Slachtoffer Schiedammer parkmoord herdacht (documentaire)

Het muziekstuk "Violen voor een Vlinder" wordt vanavond voor genodigden gespeeld. Woensdag en vrijdag zijn er nog concerten die voor het publiek toegankelijk zijn. De uitvoering van de 25e is speciaal bedoeld voor ouders van een overleden kind, maar ook voor anderen toegankelijk.

De 10-jarige Nienke Kleiss werd op 22 juni 2000 door Wik H. misbruikt en vermoord. Haar 11-jarige vriendje Maikel raakte zwaar gewond.

In deze zaak werd eerst Kees B. ten onrechte veroordeeld als de dader. De Schiedammer Parkmoord geldt daarom als één van de grootste gerechtelijke dwalingen in de Nederlandse rechtsgeschiedenis.

Een mooie herinnering aan Nienke
Yolande Kleiss over “Violen voor een Vlinder”: “De Schiedammer Parkmoord heeft de afgelopen jaren heel veel aandacht gekregen en is altijd buitengewoon negatief naar buiten gebracht. Ik wilde daar iets tegenover stellen. Ik had sterk de behoefte om een mooie herinnering aan Nienke te houden”.

De cantate doorloopt aller levensfasen, inclusief de dood en de tijd erna. “Het is natuurlijk geïnspireerd op Nienke, maar het is bedoeld als troost voor alle ouders die hun kind hebben verloren”.

Yolande Kleiss zegt dat zij inmiddels het geluk weer heeft gevonden, na vele zware jaren waarin zij het geloof in een god definitief verloor. “Wat mij ook heeft geërgerd is dat stichtingen volstrekt respectloos jouw kind gaan claimen. Die willen een stille tocht of een plaquette met haar naam erop. Dat hebben we allemaal tegengehouden, want het is ons kind”.

Historische dwaling
De Schiedammer Parkmoord heeft geschiedenis gemaakt, door de fouten die politie en justitie hebben gemaakt. Cruciaal daarbij was de omgang met DNA-materiaal. De voormalige onderzoeker van het Nederlands Forensisch Instituut Richard Eikelenboom was destijds degene die het meest twijfelde aan de schuld van Kees B.

Eikelenboom: “Dat hebben we toen ook besproken met justitie. Wij als NFI zeiden: we denken dat Kees het niet heeft gedaan, want we zien niet zijn DNA maar dat van een onbekende man. De officier van justitie in Rotterdam, Bernadette Edelhauser, stond totaal niet open voor onze kritische kanttekeningen. In hoger beroep, met aanklaagster Renckens, hadden we een goed gesprek. Zij zei ook te twijfelen aan de schuld van Kees. Wij dachten: die gaat voor vrijspraak, maar tot onze verbazing eiste ze een straf tegen Kees B.”.

‘OM twijfelde zelf aan schuld Kees B.’
Volgens Eikelenboom was er dus ook bij justitie serieuze twijfel aan het daderschap van Kees B. Maar die twijfel is nooit gemeld in de strafzaak. Oud-officier Renckens wil niet reageren op de uitlatingen van de DNA-expert. Bernadette Edelhauser laat weten “geen enkele behoefte te voelen om op deze zaak terug te komen”.

Beiden zijn inmiddels benoemd tot rechter, in respectievelijk Den Haag en Dordrecht. Met name de aanstelling van Edelhauser heeft menig wenkbrauw doen fronsen in juridisch Nederland. “Ik denk dat het een onverstandige beslissing is”, zegt Jacq Taekema, de advocaat van Kees B. “Wanneer ik als advocaat dergelijke fouten maak, dan kan ik mijn praktijk sluiten”.

Henk Korvinus, hoofdofficier van justitie in Rotterdam, zegt nog steeds te geloven in de integriteit van de toenmalige officieren. Hij wijst er verder op dat het OM sinds “Schiedam” grote veranderingen heeft doorgevoerd. “Regelmatig zetten we twee officieren op een zaak. We hebben specialisten gekregen bij justitie, bijvoorbeeld op forensisch gebeid en in zedenzaken. Ook gebruiken we zogeheten tegenspraak-officieren die bij grote onderzoeken wijzen op eventuele alternatieve scenario’s of andere verdachten”.

‘Justitie doet niet alles fout’
Korvinus betreurt het, dat het imago van het OM door de Schiedammer Parkmoord is beschadigd. “Dan wordt gedaan alsof justitie regelmatig de fout ingaat. Maar het is altijd hetzelfde, beperkte aantal zaken dat wordt genoemd. Dan denk ik: kijk ook eens naar de vele zaken die worden opgelost dankzij zeer zorgvuldig onderzoek”.

De laatste reactie komt van de rechter mr. Jos Silvis, die in 2001 Kees B. ten onrechte veroordeelde. In een persoonlijk schrijven aan RTV Rijnmond zegt hij “zich niet voldoende vrij te achten om een interview te geven”. Maar Silvis wil in de brief wel enkele woorden kwijt over de zaak. “De onterechte veroordeling vond plaats op basis van een onvolkomen dossier, waarvoor de verantwoordelijkheid niet eenzijdig bij een persoon of instantie ligt. Als rechter draag ik daarvoor zonder twijfel mede verantwoordelijkheid. Dat daardoor ernstig leed is veroorzaakt bij slachtoffers en hun dierbaren, bij de ten onrechte veroordeelde en vele andere betrokkenen staat vast”.

22juni-schiedam-tien jaar later by rtvrijnmond