Bestrijdingsplan bedwantsen schiet volgens flatbewoners tekort: 'Op deze manier is het vooral de vraag wanneer ze weer terug zijn'

Dea vertelde eerder bij Rijnmond dat ze met haar kinderen het huis uit gevlucht is door de bedwantsen en tijdelijk bij haar ex woont. Haar oudste zoon zat onder de rode bultjes: beten van de bedwantsen. “Mama: ik heb beestjes in mijn bed”, zei hij. Dea liet twee keer eerder een bestrijder komen, maar de insecten komen steeds terug.

Vol goede moed ging ze het gesprek aan met Rentokil en Maasdelta. Ze was blij dat de woningvereniging ermee aan de slag gaat, omdat het wettelijk gezien een zaak van de huurder is. Maar met de uitkomst is ze absoluut niet blij. “Ze hebben zes van de vierentwintig appartementen onderzocht en ze gaan maar in twee woningen bestrijden. Dan is het gewoon de vraag hoe lang het duurt voordat de bedwantsen weer terug zijn.”

Wanneer de bestrijding door Rentokil start, is ook onduidelijk. Het bedrijf kiest voor hittebestrijding en wil dat de onderbuurman van Dea zijn appartement leeg haalt en de vloer verwijdert. De schade hiervoor wordt niet gedekt door de woningbouw en dus dient hij een klacht in. “Ik begrijp het wel”, zegt Dea begripvol. “Het geld is er gewoon niet. Ik heb zelf ook al bijna achtduizend euro uitgegeven aan bestrijding en nieuwe spullen.”

Ondertussen loopt de stress bij Dea wel flink op. Ze heeft haar therapie in verband met PTSS moeten staken, omdat de behandeling niet samen gaat met de spanningen die ze heeft vanwege de bedwantsen. “Het blijft maar in mijn hoofd zitten. Ook hier bij mijn ex word ik gek als ik zie dat mijn zoontje ergens krabt. En ik wil zo graag naar huis, maar mijn kinderen zijn er niet veilig.”

Bedwantsenexpert Martin Vreedenburgh van Eurodogs denkt dat Dea gelijk heeft. Hij heeft honden die speciaal getraind zijn voor het opsporen van bedwantsen en kent de situatie in de flat goed. “Ze gaan er op deze manier niet vanaf komen”, zegt hij stellig. “Je moet het onderzoek in de hele flat doen. Dit is zo’n grote besmetting. Onder een stopcontact werden al dertig tot veertig bedwantsen aangetroffen. Ze gebruiken de elektriciteitsweg als rijksweg.”

Bedwantsen komen de laatste jaren steeds vaker voor in Nederland. Ze zijn lastig te ontdekken, omdat ze zich verstoppen in kieren, naden en plinten. Het zijn echte nachtdieren. We nemen ze mee in de koffer vanaf vakantiebestemmingen en uit hotels. Het gaat om insecten tussen de 1 en 6 mm groot die zich voeden met het bloed van mens of (huis)dier. “Het is een beestje met veel skills”, legt Vreedenburgh uit. “Ze lopen over een onzichtbaar spoor tussen prooi en nest. En kunnen dan wel tweehonderd meter lopen.”

Bij Dea zijn geen nesten gevonden, bij de onderbuurman wel. Ze zaten daar in het appartement en in de kelderbox. Om verspreiding in de flat tegen te gaan worden de meterkasten dichtgespoten. “Dat is goed, maar de flat is gewoon een gatenkaas”, zegt Vreedenburgh bezorgd. “Deze mensen moeten echt zo goed mogelijk geholpen worden. En dat moet ook snel gebeuren.”

Verhuurder Maasdelta laat weten dat de bedwantsen inderdaad in drie woningen zijn aangetroffen. Over de kritiek op het onderzoek zegt manager vastgoed Pieter Boeter: “Wij moeten hierin afgaan op de expertise van Rentokil. Ze hebben in één appartement de bron gevonden en bij de overige twee zat al veel minder.”

Boeter benadrukt dat Maasdelta het juist heel goed wil aanpakken. “We willen snelheid maken, maar het is vooral belangrijk dat het bestrijden in één keer goed gebeurt." Hij verwijst naar een situatie elders in Nederland, waarbij de overlast drie jaar duurde en de woningcorporatie de beestjes maar niet weg kreeg. "We hebben het over behoorlijke kosten en we hebben gezegd dat het schoonmaken voor onze rekening zal gebeuren. Hoe het verder zit qua inboedel, daar zijn we nog over in gesprek.”

Dea heeft Maasdelta laten weten haar huur niet te betalen, omdat ze al sinds eind augustus niet in haar appartement kan wonen. Haar grote hoop is dat ze de kerstdagen wel weer gewoon thuis kan zijn. Al vraagt ze zich af of ze in de flat aan het Pluvierhof nog wel rust zal vinden. “Ik denk dat ik ga vragen om een andere woning”, zegt Dea treurig. “Ik vind het echt fijne woning, maar misschien kan ik beter verhuizen.”