nieuws

Postcode 4243, Nieuwland

Het is vanuit Rotterdam even rijden, maar dan heb je ook wat. Postcode 4243 hoort bij Nieuwland, een dorp met nog geen duizend inwoners in de gemeente Zederik. Geflankeerd door een mooie zonsopgang biedt het plaatsje een schitterend panorama vol weilanden, vogels en koeien.
Prachtig om te zien, zeker als de vroege ochtendmist er nog overheen hangt. Zo'n prachtig plaatje waar Anton Pieck spontaan jaloers van zou worden, dat maakt hongerig op de vroege maandagochtend. Helaas, nergens in Nieuwland is een ontbijtje te verkrijgen.

De Grienduil


Hoewel... bij de plaatselijke camping De Grienduil staat een prachtig, klein bordje waarop plakletters uit lang vervolgen tijden gewag maken van "Logies en Ontbijt". Het hart van uw verslaggever maakt een klein vreugdesprongetje. Maar helaas, al wat hij aantreft op deze camping is Gé, uit Nieuwkoop.
Hij zit lekker rustig voor zijn tent. Slippers aan en een toeristische brochure op zijn schoot. "Ontbijtje? Hier?", zegt hij ironisch. "Nee hoor, pas vanaf negen uur." Wat doet hij eigenlijk hier op deze camping? "Ik logeer hier in een soort bungalowhuisje, samen met mijn vrouw en een vriendin van haar." Aha. Dat moet aanleiding zijn tot geroddel in deze campinggemeenschap? "Nee hoor, we zijn pas gisteravond aangekomen."

'Hier is niks'


Dan maar even wat verder het dorp in. Alles is uitgestorven. De plaatselijke kroeg is al tijden dicht, vertelt een man aan uw verslaggever. Een vrouw met twee luidblaffende honden, die even verderop wordt aangesproken, moet lachen als er gevraagd wordt naar een bakker of iets dergelijks. "Nee meneer, dat is hier niet hoor." Waar moet ik dan eten? "Geen idee, maar niet hier. Hier is niks."
Dat bevestigt ook boer Jeroen de Vor. Op zijn erf, gelegen aan de toegangsweg van het pittoreske Nieuwland, is hij druk bezig met het melken van zijn ongeveer honderd dames. "Wat hier het nieuws is? Eh... er is hier eigenlijk geen nieuws. Maar het is ook vakantie." Aha. Dus als het geen vakantie is gebeurt hier van alles? "Nou, nee. Ook niet, eigenlijk." Na wat interessante achtergrondinformatie over het boerenleven met uw verslaggever gedeeld te hebben, is het tijd om door te reizen.
Op zoek naar iets echt "Nieuwlands". Maar waar vind je dat? Dan doemt ineens een winkel op. Warempel, toch een nering gevonden hier. "Het zendingswinkeltje", staat er op de ruit van het pand. Niet toevallig gelegen vlakbij de lokale kerk. Helaas, een briefje op de deur meldt dat de zaak gesloten is. Een telefoontje met de beheerster onthult al gauw de reden: vakantie. En een vervanger is er niet. Dan maar weer doorrijden. Na enige tijd zien we de familie Van Oversteeg op het terras zitten. Mevrouw nog prinsheerlijk in haar nachthemd, met een sigaretje in haar mond. En meneer lekker in zijn stoel in het zonnetje. Ze ontvangen uw verslaggever hartelijk en hebben zelfs iets echt Nieuwlands. Een barometer, met de hand gefiguurzaagd door meneer Van Oversteeg. "Nu kan ik dat niet meer, helaas", zegt hij hoorbaar met weemoed. "Kijk naar de symbolen op deze barometer. Geloof, Hoop en Liefde, daar staat het voor."
Als uw verslaggever uit het blote hoofd 1 Korinthe 13 vers 13 citeert ("Ons resten geloof, hoop en liefde, deze drie, maar de grootste daarvan is liefde"), valt de mond van mevrouw Van Oversteeg open. "Ik ga nooit naar de kerk", zegt ze.
In Nieuwland bleef het nog lang rustig. "Heerlijk hè", zegt merouw Van Oversteeg. "Ik moet er niet aan denken in Rotterdam te moeten wonen."

💬 WhatsApp ons!
Heb jij een tip voor de redactie? Stuur ons een bericht, foto of filmpje via WhatsApp ons of Mail: nieuws@rijnmond.nl