Vergeten Verhalen: persoonsbewijs met verhaal

Op het persoonsbewijs van Jenneke Scharrenberg staat een vrij lugubere vermelding: 'mist linker ringvinger'. Het persoonsbewijs is opgenomen in de collectie van Museum Rotterdam 40-45 NU.

Johan van der Hoeven van het museum,: "Jenneke werkte in 1941 bij Jamin en wordt daar op een dag aangereden door een koetsier die zijn paard en wagen niet in de hand kan houden. Ze valt en breekt haar ringvinger".

Scharrenberg werkt als inpakster van snoepgoed en na de val is haar vinger stijf en staat scheef. Het wil maar niet herstellen. Op haar werk zit de vinger behoorlijk in de weg. Jenneke wil dat de vinger geamputeerd wordt, maar daar wil haar arts niets van weten.

Ze blijft echter aandringen en uiteindelijk wordt de ringvinger van haar linkerhand geamputeerd. Haar persoonsbewijs moet meteen worden aangepast. Er wordt een aanvulling bij geschreven: 'mist linker ringvinger'.

Als Jenneke Scharrenberg in 1942 trouwt, wordt ze ontslagen bij Jamin. Dat is in die tijd gebruikelijk. Met haar man gaat ze op een binnenvaartschip varen maar als ze in 1944 zwanger raakt, trekt ze in bij haar moeder in de Pompstraat in Charlois. Haar echtgenoot is ondertussen opgeroepen voor de Arbeitseinsatz en is tewerkgesteld in Duitsland.

De hongerwinter is ook voor Jenneke Scharrenberg, haar moeder en kind een zware tijd. Ondanks dat de grootmoeder en dagelijks op uit gaat, is er niet veel te eten. Ze raken ondervoed.

De dochter van Jenneke Scharrenburg heeft het persoonsbewijs geschonken aan Museum Rotterdam 40-45 NU. Johan van der Hoeven: "Zij vertelde dat de hele familie de oorlog ongeschonden is doorgekomen, maar dat er altijd dankbaarheid is dat er nu nog genoeg te eten is".