'Rotterdammers met diepe schulden lopen vast door complexe regels'

De rekenkamer maakte vorige week bekend dat

diep in de rode cijfers staan. Ze hebben gemiddeld 45.000 euro schuld en dat bedrag loopt alleen maar op.

Slechts 8 procent van deze Rotterdammers krijgt hulp bij het oplossen van de problemen, zegt de Rekenkamer nu. De overige 25.000 mensen raken verstrikt in de regels en haken af. Met alle gevolgen van dien.

"We zien dat Rotterdam de schuldhulpverlening wel erg ingewikkeld heeft georganiseerd. Mensen met schulden worden daardoor van het kastje naar de muur gestuurd en haken af", vertelt Paul Hofstra, directeur van de Rekenkamer Rotterdam.

Kaartenhuis
De 42-jarige Stathie uit Rotterdam-Noord is een van de vele duizenden Rotterdammers die diep in de schulden zitten. Ook hij kreeg niet meteen hulp toen hij naar kredietbank ging.

"Ik voelde toen het kaartenhuis al wankelen, maar de kredietbank vond dat mijn problemen nog te overzien waren."

Boete op boete
De problemen begonnen in 2011 toen hij zijn baan kwijtraakte. Daarna ging ook zijn relatie uit, verloor hij zijn broer en werd zijn vader ernstig ziek.

Ook financieel ging het daardoor bergafwaarts. Van een gewoon salaris ging Stathie naar een WW-uitkering. Toen hij geen andere baan vond, kwam hij in de bijstand terecht en kon hij zijn hypotheek en andere rekeningen niet meer betalen.

Boete op boete volgde. De schulden liepen zo hoog op dat hij zijn huis gedwongen moest verkopen. Omdat dat met verlies moest, leverde de verkoop hem een schuld van 60.000 euro op.

Vicieuze cirkel
"Het is een vicieuze cirkel", zegt Stathie. Hij worstelt nu al ruim zes jaar met zijn schulden die inmiddels zijn opgelopen tot bijna een ton.

"Je wordt met een boete gestraft voor een betalingsachterstand en de schuld wordt alleen maar hoger. Op een gegeven moment durf je de enveloppen niet meer te openen of de telefoon te beantwoorden. Want ze willen alleen maar geld incasseren en niet meewerken aan een oplossing."

Hofstra begrijpt de problemen van Stathie maar al te goed. De Rekenkamer Rotterdam pleit voor meer maatwerk, versimpeling van de regels en betere samenwerking tussen de verschillende instanties.

"Je krijgt te maken met heel veel instanties die niet heel goed met elkaar samenwerken. In dat doolhof van instanties raken de mensen verdwaald. En daar schieten ze niets mee op", legt directeur Hofstra uit.

"Te veel loketjes, te veel langs mekaar heen werkend. Hulp is voor handen, je moet alleen wel aan bepaalde regels voldoen", beaamt Stathie.

Afgewezen
Stathie woont nu al een paar jaar bij zijn zieke vader. Hij heeft zich suf gesolliciteerd en is ook meerdere keren op gesprek geweest. Maar door de zichtbare stress en zijn schuld is hij tot nu toe afgewezen.

Een huis of baan kan de Rotterdammer voorlopig vergeten. "Geen baas of verhuurder die mij vertrouwt met een schuld van bijna een ton."

Stathie doet daarom vrijwilligerswerk bij een supermarkt voor minima en is in afwachting om zijn financiële zaken te laten beheren door een bewindvoerder. Dan duurt het nog vier jaar voor hij schuldenvrij is.

Al met al wordt het leven van Stathie tien jaar beheerst door schulden.

'Boel ontploft'
Maar wat als hij eerder hulp had gehad? Stathie: "Je zag het van begin af aan al aankomen, met de bank die boetes uitdeelt en mijn huis met verlies verkoopt. Dan ontploft de boel financieel."

Toch blijft de Rotterdammer optimistisch. Van achteren kijk je de koe in de kont, vindt hij. "We kijken lekker naar voren."

Wethouder Maarten Struijvenberg laat weten dat de schuldhulpverlening beter moet. Binnenkort komt hij met een voorstellen richting de Rotterdamse gemeenteraad.