Hoe het is om als amateur een populaire skate-avond door de stad te organiseren: 'We betalen per avond 3.000 euro uit eigen zak'

Ed Dietz leidt een barbierszaak in het Oude Noorden, kent bijna iedereen die loopt over de Benthuizerstraat, en druk om zijn tijd maakt hij zich weinig. Maar van het regelen van Rollerdam Skatenight krijgt hij serieuze stress. Om twaalf uur zou de organisatie van de skate-avond vergaderen, tussen knippen en scheren door. Maar nog niet alle compagnons zijn er. “Laat ze de tyfus krijge!” schreeuwt hij naar zijn telefoon. “Ja sorry hoor. Zoveel stress. Effe serieus.”

Met McGregor Spalburg, Danny dos Santos en Leroy Molkenboer organiseert Ed de opvolger van de Wednesday Night Skate — een tour door Rotterdam op skates. Het idee ontstond begin deze zomer toen de mannen, alle vier skaters, een biertje dronken bij Proeflokaal de Pui. “We wilden weer skaten zoals vroeger”, zegt Leroy.

Dus organiseerden de vier, géén professionele eventmanagers, het zelf. Gewoon gáán, dachten ze. En ondertussen die vergunning regelen. De eerste twee keer was leuk. Geen stress. "Toen waren we gewoon een groepje skaters die toevallig achter elkaar aan skateten", zegt Leroy.

Maar daarna groeide de populariteit. Kruispunten werden langer bezet, de autoriteiten begon het op te vallen en het bleek dat een vergunningsaanvraag bij de gemeente behoorlijk veel tijd kost. De zelfstandig ondernemers werden noodgedwongen vergadertijgers. Even leek de gemeente het illegale evenement te verbieden, maar na protest gedoogt de gemeente voorlopig.

Ed verontschuldigt zich meteen met een schouderklap aan de jongens die te laat zijn. “Sorry boys, het is gewoon even veel. Ik loop al achter op mijn planning en dan loopt die vergadering ook al uit. Hierdoor mis ik gewoon klandizie.”

Voorlopig, dat gedogen. Want voorwaarde van de gemeente is wel dat ze zo snel mogelijk aan hun voorwaarden voldoen. Zo niet, dan lopen ze de kans dat de politie ze opwacht. “We kregen maandag een mailtje met eisen. Of we daar de woensdag daarna aan wilden voldoen. Dan moeten we buffelen om het voor elkaar te krijgen”, zegt Danny, de man die het contact heeft met de gemeente. Waarom hij? “Ik gebruik geen 'muil' en 'tyfus' als ik praat."

De lijst met eisen waar de mannen aan moeten voldoen is groot, vinden ze. "Dat kost veel tijd. En dat doen we náást ons werk.” Ze blijken bijvoorbeeld professionele verkeersregelaars in te moeten huren die gaan helpen bij het oversteken van kruispunten. Ze moeten ook vrijwilligers zoeken die de groep bij elkaar houden en die moeten dan weer speciale hesjes dragen.

Ook onvoorzien: extra kosten, bij al die regels. Die betalen ze nu voor nood uit eigen zak. Per avond ongeveer 3.000 euro, schat Leroy in. De verkeersregelaars die ze inhuren moeten bijvoorbeeld betaald worden. Ze willen uit principe geen geld vragen van de deelnemers. “Rollerdam Skatenight moet van iedereen zijn”, vindt Leroy.

Is organiseren nog wel leuk op deze manier? “Zeker”, zegt Ed. En iedereen wil graag meehelpen. 010 Sherriff John Buijsman heeft een leuke tekst geschreven, vertelt Ed. Bekende Rotterdamse ondernemers zeggen financiële steun toe. “Maar na een goed idee verzand je in bureaucratie, en daar moet je je doorheen bijten. Dat is als amateur echt zoeken, omdat je de weg niet weet.”

Uiteindelijk gaat het om het skaten, zeggen de mannen. Als ze door West rollen, en tante Truus hangt uit het raam. Of Sjaan uit Crooswijk zit voor de deur. Of de bejaardenflat loopt uit, omdat de bewoners weten dat woensdag de skaters langskomen. “Er skatete laatst een meissie mee dat de woensdag erop op vakantie zou gaan. Maar dat wilde ze niet, want dan zou ze de skate-avond missen. Dat is toch mooi?!”, zegt Leroy.

Ze dromen van 100 duizend mensen op skates in een verder lege stad. Skate-avonden zo groot als in Parijs, alleen dan op z'n Rotterdams. Maar dat is voor later. Eerst die vergunning regelen.