nieuws
ARCHIEF RIJNMOND 30 april 2017 - Muis

Afgelopen week heb ik wat opgestoken van een muis. Van een muis, een dooie muis.
Mijn vrouw en ik, wij hebben de neiging om van alles en nog wat van straat op te rapen en mee naar huis te nemen.
Zo gebruiken wij in de keuken twee houten lepels die we een paar jaar geleden in een achterafsteegje in Istanbul vonden.
Zo staat in onze badkamer een kastje dat we uit een afvalcontainer hebben geplukt.
En zo komt een teddybeer in onze slaapkamer uit een modderplas niet ver van het milieupark.
Zo gebruiken wij in de keuken twee houten lepels die we een paar jaar geleden in een achterafsteegje in Istanbul vonden.
Zo staat in onze badkamer een kastje dat we uit een afvalcontainer hebben geplukt.
En zo komt een teddybeer in onze slaapkamer uit een modderplas niet ver van het milieupark.
De gedachte dat andere mensen die spullen vóór ons hebben gebruikt, hindert ons niet.
We vinden niet zo gauw iets vies.
Doekje erover, even afwassen, of even in de wasmachine, en we hebben het ons ook geestelijk toegeëigend.
We vinden niet zo gauw iets vies.
Doekje erover, even afwassen, of even in de wasmachine, en we hebben het ons ook geestelijk toegeëigend.
Maar van de week ging het nog een stap verder.
Kwam mijn vrouw van een wandeling met de hond terug met een fraaie bloesem die ze had opgeraapt, met een struikje bloeiend onkruid dat ze ergens had geoogst, en met … een dooie muis.
Die was ze tegengekomen op een voetpad.
Kwam mijn vrouw van een wandeling met de hond terug met een fraaie bloesem die ze had opgeraapt, met een struikje bloeiend onkruid dat ze ergens had geoogst, en met … een dooie muis.
Die was ze tegengekomen op een voetpad.
Een heel klein muisje. Vermoedelijk nog niet zo lang dood. Met alles nog intact. Staartje, kleine pootjes met kleine nageltjes, minuscule oortjes, en snorhaartjes om van te smelten.
Ach, wat een ontroerend gezicht.
Ach, wat een ontroerend gezicht.
En toen kwam er een vriend langs, die hoorde waar mijn vrouw mee was thuisgekomen.
‘Een dooie muis?’ reageerde hij. ‘Wat moet je daar nou mee?’
Een collega van mijn vrouw reageerde bijna identiek.
‘Een dooie muis? Eeek! En die neem je mee naar huis? Bah!’
‘Een dooie muis?’ reageerde hij. ‘Wat moet je daar nou mee?’
Een collega van mijn vrouw reageerde bijna identiek.
‘Een dooie muis? Eeek! En die neem je mee naar huis? Bah!’
Pas door die reacties realiseerde ik me weer eens hoe verschillend mensen in het leven staan.
Hoe verschillend mensen zijn in wat ze als vies, als afstotelijk, of juist als mooi ervaren.
Hoe verschillend mensen zijn in wat ze als vies, als afstotelijk, of juist als mooi ervaren.
Het zette me ook aan het denken over partnerkeuze.
Er wordt wel gezegd dat tegengestelden elkaar aantrekken.
Dat lijkt me maar heel relatief.
Een liefdesrelatie werkt gemiddeld genomen het best als je bijvoorbeeld een beetje overeenkomt wat betreft intelligentie, sociaal milieu, interesses en emotiehuishouding.
Heel grote verschillen op die fronten lijken me lastig te overbruggen.
Voorbeeldje.
Die vriend die ik net noemde is getrouwd met een zeer gelovige vrouw. Zelf heeft ie een vrij grote afkeer van wat voor geloof ook.
Hoe ze het samen rooien? Het is mij een raadsel.
Dat lijkt me maar heel relatief.
Een liefdesrelatie werkt gemiddeld genomen het best als je bijvoorbeeld een beetje overeenkomt wat betreft intelligentie, sociaal milieu, interesses en emotiehuishouding.
Heel grote verschillen op die fronten lijken me lastig te overbruggen.
