nieuws
De Coolsingel gloort, aflevering 2: de sliding
Ik was dinsdagochtend bij de training op Varkenoord en zag hoe er keihard werd gewerkt en werd gedold met elkaar. Ja, dit is een goed stel hoor! Over tien jaar kunnen we nog moeiteloos de namen opdreunen van de mannen die het dan toch flikten.Brad Jones, de altijd rustige keeper. De rushes van Rick Karsdorp. Eric Botteghin, als rots in de branding. De wederopstanding van Jan Scharie van der Heijden en het slangenmens op links, Terence Kongolo.
Op het middenveld de kilometervreter en onverwachte goalgetter Jens Toornstra. Karim El Ahmadi, de mug die maar blijft zoemen en zijn beste seizoen beleeft, en Tonny Vilhena, de motor van het elftal.
Superspits
Voorin op rechts de frivole Steven Berghuis, op links grillig en geniaal Eljero Elia en daar tussenin, de ontdekking van het seizoen: superspits Nicolai Jörgensen.
Nee, ik vergeet aanvoerder Dirk Kuijt niet, daarover later meer. En Giovanni van Bronckhorst natuurlijk, op en top een prof, kind van de club, die zich nooit liet gek maken.
En toch is dat alles niet het verschil geweest met Ajax en PSV afgelopen seizoen. Eerlijk gezegd: die hebben op sommige posities betere spelers. Maar dat zal ik niet snel hardop zeggen.
Cruciaal
Het verschil zat hem in de volgende acties: El Ahmadi tegen PSV, in Eindhoven. Kongolo tegen Ajax bij een 1-1 stand. Karsdorp thuis tegen PSV, ook bij 1-1. Zij wierpen zich met een uiterste krachtsinspanning voor de bal en voorkwamen een cruciaal tegendoelpunt.
Als Feyenoord kampioen word, is dat op wilskracht. En dat ligt besloten in die ene actie, die verdwenen leek van de vaderlandse voetbalvelden: de sliding.
Paul Verspeek is onder andere rechtbankverslaggever bij RTV Rijnmond en zijn hele leven al hartstochtelijk Feyenoordfan.
