een uitgeverij.
Hij aaide de hond die in een luie stoel lag, en vroeg me of ik er iets voor voelde om een boek te maken met persoonlijke verhalen.

SPEELLIJST

1. Ik mis je – John Verkroost

2. Maar nu – Jacques Herb

ARIE VAN DER KROGT
Optreden van Arie van der Krogt bij zijn afscheid als ambtenaar van de gemeente Rotterdam.
3. Mannetje – Arie van der Krogt
4. Een echte Rotterdammer – Arie van der Krogt
5. Toespraak Henk den Haan
6. Schtil, di Nacht – Arie van der Krogt & Iris van der Lee
7. De Aanval – Arie van der Krogt & Iris van der Lee
8. Sweet Carolina – Arie van der Krogt& Iris van der Lee

AANKONDIGINGEN
9 Americanas – Metropole Orchestra Big Band

10. De bob – Trio Naar de haaien