nieuws
Leger des Heils: wachtlijst jongeren te lang
Het Leger des Heils in Rotterdam luidt de noodklok. Door onder meer bezuinigingen op de GGZ groeit er een lange wachtlijst voor opvangplekken voor jongeren. De gevolgen kunnen groot zijn. "Straks ben ik weer terug bij af. Of erger."
Wessel (21) zit op zijn kamer bij woonhuis Jongleren van het Leger des Heils. Een bank, een bed, twee lekkere zitstoelen en een tafel. Skeelers in de hoek en geen posters aan de muren. "Ik hou van minimaal."
Hier voelt hij zich thuis en vindt hij rust. Dat betekent veel voor hem na jaren van gedoe en verslaving.
"Ik woonde tot mijn twaalfde bij mijn vader. Dat ging niet heel goed, om het zo maar te zeggen. Ik liep weg. Of eigenlijk fietste ik weg. Na een paar dagen werd ik door Jeugdzorg weer 'teruggegooid'. Een week later ben ik weer weggelopen."
Uiteindelijk belandt Wessel definitief in een tehuis. Of eigenlijk in diverse tehuizen, want hij trekt van locatie naar locatie en leeft eigenlijk vanuit zijn rugzak. Anderhalf jaar geleden vindt hij eindelijk een vaste plek.
Nu gaat het beter. Wessel was verslaafd aan blowen, maar kon er bij Jongleren een punt achter zetten. "Ik doe vrijwilligerswerk, volg een cursus en ben op zoek naar een geschikte opleiding."
Voor zelfstandig wonen is het nog te vroeg, maar hij lijkt op de goede weg.
Doorstroom
Heikel puntje: voor andere jongeren die met spoed op zoek zijn naar woonplek zou het goed zijn als Wessel zo snel mogelijk op zichzelf gaat wonen. Als hij doorstroomt kunnen zij weer instromen.
De druk om te verkassen voelt hij daarom dan ook. "Gelukkig kan ik bij de instantie die het besluit moet nemen goed duidelijk maken waarom ik nog even moet blijven. Dat zijn belangrijke gesprekken. Mij lukt het , maar anderen zijn daar minder goed in."
Volgens regiodirecteur Johan Koeman van het Leger des Heils is de wachtlijst met 37 Rotterdamse jongeren te lang. "Ze verkassen vaak, wonen hier en daar. Denk eens aan de verwarde mensen waar we vaak over horen. Geen vaste plek voor jezelf is niet goed als je kwetsbaar bent."
Stapje verder
Quincy (20) woont nu twee jaar in Jongleren en is al een stapje verder. Hij is nu op zoek naar een geschikte woning.
Tijdens zijn jeugd zag Quincy zijn vader niet veel, en zijn moeder verhuisde naar Curaçao. Daarom woonde hij bij zijn neef. Ook geen ideale basis voor een frisse en onbezorgde jeugd.
"Ik heb mijn leven nu op orde. Ik betaal mijn rekeningen, volg een opleiding logistiek en heb een baan." Hij is klaar voor een leven op eigen benen.
Volgens het Leger des Heils moeten jongens en meiden als Wessel en Quincy zo snel mogelijk een eigen plek kunnen krijgen om vaste grond onder de voeten te krijgen.
Het leger hoopt in overleg met de gemeente Rotterdam en haar andere partners binnen enkele maanden de wachtlijst flink terug te kunnen dringen.