ARMOEDE

Hoe bijstandsmoeder Mia na één oproep werd overladen met speelgoed voor arme buurtkinderen

Mia Hansen verzamelt spullen voor kinderen in Dordrecht
Mia Hansen verzamelt spullen voor kinderen in Dordrecht © Rijnmond
Mia Hansen uit Dordrecht leeft zelf van een bijstandsuitkering, maar spendeert haar laatste cent om de kinderen in haar buurt een beter leven te geven. Toen ze Rijnmond vertelde dat ze een groot zomerfeest wil geven, kreeg ze veel spullen aangeboden van gulle lezers. Verslaggever Maurice Laparlière moest meerdere rondjes door de regio rijden om alle spullen op te halen.
Vanuit Dordt is het drie kwartier karren naar bijna het uiterste puntje van onze regio. Ik weet dat Vivian(*) heel graag iets voor Mia wil doen. We hebben uitgebreid gemaild en ze heeft er de afgelopen week flink werk van gemaakt. Wat ze allemaal heeft verzameld ga ik zo zien. En wat Vivian drijft, daar hoop ik dan ook iets over te horen.
In de achtertuin krijg ik eerst een lekkere espresso aangeboden. En een volle doos kersen van de beste boomgaard uit de buurt. We houden twee meter afstand, want Vivian heeft een chronische ziekte. Maar dat weerhoudt haar niet om, samen met haar partner, gigantisch uit te pakken voor Mia, ook al heeft ze haar nog nooit ontmoet.
"Ik moest wel een drempel over", zegt Vivian. "Een journalist mailen. Zelf naar voren stappen. Dat is eigenlijk niks voor mij." Haar partner kijkt trots opzij. Ze weet dat haar vrouw iets bijzonders heeft gedaan, ze is er weken mee bezig geweest. Voor me staan dozen en dozen vol speelgoed, een nieuw opblaasbaar zwembad en buitenmeubilair dat zo fris uit de winkel lijkt te komen. En lekkere dingen ook, een doos vol heerlijke zoete biologische appels bijvoorbeeld. "We hebben het artikel laten lezen aan de mensen van de fruitgaard en winkel in de buurt en verteld dat we iets wilden doen voor deze bijzondere vrouw. Ze waren ook geraakt en doneerden een hele doos appels. De watermeloenen en het andere fruit hebben we daar zelf gekocht."
Gekocht voor de kinderen uit de buurt: heerlijk vers fruit
Gekocht voor de kinderen uit de buurt: heerlijk vers fruit © Rijnmond

Nooit vergeten waar je vandaan komt

"Ik las het artikel en werd er verdrietig van", zegt Vivian. "Ouders moeten hun kinderen fruit kunnen geven. Ik vind het geweldig wat Mia doet. Een mooi mens, ze straalt op de foto. Dit zijn de echte helden. Zij trekt zich het leed van de wereld aan. Wat wij nu willen is Mia een glimlach bezorgen." Als ik naar de stapel splinternieuwe bordspelen, de parasols, het fruit en nog veel meer kijk, weet ik dat ook dit echtpaar zich het leed van de wereld aantrekt. In deze stapel dozen zit veel werk en ook eigen geld. Zet het op Marktplaats en je krijgt er honderden euro's voor. "Wereldwijd is er genoeg", zegt Vivian beslist. "We moeten het alleen wat beter delen."
Vivian vertelt wat haar raakte in het verhaal van Mia. Ze groeide zelf op in Amsterdam en leefde op het randje van armoede. "Kinderen zijn hard, die hebben dat in de gaten. Ik werd uitgescholden." Vivian kon goed leren en was voorbestemd om advocaat te worden. "Ik wist diep van binnen dat dat het niet voor mij zou zijn. Ik ben gestopt met rechten studeren en wilde leerkracht wil worden. Ik heb ze zelf nooit gekregen, maar mijn levensdoel was kinderen helpen een beter leven te krijgen. Je moet nooit vergeten waar je vandaan komt." Oh ja, als het december wordt wil Vivian ook graag schoenkado's regelen.
Weer een doos vol donaties voor Mia uit Dordrecht
Weer een doos vol donaties voor Mia uit Dordrecht © Rijnmond