Voorbeeldje.
Die vriend die ik net noemde is getrouwd met een zeer gelovige vrouw. Zelf heeft ie een vrij grote afkeer van wat voor geloof ook.
Hoe ze het samen rooien? Het is mij een raadsel.
Tuurlijk, je kunt wel persoonlijkheidskenmerken hebben die uiteen liggen en die elkaar als het ware aanvullen. Dat kan.
Maar als je een stap achteruit doet, zul je in de meeste relaties vooral overeenkomsten zien tussen de partners.
Maar als je een stap achteruit doet, zul je in de meeste relaties vooral overeenkomsten zien tussen de partners.
En hoe kun je daarin het mee naar huis nemen van een dooie muis plaatsen?
Zegt dat iets, wanneer bijvoorbeeld de ene partner zo’n dood beestje vooral vies vindt, en de andere er vertederd naar kijkt?
Ik denk het wel.
Het zegt iets over de mate waarin je je laat regeren door primaire emoties, en over de mate waarin je afwijkingen van sociale normen verdraagt. Want het is wat ongebruikelijk om als volwassene een dooie muis mee naar huis te nemen omdat je die zo mooi vindt.
Zegt dat iets, wanneer bijvoorbeeld de ene partner zo’n dood beestje vooral vies vindt, en de andere er vertederd naar kijkt?
Ik denk het wel.
Het zegt iets over de mate waarin je je laat regeren door primaire emoties, en over de mate waarin je afwijkingen van sociale normen verdraagt. Want het is wat ongebruikelijk om als volwassene een dooie muis mee naar huis te nemen omdat je die zo mooi vindt.
Nou ja, het lijkt mij vrij wezenlijk, als je daar heel verschillend op reageert.
Je zou zo’n situatie ook kunnen meenemen als vraag op Tinder, of op een ander platform om mensen te koppelen, om erachter te komen of het een beetje matcht.
‘Wat doet u als uw partner een dooie muis mee naar huis neemt?’
‘Wat doet u als uw partner een dooie muis mee naar huis neemt?’
Dat mijn vrouw en ik nogal op één lijn zitten, zal inmiddels duidelijk zijn.
En we waren het een paar dagen ná de vondst van het muizenlijkje óók eens.
Het dooie muisje lag - als in een miniatuur sarcofaagje - op tafel te pronken in de afgesloten plastic koker waarin ik onlangs een nieuw pick-up element heb ontvangen.
De snorhaartjes waren nog even ontroerend als in het begin, maar het was wel weer mooi geweest zo.
De snorhaartjes waren nog even ontroerend als in het begin, maar het was wel weer mooi geweest zo.
Je begon het een beetje te ruiken.
SPEELLIJST
DE TUNE
1. Ik mis je – John Verkroost
1. Ik mis je – John Verkroost
2. Zomaar een zomeravond – Rob Franken
MOTHERLAND
Voorstelling van Arie van der Krogt en Iris van der lee, met Loek van Gent op accordeon, over landverhuizers die vanuit Rotterdam vertrokken. Opname van 26 maart 2017 aan boord van het SS Rotterdam. Met daarin de nummers:
3. Wayfaring stranger – Arie van der Krogt & Iris van der Lee
4. American Tune– Arie van der Krogt & Iris van der Lee
5. Motherland– Arie van der Krogt & Iris van der Lee
6. Afscheid – Arie van der Krogt & Iris van der Lee
Voorstelling van Arie van der Krogt en Iris van der lee, met Loek van Gent op accordeon, over landverhuizers die vanuit Rotterdam vertrokken. Opname van 26 maart 2017 aan boord van het SS Rotterdam. Met daarin de nummers:
3. Wayfaring stranger – Arie van der Krogt & Iris van der Lee
4. American Tune– Arie van der Krogt & Iris van der Lee
5. Motherland– Arie van der Krogt & Iris van der Lee
6. Afscheid – Arie van der Krogt & Iris van der Lee
AANKONDIGINGEN
7. Americanas – Metropole Orchestra Big Band
7. Americanas – Metropole Orchestra Big Band
8. Don’t get around much anymore – RAC Orkest