Dagboek Joodse onderduikster in Dordt uitgegeven

De Joodse kinderjuf zat tijdens de Tweede Wereldoorlog twee-en-half jaar ondergedoken op de vliering van een wasserij, aan de Riedijk in Dordrecht. Over die periode schreef ze: "Nooit zal ik een dier in een kooi willen hebben, want ik weet nu hoe het is."

In 2013 overleed Corine Fonteijn op 99-jarige leeftijd. Ze was nooit getrouwd geweest, had geen familie en had daarom de Partij voor de Dieren als erfgenaam benoemd. Die ontdekte in haar nalatenschap de tot dan toe onbekende dagboeken.

De dagboeken, inmiddels geschonken aan het Joods Historisch Museum, zijn nu door de Partij voor de Dieren uitgegeven. Historicus Dirk-Jan Verdonk schreef de inleiding. Het dagboek geeft een indringend en persoonlijk beeld van 31 maanden op een zoldertje.

Op 3 oktober 1942 besloot de toen 28-jarige jarige vrouw met haar moeder onder te duiken aan de Riedijk. Op 30 mei 1943 begon ze een dagboek bij te houden en daar stopte ze pas mee op 6 mei 1945, een dag na de bevrijding.

De vrouw schreef over wat ze dagelijks zag, hoorde en rook, alles wat ze miste, over haar hoop op een eind aan de verschrikkingen van de oorlog en haar grote liefde voor dieren. Na D-Day, in juli 1944, is ze opgetogen over de aanstaande bevrijding.

De hongerwinter ging aan de zolder op de Riedijk echter niet voorbij. In de eerste maanden van 1945 kan ze door ziekte, honger en kou nauwelijks schrijven. Op de bevrijdingsdag is ze kort: "ik kan niets meer schrijven". Op 6 mei 1945 beschrijft ze haar vreugde alsnog.

"Het is een prachtig dagboek", zegt Caroline Voorbergen van de Partij voor de Dieren; "wij vinden dat veel meer mensen hier kennis van moeten nemen. Vandaar dat we het hebben uitgegeven." Het boek is te koop in de webwinkel van de partij.