RECHTSZAAK

Alisa N. kwam in coronatijd bij ouderen 'namens de GGD het huis ontsmetten' maar stal al hun waardevolle spullen

Babbeltruc
Babbeltruc © cottonbro via Pexels
Ze zijn al vroeg in de Rotterdamse rechtbank en vallen meteen op in de wachtruimte. Het zijn bezoekers die je er niet vaak ziet. De 90-jarige mevrouw Van der Meulen-Heijink en de 80-jarige mevrouw Visser. Ze zijn het slachtoffer van een vrouw die terechtstaat voor coronababbeltrucs. Daarbij werden hoogbejaarde mensen in hun eigen huis bestolen van geld, pinpassen en sieraden.
“Ze nam de ketting mee die ik als laatste van mijn overleden man heb gehad. Maar ook veel contant geld, pinde ruim 800 euro en liet ook mijn Ridderorde niet liggen. Ook mijn emoties zijn gestolen. Ze heeft geen idee wat ze iemand aandoet. Ik wil haar zien en horen. Dan hoop ik er een streep onder te kunnen zetten. Het spookt ’s nachts nog door mijn hoofd." Het zijn de woorden van mevrouw Van der Meulen-Heijink.
We gaan terug naar de zomer van 2020. Nederland is tot stilstand gekomen door de coronapandemie. Het is een tijd waarin veel angst is voor het virus en nog gezocht wordt naar vaccins. Volgens justitie is dat de tijd waarin de dan 33-jarige Alisa N. besluit ouderen van 78 tot 96 geld afhandig te maken.
Ze belt aan bij seniorenwoningen of wacht bij de ingang en spreekt ouderen aan. De verdachte zegt dat ze van de GGD of thuiszorg is en langskomt om de woning te ontsmetten. Om haar verhaal kracht bij te zetten, laat ze een doek en een spuitbus zien.

Opgesloten op het balkon

Mevrouw Van der Meulen-Heijink woont in Zandvoort en kan zich die dag nog zo herinneren. Ze werd bij de ingang van haar woning door de verdachte opgewacht na het boodschappen doen. “Ik was niet lekker en had pas een herseninfarct gehad. Ze overrompelde je.”
De verdachte gaat mee het huis in en zegt dat de vrouw maar een kwartier op het balkon moet wachten vanwege de dampen van de vloeistof. Eenmaal op het balkon wordt de schuifpui direct gesloten. Het slachtoffer kan geen kant op. De verdachte gaat binnen aan het werk. Volgens justitie niet met de spuitbus, maar met een zoektocht naar geld en sieraden.
Meneer, zelfs mijn Ridderorde had ze meegenomen. Daar heeft ze niets aan. Ik ben heel boos geweest.
Mevrouw Van der Meulen-Heijink
Na een kwartiertje gaat de schuifpui weer open, maar mag de oudere dame nog niet naar binnen. Ze moet nog tien minuten wachten, de verdachte vertrekt. Als de hoogbejaarde vrouw uiteindelijk binnen is en iemand terug wil bellen, valt haar op dat het adresboekje weg is. Na een zoektocht blijkt ook dat duizenden euro's contant geld weg zijn. En veel spullen die een hele grote emotionele waarde hebben.
De ketting die haar eerste man nog net besteld had voordat hij overleed. Of de trouwringen van haar ouders en tweede man. “Meneer, zelfs mijn Ridderorde. Daar heeft ze niets aan. Ik ben heel boos geweest. Ze had na een zoektocht in de linnenkast alles netjes teruggelegd.” Als haar dochter de bankzaken checkt, is er in korte tijd bij een geldautomaat en in het casino in totaal al 800 euro opgenomen.
De dochter van het slachtoffer is met twee andere familieleden ook in de rechtbank aanwezig. Het binnendringen en de diefstal hebben haar moeder veel gedaan, verzekert ze. “Ze zegt zelf niet zo veel. We hoorden van slachtofferhulp dat ze heel slecht slaapt. De verdachte moet het goed uitgekiend hebben wie wel en geen thuiszorg kreeg. Ze moet onze moeder al dagen in de gaten hebben gehouden.

