nieuws
Laatste werkdag voor RET-directeur Pedro Peters
In zijn bureaula liggen alleen nog maar een schaar en wat magneetjes. Maar verder is het helemaal leeg in de kamer van Pedro Peters. Hij heeft woensdag zijn laatste werkdag als directeur van de RET, een baan die hij 12 jaar heeft uitgevoerd.
Is het opruimen al klaar?
Pedro Peters: "Ja hoor. De foto's van mijn vrouw en mijn kleinkinderen heb ik net weggehaald. Het is nu een keurige, maar onpersoonlijke directeurskamer. Mijn opvolger begint morgen. Ik ga er vandaag uit en hij gaat er morgen in."
Bent u klaar voor het vertrek?
"Ja, maar aan de andere kant is het ook jammer. Het is een prachtige stad en een prachtig bedrijf. Maar aan de andere kant... Twaalf jaar is een lange tijd en je groeit er naartoe."
Waar bent u het meest trots op in de afgelopen 12 jaar?
"Dat is moeilijk om te zeggen, want er zijn zoveel mooie dingen gebeurd. Ik ben trots op hoe het bedrijf ervoor staat. Dat merk ik de laatste dagen, als reizigers reageren of ik een tweetje krijg of een collega die me nog even vasthoudt. Ja dat is wel mooi dat je dat dan bereikt."
En waar bent u minder trots op?
"Dat is dat toch wel weer alles langer duurt dan je van te voren verwacht. We kijken nu zo de Maas op, naar de Erasmusbrug. En eigenlijk had hier gewoon watervervoer moeten varen. Je kent de waterbus vanuit Dordrecht. Dat is een enorm succes. En we hadden een plan klaarliggen voor tien van die schepen. Die zouden hier over de Maas van Krimpen tot aan Vlaardingen varen. We hadden de schepen al besteld, maar op het laatste moment sloegen de bezuinigingen toe. Dat is echt zo jammer. Het is een gemiste kans."
Gaat het uw opvolger nog lukken om dit watervervoer te regelen?
"Dat kan niet anders. Ik hoor ook al geluiden uit de Rotterdamse politiek. En nu heb je hier en daar veerverbindingen. Dat is hartstikke leuk, maar dat is het net niet. Daarnaast… Rotterdam is booming. En dan zou het voor het toerisme heel leuk zijn als je met je fiets mee over het water kan. Daar moet 7 miljoen euro per jaar voor bijgelegd worden. Dus als de metropoolregio en alle gemeenten dat bij elkaar leggen, dan zou je een schitterende attractie hebben."
We hebben als afscheidscadeautje nog iets meegenomen... een fietscomputertje. Want nu heeft u nog een privéchauffeur. Maar dat houdt ook op toch?
"Die heb ik nog steeds, maar morgen is dat weg. Eigenlijk mag ik van mijn vrouw in mijn eigen auto nooit meer rijden. Omdat ik vind dat ik als een ouwe vent rij. Maar ik zal nu echt weer aan de bak moeten. Maar het is ook een goed voornemen om meer te gaan fietsen. Ik heb al een goede fiets en het is een goed iets om die vaker te gaan gebruiken."
Dan volgt er morgen nog een officieel afscheidsfeestje. Wordt dat emotioneel?
"Ik kijk uit naar het officiële afscheid morgenavond, maar ik zie er ook vreselijk tegenop. Als ik af en toe hoor hoe geheimzinnig ze doen, dan denk ik ‘god, als ik het maar droog hou’. Je werkt hier niet zomaar, je werkt hier met hart en ziel."