STUDENTEN
Internationale student Senad voelt zich uitgebuit door Rotterdamse huurbazen
Er is een groot woningtekort in Rotterdam. Dat treft veel Rotterdammers, maar ook studenten die naar de stad komen om een opleiding te volgen. Senad Delic kwam op zijn negentiende vanuit Oostenrijk naar Nederland en moest in de afgelopen vijf jaar in Rotterdam maar liefst tien keer verhuizen. Het heeft een grote invloed gehad op zijn leven.
Senad betaalde op een gegeven moment 900 euro per maand voor een woning van 40m2. Dat was bij een bewoner die zijn woning illegaal onderverhuurde. "Dan heb je toch een bepaalde paranoia, want niemand mocht weten dat ik de woning onderhuurde", zegt Senad tegen OPEN Rotterdam. "Ik was zijn 'neefje'. Maar die heeft gewoon dik aan mij verdiend." Door tijdelijke huurcontracten of buitensporige huurverhogingen moest Senad ook vaak verhuizen.
"Soms moet je drie tot vier keer de huurprijs verdienen voor een woning", legt hij uit. "Dan moet je eigenlijk al het salaris van een professor hebben om een eenkamerwoning te kunnen krijgen. Dat vind ik absoluut van de zotte."
'Avonden gehad dat ik het niet meer trok'
Senad had nooit gedacht dat een woning vinden zo moeilijk zou zijn. "Ik had avonden waarop ik het niet meer trok en waarop ik wilde vertrekken uit Nederland. Iedereen zegt dat het wel goed komt als je hard werkt. Ik heb in mijn eerste paar jaar niet eens gestudeerd, maar in plaats daarvan veertig uur per week gewerkt. Zelfs dat was niet genoeg om te overleven. Meer dan de helft van je salaris gaat naar je huur."
Marijn Prins is voorzitter bij studentenvakbond STUUR, die opkomt voor de belangen van studenten. "Als je een hoge huur moet betalen, ga je op al het andere in je leven besparen. Dat heeft veel gevolgen. Studenten kiezen tussen een extra werkdag of naar een college gaan’’, legt Marijn uit. Gemiddeld werkt een student zo'n 13 uur naast de studie. "Wat je ziet, is dat het vanaf 16 uur werken een negatieve impact heeft op je studiesucces."
Student Senad geeft aan dat de hele situatie ook vooral invloed heeft op zijn mentale welzijn. "Je vraagt je af of je de volgende maand wel gaat redden en of je wel om hulp kan vragen. Ik wil dat zelf niet, ik wil niet om eten vragen of aan mijn ouders om geld vragen. Dat voelt onaangenaam. Het klinkt misschien heel dramatisch, maar als je ergens gesetteld bent en na acht maanden weer moet verhuizen omdat de huurverhoging niet te verdragen is, dan heb je niet echt een plek om 'thuis' te noemen.”
Dit is een verhaal van onze mediapartner OPEN Rotterdam.