Schaamte en boosheid

In een brief naar de rechter schrijft het slachtoffer dat ze zich beschaamd voelt. Ook heeft het hele incident nog steeds effect op haar dagelijks leven. De woning waar ze altijd met plezier heeft gewoond voelt nu anders. Het is moeilijk om daar soms alleen te zijn. Ze is ook bang gevolgd te worden en wil niet graag meer alleen boodschappen doen. En het missen van sieraden met dierbare herinneringen doet veel pijn.
Het is een beeld dat de 80-jarige mevrouw Visser uit Rotterdam ook herkent. De verdachte zou haar huis zijn binnengedrongen toen haar man alleen thuis was en zij zelf snel een boodschapje deed. “Ik was een halfuurtje weg. Toen ik terugkwam merkte ik dat de tochtdeur en de kamerdeur dicht waren. Dat doe ik nooit. De klep van het bureau was opengewerkt, want er stak iets onder uit. Er is 5.000 euro weggenomen. Dat was voor een vakantie bestemd." Ook in deze zaak zijn antieke en andere gouden sieraden weggehaald.
De diefstal heeft veel effect op de bewoners gehad. Haar partner is heel angstig geworden. “Hij werd bang voor de politie die over de vloer kwam voor het onderzoek." Een paar maanden later heeft de man een herseninfarct gekregen en is overleden. Mevrouw Visser is nu alleen. Ze is voorzichtiger geworden, zo geeft ze toe.

'Laffe daad'

Uiteindelijk zouden er nog zeven andere ouderen in Noord-Holland en Utrecht slachtoffer van de babbeltruc worden. De zaak kwam aan het rollen na uitzendingen van Opsporing Gezocht en Bureau Rijnmond. In eerste instantie komen ze bij de halfzus van de verdachte aan, maar die zegt niets met de zaak te maken te hebben en verwijst naar de nu 34-jarige Alisa N. Die blijkt inmiddels bij familie in Italië te zitten. In december vorig jaar werd ze opgepakt en in januari van dit jaar uitgeleverd aan Nederland.
De officier van justitie spreekt van een laffe daad en heeft een dossier opgebouwd met veel beelden en foto’s van de vrouw in de flatgebouwen en bij het pinnen of doen van aankopen in dure winkels. Haar identiteit wordt ook nog eens bevestigd door getuigenissen van haar ex-man en oud-buurvrouw. Opvallend zijn haar tatoeage van een roos op de rechteronderarm, moedervlekken in de nek en haar hoge schelle stemgeluid. Ook heeft ze vaak dure kleding aan die ook in haar bagage uit Italië zat. En ze heeft ergens handschoenen achter gelaten met daarin haar DNA.

Zwijgrecht

Terwijl twee van de slachtoffers ondanks hun hoge leeftijd toch naar de rechtszaal komen om de verdachte te zien en haar vooral willen horen spreken over het waarom van de diefstal, komt er geen informatie. De verdachte houdt haar mond dicht. Ze beroept zich steeds op haar zwijgrecht.
Als de officier van justitie haar toch diverse malen aan het praten wil hebben, reageert ze geïrriteerd. Ze zegt dat ze het erg vindt voor de slachtoffers. En ze vertelt over haar trauma’s na het overlijden van haar moeder. De tijd in de cel vindt ze vreselijk zwaar. Ze hoopt snel weer vrij te komen en dan naar haar zoontje in Italië te kunnen vertrekken.

Zijn de rechtszaken geldig?

De advocaat van de verdachte heeft justitie erop gewezen dat nog niet alle zaken voor de rechter kunnen komen. Bij de uitlevering zijn ze niet allemaal voorgelegd aan de Italiaanse rechter. Pas met die toestemming kan dat.
Voor de 90-jarige mevrouw Van der Meulen-Heijink maakt dat niet uit. Die zaak kan afgehandeld worden. Justitie eist 5 maanden cel. Maar op de zaak van mevrouw Visser is het wachten. Als het uiteindelijk voor alle zaken tot vervolging komt, kan de totale gevangenisstraf volgens justitie oplopen tot 5 jaar.
De verdachte reageert niet op de strafeisen. Haar advocaat zegt ook te twijfelen aan de verklaringen van de getuigen. De verklaring van de ex bijvoorbeeld. Hij zou volgens de advocaat juist belang hebben om haar te belasten. Ook zouden de foto’s niet altijd duidelijk genoeg zijn geweest. Uiteindelijk is besloten de zaak voor onbepaalde tijd aan te houden.

💬 WhatsApp ons!
Heb jij een tip voor de redactie? Stuur ons een bericht, foto of filmpje via WhatsApp ons of Mail: nieuws@rijnmond.nl