AFSCHEID

Duizenden naasten herdenken Niels (23), zijn roeivereniging wil meer praten over mentale problemen

Leden van Skadi ondersteunen elkaar tijdens de herdenking van Niels
Leden van Skadi ondersteunen elkaar tijdens de herdenking van Niels © Nieuws op Beeld
Bevlogen, ambitieus, vriendelijk en zorgzaam. Zo beschrijven Maarten Bukman (23) en Gilles Luyendijk (25) hun vriend, huis- en ploeggenoot Niels. Beiden kenden de 23-jarige student uit Rotterdam van studentenvereniging Skadi goed. Ook zijn zus Inge van Rooijen (21) kent hem niet anders dan warm en gedreven. Vrienden, familie en leden van Skadi herdenken dinsdagavond tijdens een stille tocht de 23-jarige Niels van Rooijen, die afgelopen zaterdag overleed.
Op de herdenking zijn ongeveer vijfhonderd mensen afgekomen. "Ik ken niemand die een kwaad woord over hem sprak", vertelt vriend Maarten. "Niels hielp altijd anderen, ook als je niet close met hem was. Hij had altijd een luisterend oor."
Na een jaar roeien vond Niels zijn draai als coach. "Hij was echt een leider en kon mensen stimuleren door te zetten. En als ze onzekerheden hadden, wist hij die weg te nemen."
Niels had een groot hart voor de wedstrijdsector van Skadi, vertelt Gilles. Hij wilde het wedstrijdroeien groter maken en stelde de oude aanpak van de vereniging ter discussie om dingen voor elkaar te krijgen.
"We hadden bijvoorbeeld al zeven jaar de Varsity, de landelijke roeiwedstrijd voor studenten, niet gewonnen. Niels kwam toen op het idee om met wedstrijdroeiers een week te trainen in Sevilla." Die aanpak wierp zijn vruchten af, want Skadi kwam ver na die trainingsweek. "Mede dankzij zijn ideeën wist hij het wedstrijdroeien naar een hoger niveau te tillen."
De stille tocht met voorop de familie van Niels
De stille tocht met voorop de familie van Niels © Nieuws op Beeld

Maatje

Voor zus Inge (21) was Niels echt haar maatje. "Het was een hele betrouwbare, lieve jongen", vertelt ze. "Hij dacht nooit aan zichzelf, maar altijd aan anderen."
Dat ze een zeer goede band hadden, kwam ook door de gedeelde hobby's die ze hadden. Als kind voetbalden ze altijd, als student allebei lid van een roeivereniging. "Niels bij Skadi en ik bij het Leidse Njord. We wisten van elkaar waar we mee bezig waren."
Niels had met de hele familie een hechte band. "Hij hielp mijn ouders altijd. Van lampjes vervangen tot het doen van belastingaangifte. "Niels was een echte smaakmaker en verbinder", vertelt Inge.

Depressie

Toen zijn oma ruim een jaar geleden overleed kreeg de altijd zo goedlachse Niels het heel zwaar. "Hij had moeite om dat te verwerken en voelde daarnaast veel stress toen hij twee bachelors tegelijkertijd afrondde." Niels raakte overspannen en belandde in een depressie. "Uiteindelijk trok hij het niet meer en is hij zelf uit het leven gestapt."
Inge hoopt dat er voor jongeren met soortgelijke problemen meer aandacht komt. "Veel van hen hebben het moeilijk. Sommigen door de coronapandemie, maar anderen bijvoorbeeld vanwege een toekomst met hoge studieschulden en onzekere huisvestiging."
De bijeenkomst bij Skadi na de stille tocht
De bijeenkomst bij Skadi na de stille tocht © Nieuws op Beeld

Thema-avonden

Roeivereniging Skadi wil na het overlijden van Niels avonden organiseren om soortgelijke thema's te bespreken. Vriend Gilles, president van Skadi, doet dat in samenwerking met de universiteit en de organisaties Student Wellbeing en Slachtofferhulp. "Voor iedereen is het rouwproces anders", zegt Gilles. "We willen als vereniging ook goed kijken naar hoe we iedereen voldoende steun kunnen geven."
De geliefde coach en broer laat een groot gat na binnen de vereniging. "Niels heeft me geleerd dat je heel ver kunt komen als je open bent", zegt Maarten. "Ik weet niet zeker of ik daar anders in ben geworden dankzij hem, maar ik denk het wel."
Ook binnen de familie is een enorme leegte ontstaan. "Mijn broer, die ik altijd vertrouwde, is nu weg", zegt Inge emotioneel. "Maar hij laat ook hele mooie herinneringen achter. Niels is er niet meer, maar voor ons gevoel blijft hij bij ons."

'Eerste hulp bij suïcidale gedachten'

Dat het enorm belangrijk is om over zelfmoord te praten, weet ook Jochum Veerman van 113 Zelfmoordpreventie. Hij ziet het liefst dat zoveel mogelijk mensen leren dat gesprek aan te gaan, als een soort eerste hulp bij suïcidale gedachten. "Alle Nederlanders kunnen leren dat gesprek te voeren. Mensen met zelfdodingsgedachten gaan zelf niet zo snel dat gesprek aan, dus het is extra belangrijk dat je het als naaste wél durft en het beestje bij de naam noemt."
Dat hoeft niet meteen in het eerste gesprek. Je kunt eerst eens vragen hoe het gaat, of zeggen dat je het gevoel hebt dat het niet goed met iemand gaat, zegt Veerman. "Als je na een paar gesprekken heel concreet vraagt of iemand wel eens aan zelfdoding denkt, is het makkelijker om antwoord te geven." Volgens Veerman hoef je niet bang te zijn iemand op verkeerde ideeën te brengen. "Het antwoord is ja of nee. Als het ja is, kun je samen zoeken naar een oplossing. Bijvoorbeeld de huisarts bellen, of naar 113 verwijzen. Dat laatste is altijd anoniem."

'Bouw gesprek rustig op'

Zo'n gesprek is altijd lastig, weet Veerman, maar blijf er niet mee zitten. "Je kunt een setting zoeken die prettig is. Als dat in een café kan waar niet iedereen meeluistert, is dat ook prima. Zorg voor een vertrouwelijke sfeer en bouw het gesprek rustig op." De lijn 113 is er ook voor naasten, niet alleen voor mensen met zelfmoordgedachten. 113 heeft een training van drie lessen ontwikkeld waarin iedereen kan leren wat je kunt doen als je vermoedt dat iemand in je omgeving aan zelfdoding denkt.
Heb jij zelf hulp nodig? Of ken je iemand die dat (mogelijk) nodig heeft? Via de website van Stichting 113 Zelfmoordpreventie kun je chatten en informatie opdoen. Daarnaast kun je volledig anoniem bellen met telefoonnummer 113 of (gratis) met 0800-0113.

💬 WhatsApp ons!
Heb jij een tip voor de redactie? Stuur ons een bericht, foto of filmpje via WhatsApp ons of Mail: nieuws@rijnmond.nl