Heel Rijnmond Helpt

En door ga ik, met een inmiddels halfvol gevulde aanhangwagen. Volgende stop is de Rotterdamse Beverwaard waar Elisa (*) een grote trampoline klaar heeft staan. "Mijn zoon van twaalf springt er niet meer op", zegt ze. "Dit vind ik een mooie bestemming. Ik heb trouwens ook nog een grote schommelstoel. Wil je die er ook bij?" Helaas, die past nu niet, maar waarschijnlijk komen we er gewoon een keer voor terug. "Ik kan hem wel verkopen, maar zo is het beter." En zo liggen er nog meer adressen om later nog een keer te bezoeken voor spullen of advies. De gemeente Dordrecht biedt aan om eens mee te kijken met Mia of ze misschien recht heeft op een subsidieregeling of een andere steuntje in de rug. Denk bijvoorbeeld aan energietoeslag voor minima die ze eerder vertelde niet te ontvangen.
Mia Hansen zoals ze graag zit: speurend in de reclamefolders om andere mensen te tippen
Mia Hansen zoals ze graag zit: speurend in de reclamefolders om andere mensen te tippen © Rijnmond
Ook het laatste adres op mijn ronde is 'op Zuid'. Het flatgebouw waar ik nu arriveer is duidelijk niet gebouwd voor de rijkste inwoners van Rotterdam. En dat klopt, zegt Karin (*) van 53 die ik even later ontmoet. Zelf leeft ze met haar zoon en kat van vijftig euro per week. Van een gratis voorziening als de Dierenvoedselbank maakt ze geen gebruik. "Er zijn vast en zeker mensen die dat veel harder nodig hebben." Dat blijft me bij, want het is iets wat ik vaker hoor bij mensen die zelf in armoede leven. Als je iets over hebt, geef je het aan iemand anders die het zwaar heeft. Een volgende keer is het andersom. Terwijl mensen met een dikkere portemonnee vaak vechten om de laatste cent die ze kunnen krijgen.
"Mia heeft een hart van goud. Maar ze zal zichzelf misschien soms vergeten", zegt Karin. "Daarom heb ik een lekker pakketje met zeep en geurtjes voor haar gemaakt". Er zit ook een mooie kaart bij: 'dankjewel voor alles wat je doet'. "Ik ben begaan met kinderen", vertelt Karin. "Ik zie op de foto dat Mia dat ook is, ze is een goed mens." Karin kamde haar huis uit op artikelen en kleding die niet zijn gebruikt en die ze niet nodig heeft. Ook Karin shopt graag in de aanbieding. Zo had ze nog een paar nieuwe schoenen dat voor haar te klein is. Ik sjouw uiteindelijk vier keer de trap af met een stapel dozen.
Hartverwarmend: ook Karin die zelf niet veel te besteden heeft, schenkt van alles aan Mia
Hartverwarmend: ook Karin die zelf niet veel te besteden heeft, schenkt van alles aan Mia © Rijnmond

Met een hart van goud in de schulden

Maar ook voor mensen met een hart van goud kan het leven moeilijk zijn. Over haar eigen situatie zegt Karin: "Ik stopte met de post open maken. Rekeningen betaalde ik niet meer. Toen ging het snel van kwaad tot erger. Ik zat in een mum van tijd zwaar in de schulden. Nu kom ik daar langzaam maar zeker en stapje voor stapje uit. Geen bioscoop, geen vakantie, geen alcohol, dat soort dingen gaan allemaal niet. Kleding koop ik op Marktplaats. Voor twee of drie euro koop ik daar regelmatig iets leuks. En zo redden we het."
Mia kijkt thuis in Dordrecht met grote, verbaasde ogen als ze de vangst van de dag ziet. Ze klapt met haar handen van blijdschap. Voor de doos met appels weet ze meteen al een bestemming: uitdelen tijdens de kerkdienst van zondag waar traditioneel altijd veel kinderen bij zijn. Ze maakt direct stapels voor mogelijke ontvangers van het speelgoed en sorteert de kleding op winter en zomer. Er is even een wat gekissebis als Mia's slimme dochter in plaats van sorteren een buurtjongen met achterstand op school wil helpen met leren lezen. Maar Mia heeft liever dat ze dat een andere keer doet, nu moet ze eerst in de woonkamer helpen sorteren, zegt ze.
"Als hij deze zomer niks doet, gaat hij naar VMBO-kader, terwijl hij naar de havo kan", roept haar dochter. Dat geeft de doorslag, Mia sorteert alleen verder en dochter duikt met de basisscholier de boeken in op deze warmte vakantiedag. De spullen zullen hun weg gaan vinden naar gezinnen die ze kunnen gebruiken in de Vogelbuurt, de gulle gevers kunnen tevreden zijn.

*De namen van de gevers zijn op hun verzoek gefingeerd. Reageren kan via maurice.laparliere@rijnmond.nl

💬 WhatsApp ons!
Heb jij een tip voor de redactie? Stuur ons een bericht, foto of filmpje via WhatsApp ons of Mail: nieuws@rijnmond.nl